Reklama

I po feriach...

Ferie, ferie i po feriach. Ola od razu na początku znalazła sobie fajny kurs tańca, a ponadto całe godziny spędzała na lodowisku. Mateusz - zaledwie trzy dni w górach, dwa dni w Krakowie - ale to już coś. Asia i Klaudyna, jak co roku, pojechały na obóz narciarski (Austria, Słowacja). Szczęśliwe ferie dzieci z miasta z (w miarę) zamożnych rodzin.
Kasia i Anetka spacerują wzdłuż ruchliwej drogi przez wieś. W tę i w tamtą stronę. Ferie? Siedziałyśmy w domu...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wypoczynek dzieci wiejskich sprowadza się niestety głównie do siedzenia w domu i oglądania telewizji. Program telewizyjny, owszem, wypełnia czas, ale także zabija inwencję. Zanikły kreatywne zabawy, którymi dawniej dzieci zagospodarowywały swój wolny czas. Jeśli jest śnieg, co najwyżej ulepią bałwana albo pozjeżdżają na sankach. Oczywiście nadal pozostaje dopołudniowa oferta szkół, z której dzieci i młodzież korzystają w znacznym stopniu, najchętniej z zajęć sportowych. Tak było np. w czterech szkołach gminy Kije, w których, jak zapewnia wójt Krzysztof Słonina, trwały zajęcia sportowe i w pracowniach komputerowych, a nauczyciele pełnili dyżury. Ewa Kubas-Samociuk, sekretarz gminy Sędziszów, twierdzi, że każda ze szkół gminnych zgłosiła program zajęć na ferie, przy czym wiele z nich w tym wolnym od nauki czasie zorganizowało zaległe zabawy choinkowo-dyskotekowe, zamykając nimi karnawał. Dzieci korzystały także z niezłej oferty świetlicy socjoterapeutycznej w Samorządowym Centrum Kultury, w której były np. zajęcia w ramach dynamicznego, nagradzanego na przeglądach, kółka teatralnego, ponadto filmy, wycieczki po okolicy. O swoich podopiecznych starał się także zadbać Zespół Szkół Rolniczych w Krzelowie.
Anna Obara-Jamioł (Urząd Gminy Morawica, świadczenia socjalne) wyjaśnia, że na terenie gminy Morawica działają trzy świetlice socjoterapeutyczne, a Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przekazała dotację dla szkół na realizację projektów zajęć w ferie. Dopołudniowe godziny dzieci mogły spędzać w świetlicach lub w szkołach (sprzęt sportowy, siłownie), niezbyt oddalonych od ich domów. Jej zdaniem rzadko się zdarza, aby dzieci pracowały podczas ferii (w wakacje znacznie częściej), ale bywają takie przypadki. Od kilku lat w okresie letnim jest organizowana wymiana dzieci między gminami, być może w przyszłości obejmie ona także ferie.
Szkoły w większości gmin oferowały dzieciom zajęcia, ale zwykle były to propozycje dopołudniowe, nie obejmujące ani posiłku, ani zorganizowanych wyjazdów. A wszelkie formy stałego wypoczynku dyrektorzy szkół mają obowiązek przedstawić w kuratorium. „Musimy otrzymać pełną dokumentację, określającą ściśle organizację tego wypoczynku, np. co do kwalifikacji kadry i bezpieczeństwa obiektu - wyjaśnia Dorota Majchrzyk ze Świętokrzyskiego Kuratorium Oświaty. - Podczas tegorocznych ferii kuratorium miało zgłoszonych 15 ośrodków organizujących stały wypoczynek (m. in. Włoszczowa, Skarżysko, Bałtów, Święta Katarzyna)”.
