Fotograf, który wykonywał reprodukcję zdjęć Sługi Bożej scharakteryzował ją następująco: osoba o silnej osobowości, stanowcza i obarczona cierpieniem. "Matka Zagłębia", jak nazywali mieszkańcy Sosnowca s. Janinę Kierocińską, przyszła na świat 14 czerwca 1885 r. w Wieluniu jako siódme dziecko państwa Kierocińskich. Wychowana w tradycji religijnej, popartej przykładem rodziców od najmłodszych lat myślała o wstąpieniu do klasztoru. Długo musiała czekać na spełnienie swoich pragnień.

Ważnym wydarzeniem, które wpłynęło na rozwój życia duchowego, było spotkanie z o. Anzelmem Gądkiem, karmelitą bosym, przyszłym założycielem Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Pod koniec 1921 r. o. Anzelm, który był kierownikiem duchowym Janiny, zaproponował jej, aby została przełożoną czynnego zgromadzenia karmelitańskiego, które pragnął założyć. Janina propozycję tę odczytała jako wyraz woli Bożej względem siebie i zgodziła się na jego wybór. Miała wówczas 36 lat. 31 grudnia 1921 r. wraz z 5 kandydatkami przywdziała habit karmelitański w kościele Sióstr Karmelitanek Bosych w Krakowie, otrzymując imię Teresy od św. Józefa. Zaraz po obłóczynach udała się do Sosnowca, podejmując pracę w zakładach Towarzystwa Dobroczynności. Przez 25 lat kierowała Zgromadzeniem, troszcząc się o jego rozwój duchowy i materialny.

Osobną kartę dziejów stanowi opieka Matki Teresy nad sierotami i Żydami. Za tę pomoc została w 1992 r. odznaczona medalem Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata.