Taką deklarację złożyły dzieci i młodzież klimontowskich szkół oraz dorośli wierni, którzy modlili się wspólnie w intencji Ojca Świętego w czasie Jego choroby i modlą się nadal po odejściu Jana Pawła II do Domu Ojca. W dniach narodowej żałoby i wielkich narodowych rekolekcji darowanych nam przez cierpienie i ofiarę życia jednoczyliśmy się na wspólnej modlitwie w świątyni parafialnej o godz. 20.00, uczestniczyliśmy w ofierze Mszy św. i Apelu Jasnogórskim.
Te na co dzień niesforne i hałaśliwe dzieciaki w niezwykłym wyciszeniu, skupieniu i powadze przeżywały liturgię Mszy św. sprawowanej za zmarłego Ojca Świętego. Młodzi z modlitwą na ustach i ze łzami w oczach czcili wielkość Papieża, składając przed Jego wizerunkiem przyniesione kwiaty i paląc znicze ułożone w kształcie krzyża. Swoją miłość do Papieża Przyjaciela wyrazili tak głębokimi i szczerymi słowami, że warto je przywołać:
„Największy z największych Polaków. Ojcze Święty, Janie Pawle II Wielki, dziś masz wiele imion: Papież Polak, Papież Wujek, Papież Pielgrzym, Pielgrzym Apostoł, Apostoł Przewodnik, Największy Budowniczy Miłości, Papież Przyjaciel, Wielki Człowiek, Papież Gigant, Geniusz, Ostatni z królów świata, Papież pokory, Święty Papież. Czy można mieć więcej? Tak. Można. To tylko niektóre Twoje imiona. Masz ich dużo więcej i ciągle będziesz zyskiwał nowe, bo tylko tak można najpełniej określić Twoją wielkość. Dla nas, ludzi młodych, jesteś po prostu wszystkim: niezgłębioną mądrością, strażnikiem prawd moralnych, obrońcą życia i ludzkiej godności, przykładem cnót chrześcijańskich, wzorem posłuszeństwa i pokory, orędownikiem pojednania, symbolem szlachetnego cierpienia, które zawsze ma sens.
Dziękujemy Ci za wspaniałą lekcję życia w wierze i miłości, ona ciągle trwa i trwać będzie, choć nie ma Cię pośród nas. Pozostawiłeś nam wielkie dziedzictwo i niełatwą naukę. Ufamy, że będziemy zdolni do przejęcia się nią i jej godni. Oręduj za nami. Przez życie nasze poniesiemy Twoje słowa, Ojcze Święty: „Dziś czeka nas wielka praca nad mową, jaką się posługujemy. Ogromna praca. Nasze słowo musi być wolne, musi wyrażać naszą wewnętrzną wolność”. Dopomóż nam, ukochany Ojcze, wysoko nieść sztandar z Twoim przesłaniem: „Nie lękajcie się. Otwórzcie szeroko drzwi Chrystusowi”.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedzielę w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.
Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
„Błogosławiony, kto nie stracił nadziei” (por. Syr 14, 2) – tak brzmi temat V Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych i orędzia przygotowanego przez papieża Leona XIV na tę okazję. Dzień ten – ustanowiony przez papieża Franciszka – będzie obchodzony w Kościele katolickim w niedzielę, 27 lipca tego roku.
„Chrześcijańska nadzieja zawsze pobudza nas do większej odwagi, do myślenia z rozmachem, do niezadowalania się status quo. W tym przypadku: do zaangażowania na rzecz zmiany, która przywróci osobom starszym szacunek i miłość” - akcentuje Papież.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