To w skali województwa bardzo niewiele. Z tego wniosek, że gros wypoczynku zimowego zapewniają dopołudniowe zajęcia szkolne. Dzieci, owszem, biorą w nich udział, ale niejednakowo chętnie i nie wszystkie.
Paulinka wie, że w ferie nigdzie się nie wyjeżdża. 8-osobowa rodzina żyje z niewielkiej babcinej renty, coś tam jeszcze dają z gminy. Nigdzie się nikomu nie spieszy - czas płynie wolno - do renty, do zapomogi. Paulinka ma 12 lat. W minione ferie przynajmniej mogła się wyspać i pooglądać ulubione seriale (na dwóch programach oczywiście, o innych nie ma co marzyć). Patryk, poza pięknym imieniem, nie ma żadnych pięknych wspomnień ani marzeń. Co 17-latek z zasadniczej szkoły może robić na własnej wsi? Stać pod sklepem. Pić pod sklepem. Nikt nawet nie próbował nauczyć go, że może być inaczej. Za to Wojtek... Bardzo zdolny, ambitny, pracowity i obarczony niewydolną rodziną z niepełnosprawnym (w większości) rodzeństwem. W ferie Wojtek odśnieżał gminną drogę i obejścia, pracował w rzeźni i jako goniec, a prawie każdego dnia maszerował kilka kilometrów do szkolnej biblioteki, bo Wojtek ma w tym roku maturę...
Leszek Osterczy, specjalizujący się w problematyce tzw. trudnej młodzieży (referat profilaktyki, Urząd Miejski), instruktor harcerski, nauczyciel akademicki, działacz społeczny, stawiałby na autentyczne osobowości w terenie, na ludzi z pasją. „Tam, gdzie są jakieś dynamizujące życie zespoły czy teatry ludowe, tam, gdzie ksiądz prefekt coś wymyśli, ferie przebiegają z sensem. Pewna harcerka z Miedzianej Góry robi wspaniałe rzeczy i przyciąga mnóstwo dzieciaków. Kiedyś były wiejskie kluby, dzisiaj magnesem są osobowości”.
Ks. Marek Tazbir - proboszcz w Krajkowie udostępnił dzieciakom pomieszczenia na plebanii, gdzie mają stół do ping-ponga, automaty do gier, zorganizował dla uczniów z parafii kulig. Choć przyznaje, że nie miał wielkich możliwości i że, na szczęście, górzysta okolica i dobra pogoda pozwoliły dzieciom wypełnić czas, zawsze to coś - oferta wspomagającą szkołę, rodzinę.
Dyrektor Gimnazjum w Sobkowie też organizuje zajęcia sportowe, z których korzysta okolica. „Jeśli my nie zaproponujemy nic, to ferie w ogóle nie mają sensu, bo przecież te nasze dzieciaki nigdzie nie pojadą - mówi S. Osowski. - Oczywiście, bieda na wsi jest wielka. Ludziom brakuje pieniędzy na podstawowe środki utrzymania. Ale skłamałbym, gdybym powiedział, że wszystkim. Są rodziny, które - choćby z racji skłonności swoich dzieci do chorób i infekcji - powinny zadbać o zmianę ich otoczenia podczas ferii, ale o tym po prostu się nie myśli. I nie zawsze przyczyną jest brak pieniędzy, leży ona gdzieś w mentalności”.
Po całym tygodniu pracy nadchodzi niedziela, po długich miesiącach pracy - urlop. Czas wypoczynku istnieje „po coś”, „czemuś” służy. Nauczyć się z niego skorzystać to pewna umiejętność. Niekoniecznie związana z zawartością portfela.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kiedy troska o dusze staje się samowolą [Felieton]

