Wieś Poczernin położona jest w odległości ok. 13 km na północny zachód od Stargardu Szczecińskiego. W odległości 200 m od kościoła parafialnego znajduje się Dom Schronienia dla Matek z Dziećmi. To były budynek zlikwidowanej szkoły, po remoncie zaadaptowany na potrzeby jedynej kościelnej instytucji o tym profilu pracy w archidiecezji.
Prowadzącą dom jest s. Assunta Jolanta Sasadeusz ze Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego. W tym polskim zgromadzeniu są 162 siostry. Pełnią one posługę samarytańską w domach opiekuńczo-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym, w ośrodkach wychowawczych dla młodzieży z rodzin patologicznych. Początkowo swoją pracą obejmowała s. Assunta także upośledzonych. Miała do tego przygotowanie, skończyła pedagogikę w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie. Powierzono jej także zadanie przejrzenia wszystkich pism założycielki Zgromadzenia - sługi Bożej Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej (1900-37) i sporządzenia z nich wypisów. „Przy tej pracy - wspomina s. Assunta - poznałam ducha Matki Założycielki i zrozumiałam, że pomoc kobietom w trudnych sytuacjach życiowych zawsze leżała jej głęboko na sercu. Nową wspólnotę zakonną zaczęła organizować, pracując w Warszawie w Szpitalu św. Łazarza (leczyła schorzenia weneryczne). Matce zależało, by zgromadzenie nie odstępowało od tego rodzaju pracy. Kiedy przeczytałam te pisma, poczułam wewnętrznie, że ja też mam podjąć taki rodzaj pracy. Jednocześnie tak się zdarzyło, że bp Stanisław Stefanek na zebraniu wyższych przełożonych zgromadzeń żeńskich w Częstochowie prosił, by któreś zgromadzenie zechciało podjąć się prowadzenia Domu Samotnej Matki. Taki dom zamierzał utworzyć właśnie w Szczecinie. Tak prośba Biskupa Stanisława zbiegła się z moją prośbą o pracę wśród kobiet w potrzebie, na co moja przełożona pozwoliła i dała swe błogosławieństwo. Bp Stefanek polecił mi, aby zobaczyć, jak wygląda taki dom prowadzony przez Siostry Nazaretanki w Krakowie. Archidiecezja krakowska była w Polsce jedną z pierwszych, gdzie za przyczyną kard. Karola Wojtyły starano się otoczyć opieką samotne matki. Jeździłam także do Łodzi, by podpatrzeć, jakie formy prawne przyjąć przy organizowaniu takiej placówki u nas. Powstał Dom Samotnej Matki w Karwowie, którym kierowałam przez dziesięć lat (1981-91). Widziałam tragedię tych matek, które tuż po urodzeniu musiały oddać swoje dzieci do adopcji. Nie miały warunków, żeby je wychowywać samodzielnie, nie miały pracy ani ukończonej szkoły, rodzina nie chciała ich przyjąć z dzieckiem. Zgłaszały się też matki z dziećmi w wieku szkolnym i trzeba było im odmawiać przyjęcia, gdyż dom przestałby być funkcjonalny. Stąd zrodziła się myśl, by powstał dom, w którym przebywające młode matki mogłyby uczyć się, zdobyć jakiś zawód i iść do pracy. Zorganizowałam taki dom w Szczecinie przy ul. Wielkopolskiej 32. Dość duże grono osób świeckich wyraziło chęć pomocy w realizacji tego dzieła. Powstała Fundacja Pomocy Samotnej Matce pw. św. Józefa. Dom dla Bezdomnej Matki z Dzieckiem istnieje do dzisiaj, jego prowadzenie oddaliśmy świeckim z tej fundacji”.