„W tym roku 150 osób z całej archidiecezji brało udział w tej formie aktywnego wypoczynku. Jak sama nazwa wskazuje, są to wczasorekolekcje, tj. czas odpoczynku, ale i rekolekcji, próba pogłębienia formacji duchowej jej uczestników” - wyjaśniał dyrektor „Domu Spotkania” ks. Grzegorz Warchuł. Dla wielu uczestników wczasorekolekcje są czasem przełamywania bariery samotności i odważnego bycia z innymi we wspólnocie żywego Kościoła, w atmosferze wzajemnej życzliwości i zrozumienia. Wspólnotowe Msze św., konferencje o Eucharystii integrowały uczestników i miały na celu pogłębienie formacji duchowej. Organizowaliśmy tzw. pogodne wieczory, gdzie przy ognisku kończyliśmy kolejne dni wspólnym Apelem Jasnogórskim i modlitwą różańcową” - mówił Ksiądz Grzegorz. Każdy dzień był wypełniony, nie było czasu na nudę. Były okazje do rozmowy, wspólnego śpiewu, poznania innych ludzi, wymiany doświadczeń, podzielenia się radościami i troskami dnia codziennego, wzajemnego ubogacania. Z pewnością nawiązały się nowe przyjaźnie, które pomagają przetrwać trudne chwile.
„Chwile, które tutaj przeżywacie, są wyjątkowe dla was - mówił do uczestników wczasorekolekcji bp Artur Miziński. - Nawet, jeżeli kondycja fizyczna jest różna, to wszyscy uświadamiamy sobie, że dla Boga mamy taką samą wartość. Najcenniejszą perłą jest człowiek. Każdy człowiek ma tę samą godność, bo ta sama miłość Boża dała mu życie; za każdego umarł Jezus Chrystus. Razem łatwiej jest przeżywać cierpienie; są też ci, którzy z miłością pochylają się nad cierpieniem, widząc w niepełnosprawnych drogocenne perły. Jesteście wybraną cząstką Kościoła. Jan Paweł II mówił, że macie większe prawo do Chrystusa, bo przez wasze cierpienie uczestniczycie w Jego cierpieniu”.