Darowana kara

Odpust parafialny to przede wszystkim ważne przeżycie dla wspólnoty, w której jest obchodzony, gdyż wierni po spełnieniu odpowiednich warunków mogą uzyskać odpust zupełny, czyli darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy zgładzonej już co do winy. „Otrzymanie odpustu nie jest więc odpuszczeniem grzechu, które dokonuje się wcześniej i jest koniecznym warunkiem otrzymania odpustu. Odpust może uzyskać wierny, odpowiednio przygotowany, po wypełnieniu pewnych warunków. Grzechy pociągają za sobą kary, a gładzone są poprzez cierpienie, trudy życia czy też śmierć. Chrześcijanin popełniający grzech otrzymuje w sakramencie pokuty odpuszczenie winy, natomiast pozostaje jeszcze tzw. kara doczesna. Darowanie kary doczesnej określa się właśnie terminem »odpustu«, którego uzyskanie zakłada szczerą wewnętrzną przemianę oraz wypełnienie przepisanych uczynków” - wyjaśniał swoim wiernym parafianom Ksiądz Proboszcz. Podczas uroczystości odpustowej Kapłan podziękował wiernym za to, że tak licznie przybyli na Mszę św. odpustową.

Przyjaciel i obrońca

Odpust parafialny to też doskonała okoliczność, by poznać lub przypomnieć sobie postać i dzieje życia Patrona parafii. Parafia w Łazach jako jedyna w diecezji nosi wezwanie św. Michała Archanioła, a historia wielkości Świętego bierze swój początek w niebie, gdy wszystkie zastępy anielskie zostały poddane próbie posłuszeństwa, z której wyłamał się anioł światłości - Lucyfer i jego zwolennicy. Po zwycięstwie nad zbuntowanymi duchami św. Michał Archanioł został wodzem zastępów niebieskich. Przed przyjściem Chrystusa nazywano św. Michała księciem narodu izraelskiego. Wydarzenia ukazane w Starym Testamencie wyraźnie świadczą, że św. Michał, będąc przyjacielem i obrońcą Bożego ludu, nigdy go nie opuścił i odgrywał istotną rolę we wszystkim, co go dotyczyło. W Nowym Testamencie kontynuuje tę rolę jako Patron i Anioł Stróż Kościoła. Po Wniebowstąpieniu Pana Jezusa przychodzi z pomocą wiernym w chwilach najtrudniejszych w sposób cudowny. Już Konstanty Wielki, żyjący na przełomie III i IV w., po zwycięskiej bitwie nad pogaństwem buduje kościół na cześć św. Michała. Tam też dochodzi do licznych uzdrowień za jago przyczyną. Również późniejsze wieki chrześcijaństwa na różne sposoby sławią tego Niebieskiego Rycerza Bożej Chwały, budując świątynie sławiące jego imię lub obierając go na patrona państw, rycerstw czy zgromadzeń. Kościół naznaczony przez wieki wieloma śladami cudownego działania Michała Archanioła zapewnia, ze św. Michał dany jest nam od Boga jako obrońca i z pomocą przychodzi każdemu, ktokolwiek go wzywa, zwłaszcza zaś opieką swoją otacza dusze kuszone przez szatana. Jak pisze św. Diakon Pantaleon, św. Michał Archanioł swoim czcicielom wyjednuje nie tylko odwagę i siłę do oparcia się zasadzkom piekielnym, ale widząc, iż ktoś pozostaje w niełasce u Boga, prosi Pana, aby raczył czekać nawrócenia i sam czyni się niejako zakładnikiem za niego, obiecując Bogu, że ten grzesznik nie będzie Go już obrażać. Św. Michał ma również zlecone sobie od Boga pocieszanie dusz w czyśćcu. Przynosi im ochłodę w cierpieniach i wyprowadza ich stamtąd do krainy światłości.

„Nie” dla pychy i chciwości

Odpust parafialny w łazowskiej wspólnocie był także okazją do zastanowienia się nad grzechami głównymi, na czele których stoją „pycha i chciwość”. Wierni dzięki wygłoszonemu słowu Bożemu mogli głębiej wniknąć w zakamarki swojego sumienia. „Pycha to korzeń wszelkiego zła, niestety, w czasach, w których żyjemy, widzimy ją na każdym kroku - w stosunkach międzynarodowych, w naszym wspólnym europejskim domu, w naszej ojczyźnie, miejscowości, a nawet w naszych rodzinach. Ulegamy opiniom, prądom, modom, które każą żyć, jakby Boga nie było. Takie opinie są bardzo chwytliwe, człowiek im ulega. Chciwość to kolejny grzech - chciwość na środki materialne, na pieniądz, jedni mają za dużo, opływają we wszystko, a inni nie mają co jeść, gdzie mieszkać. Kto to widział w nowoczesnej Europie sytuacje, że nie ma gdzie zarobić, dzieci są niedożywione, a niektórzy szukają jedzenia po śmietnikach. Raz po raz słyszymy o korupcyjnych aferach i innych aktach, u progu których stoi chciwość. Tymczasem nie będziemy mieli radości i spokoju sumienia, jeżeli wokół będą ludzie biedni, głodni, cierpiący i strapieni. Św. Michał Archanioł jest więc wspaniałym patronem także na współczesne czasy, w których człowiek na każdym kroku narażony jest na szatańskie pokusy i grzech. Tym bardziej powinniśmy polecać siebie i naszych bliskich zmarłych Bogu poprzez wstawiennictwo św. Michała Archanioła” - podkreślał Kaznodzieja.