2025-09-13 23:34

Karol Porwich/Niedziela

W piątkowe popołudnie opublikowany został list otwarty do abp. Józefa Kupnego autorstwa ks. Karla Stehlina FSSPX, przełożonego polskiego dystryktu. List, w którym możemy odnaleźć słowa stanowiące wyraz troski o „misję ratowania dusz” i niepodważalnej wierności tradycji. Zauważyć też można, że działanie Bractwa to nic innego jak heroizm wobec „upadającego Kościoła”. Kapłani Bractwa chcą chronić wiernych przed „zepsutymi rytami” po Soborze Watykańskim II. Brzmi heroicznie, dramatycznie wręcz. Tylko że… wierność w Kościele katolickim obejmuje nie tylko gorliwość o liturgię i nauczanie, ale również pełne posłuszeństwo papieżowi i biskupom.

W Liście padają słowa, że “Stolica Apostolska wydała wiele zarządzeń, które potwierdzają słuszność naszej misji od samego początku.” Podkreślony jest fakt, że papież Franciszek w liście apostolskim “Misericordia et misera” udzielił kapłanom Bractwa jurysdykcji do ważnego słuchania spowiedzi i rozgrzeszania. Jednak wkrada się w to pewna wybiórczość. Bo przecież w 12 punkcie czytamy: „Dla duszpasterskiego dobra wiernych, kierowanych wolą wyjścia naprzeciw ich potrzebom i zapewnienia im pewności co do możliwości otrzymania rozgrzeszenia, postanawiam z własnej decyzji udzielić wszystkim kapłanom Bractwa Św. Piusa X upoważnienia do ważnego i godziwego udzielania sakramentu pojednania.” Kluczowe są tutaj dwa elementy. Pierwszy to: dla duszpasterskiego dobra wiernych” – Papież Franciszek nie mówi, że czyni to jako „uznanie misji” Bractwa, lecz ze względu na dobro duchowe wiernych, którzy korzystają z ich posługi. Chodzi o to, by nie mieli wątpliwości co do ważności i godziwości sakramentu spowiedzi. Drugi: „udzielam upoważnienia” – papież nie stwierdza, że Bractwo ma je z mocy prawa czy własnej misji. Przeciwnie – uznaje, że takiego upoważnienia nie mieli i dlatego nadaje je swoją decyzją.To rozróżnienie jest istotne: papież działa z troski o wiernych, a nie jako potwierdzenie „kanonicznej misji” Bractwa. Właśnie dlatego Benedykt XVI pisał wcześniej, że „dopóki Bractwo nie ma statusu kanonicznego, jego duchowni nie pełnią żadnej posługi w sposób legalny”. Franciszek nie zmienił tego faktu, lecz zrobił wyjątek dla sakramentów: Pokuty i Pojednania oraz Małżeństwa, aby wierni nie żyli w niepewności co do sakramentów. Innymi słowy – to akt miłosierdzia wobec wiernych, a nie potwierdzenie misji Bractwa.
CZYTAJ DALEJ

Abp Sorrentino: nie jest prawdą, że ciało Carla Acutisa pozostało nienaruszone

[ TEMATY ]

beatyfikacja

bł. Carlo Acutis

Vatican Media

Nie jest prawdą, że ciało przyszłego błogosławionego Carla Acutisa pozostało w stanie nienaruszonym – oświadczył ordynariusz diecezji Asyż-Nocera Umbra-Gualdo Tadino abp Domenico Sorrentino. Beatyfikacja włoskiego nastolatka odbędzie się 10 października w Asyżu.

Hierarcha wyjaśnił, że podczas ekshumacji na cmentarzu w Asyżu 23 stycznia 2019 roku, dokonanej w związku przeniesieniem trumny z ciałem Acutisa do sanktuarium Ogołocenia, stwierdzono, że znajduje się ono „w stanie transformacji właściwej zwłokom”. Ponieważ upłynęło niewiele lat od pochówku (Acutis zmarł w 2006 roku), różne części ciała, choć poddane zmianom, znajdowały się nadal w swym anatomicznym połączeniu.
CZYTAJ DALEJ

Legnica: po profanacji krzyża odprawiono nieszpory ekspiacyjne

2025-09-14 07:55

[ TEMATY ]

profanacja

profanacja kościoła

ekspiacja za profanacje kościołów

ks. Waldemar Wesołowski

W sobotę 13 września wieczorem w parafii greckokatolickiej pw. Zaśnięcia NMP w Legnicy odprawione zostały nieszpory ekspiacyjne, za profanację krzyża, do której doszło w tej świątyni. W modlitwie uczestniczyli zwierzchnicy Kościoła greckokatolickiego: abp Światosław Szewczuk, arcybiskup większy kijowsko-halicki, zwierzchnik Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego oraz bp Włodzimierz Juszczak, Ordynariusz Eparchii Wrocławsko-Koszalińskiej. Obecny był także biskup legnicki Andrzej Siemieniewski.

W nocy z piątku na sobotę nieznani dotąd sprawcy odcięli metalowy krzyż znajdujący się na szczycie kopuły cerkwi Zaśnięcia NMP w Legnicy. Sprawcy musieli być dobrze przygotowani i wyposażeni w sprzęt, stąd podejrzenie, że była to akcja celowa. Na dach świątyni dostali się po drabinie, następnie w poszycie kopuły wbijali kotwy, które umożliwiały wspięcie się na drugą, mniejszą kopułę, na której był krzyż.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję