Wcześniej kandydaci do święceń diakonatu i kapłaństwa uczestniczyli w rekolekcjach zamkniętych w domu rekolekcyjnym „Betania” u sióstr urszulanek w Nurcu. Ćwiczeniom tym przewodniczył ks. Tomasz Pełszyk, ojciec duchowny Seminarium.
17 czerwca święcenia diakonatu otrzymało 6 alumnów V kursu WSD. Święceń udzielił im bp Antoni Dydycz w katedrze w Drohiczynie.
Uroczystości święceń kapłańskich w Bielsku Podlaskim rozpoczęły się procesjonalnym wejściem Księdza Biskupa, diakonów, kapłanów, alumnów i służby liturgicznej. Proboszcz ks. kan. Marian Wyszkowski wyraził wielką radość z wybrania parafii na dokonanie obrzędu święceń. Podkreślił, że święcenia odbywają się w 16. roku istnienia parafii. Ksiądz Kanonik powitał Księdza Biskupa, księży profesorów, duchowieństwo z naszej i z sąsiednich diecezji.

Obrzęd święceń i homilia Księdza Biskupa

Święcenia kapłańskie odbywają się podczas Mszy św. po zakończeniu Liturgii Słowa, a przed Liturgią Eucharystyczną - podkreślił prowadzący komentarz ks. Jarosław Przeździecki. Rozpoczynają się osobistym wezwaniem po imieniu każdego kandydata, który przez 6 lat zdobywał odpowiednią formację intelektualno-duchową i przygotowywał się do ich przyjęcia. Ksiądz Rektor wezwał kandydatów do przyjęcia święceń po imieniu. Odpowiedź kandydata: „jestem”, wyrażała nie tylko obecność fizyczną, lecz przede wszystkim całkowite oddanie się na służbę Kościoła.
W homilii Ksiądz Biskup podkreślił, że tylko Jezus Chrystus jest prawdziwym i wiecznym Kapłanem. Tylko On jest podmiotem i sprawcą swojej Ofiary. „Osoba Chrystusa jawi się nam i wam, Drodzy Diakoni, jako ktoś, kto zaprasza was do pełnego zjednoczenia się ze względu na misję szerzenia królestwa Bożego na ziemi (...). To Chrystus was zaprasza, to On chce być razem z wami, a nawet w was. Bo On bierze odpowiedzialność za was, On was umacnia i pokrzepia. Ale On będzie również cierpiał z wami albo z waszego powodu, jak to już miało miejsce w pierwszym Wielkim Tygodniu przed dwoma tysiącami lat. Za waszym pośrednictwem Pan Jezus pragnie być posłany do wszystkich, którzy odważą się wyznać w Niego wiarę. Dzięki kapłańskiej posłudze, o czym w Roku Eucharystii z mocą należy podkreślić, ten sakrament przez was sprawowany jest darem, który przewyższa wszystko. Co więcej, to dzięki waszej posłudze kapłańskiej następuje wasze zjednoczenie w konsekracji eucharystycznej z Ofiarą Krzyża i z Ostatnią Wieczerzą.
Dar kapłaństwa służy darowi Eucharystii, a dar Eucharystii służy darowi kapłaństwa. Jest to przedziwna wymiana darów, która ma swój początek na Ostatniej Wieczerzy, a swoje źródło w Chrystusowej miłości ku nam. (…) Diakoni, nie zapominajcie, że otrzymujecie ten dar, żeby stawać się darem dla innych; nie zapominajcie też o tym, że jesteście pokoleniem Jana Pawła II, jednego z największych darów, jakie ludzkość otrzymała na przełomie tysiącleci. Za przykładem Maryi bądźcie darem jako kapłani na wzór Jana Pawła II”.
Kandydaci gotowość przyjęcia święceń wyrazili poprzez odpowiedzi na skierowane przez Księdza Biskupa pytania. Zapewnili, że wiernie będą pełnić urząd posługiwania kapłańskiego w stopniu prezbiteratu i wyrazili wolę współpracy z Księdzem Biskupem w kierowaniu ludem Bożym poprzez posługę Ducha Świętego, odnowili też przyrzeczenie posłuszeństwa Biskupowi Ordynariuszowi. W czasie śpiewu Litanii do Wszystkich Świętych padli na twarz. Ten obrzęd jest szczególnym znakiem pokory i służby Bogu. Następnie podchodzili kolejno do Księdza Biskupa, który wkładał na ich głowę swoje dłonie oraz namaszczał ich dłonie olejem świętym krzyżma. Pasterz diecezji przekazał też kielich z pateną do sprawowania Mszy św. i udzielił pocałunku pokoju, znaku ojcowskiej miłości. Nowo wyświęceni kapłani włączyli się do sprawowania pierwszej Eucharystii.
Obrzęd święceń jest szczególną okazją dla rodziców, chrzestnych i rodzeństwa do przyjęcia Komunii św. pod dwiema postaciami.

Podziękowania, biskupie błogosławieństwo

Na zakończenie uroczystości podziękowanie Pasterzowi diecezji złożyły dzieci. One są przecież pierwszymi osobami, których religijność formują kapłani, przygotowując je do pełnego uczestnictwa w Eucharystii - do I Komunii św.
Podziękowanie za przyjęty sakrament kapłaństwa Księdzu Biskupowi, profesorom WSD w Drohiczynie w imieniu neoprezbiterów złożył ks. Andrzej Zalewski. Szczególne wyrazy wdzięczności skierował do niezwykle życzliwego ks. kan. Mariana Wyszkowskiego, ks. Janusza Szymańskiego, nauczycieli, służby liturgicznej i chóru.
W imieniu WSD w Drohiczynie podziękowanie Księdzu Biskupowi złożył ks. rektor Tadeusz Syczewski, który podkreślił, że święcenia sprawowane po raz pierwszy w bielskiej świątyni odbywają się w szczególnej scenerii, bliskiej śmierci Jana Pawła II, beatyfikacji trzech kapłanów oraz w pobliżu Lasu Pilickiego, gdzie oddało życie trzech kapłanów. Podkreślił obecność kapłanów z Białorusi, Rosji, Włoch, Francji i USA.
Bp Antoni Dydycz przed rozesłaniem nawiązał do postaci św. Antoniego, który niósł ludziom naukę Pisma Świętego. „Chociaż upływa 8 wieków od głoszenia jego kazań, to są one nadal ze zdumieniem czytane. Wszyscy myślą, że mądrość zaczyna się dopiero, gdy oni przychodzą na świat, a tymczasem dobrze sięgnąć wstecz i zobaczyć, że właśnie ta mądrość dawała o sobie znać tak bardzo dawno temu”.
Biskup Ordynariusz skierował słowa podziękowania do proboszcza ks. kan. Mariana Wyszkowskiego, do rodziców oraz wszystkich, którzy swoją modlitwą i zaangażowaniem przyczynili się do uświetnienia uroczystości. Zwracając się do neoprezbiterów, powiedział: „Jesteście «siódemką». Ma ona szczególny teologiczny wymiar. Najbardziej nawiązuje do liczby sakramentów. A kapłaństwo to nic innego jak napełnianie własnego serca, napełnianie własnej duszy, własnego umysłu i własnych dłoni. (…) Bądźcie darem nadziei i radości, darem oczekiwanym i chcianym” - zakończył Biskup Ordynariusz.
Na koniec Pasterz diecezji udzielił wszystkim uroczystego błogosławieństwa.