Przyglądając się katolikom Polski i Europy zachodniej, możemy zauważyć dwa skrajne podejścia do przyjmowania Komunii św. Jedni przyjmują Komunię św. rzadko, można by rzec odświętnie, i to wyłącznie zaraz po spowiedzi, drudzy natomiast często nie korzystają z sakramentu pojednania przez długi czas, a mimo to przy każdej okazji przyjmują Komunię św. (nawet po kilkutygodniowej nieobecności na Mszy św.). I jedna i druga postawa jest błędna.
Aby móc przyjąć Komunię św., należy po prostu spełnić pewne warunki. Należą do nich:
1. stan łaski uświęcającej (czyli: wolność od grzechu śmiertelnego). Jeżeli natomiast ktoś ma świadomość, że popełnił grzech ciążki, powinien przed przyjęciem Komunii św. przystąpić do sakramentu pojednania1;
2. zachowanie skupienia i modlitwa, które mają poprzedzić Komunię św., towarzyszyć jej, i w których należy trwać po jej przyjęciu;
3. zachowanie odpowiedniego postu (1 godzina powstrzymania się od stałych pokarmów i napojów alkoholowych, z wyjątkiem osób chorych przebywających w szpitalu lub w domu i tych, którzy się nimi opiekują);
4. właściwa postawa zewnętrzna, która jest znakiem szacunku dla Chrystusa (dlatego strój kąpielowy nie będzie odpowiedni. Tak samo jak inne formy strojów wakacyjno-plażowych)2.
Kto spełnia te warunki, może przyjmować Komunię św.
1 Patrz: Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, 291; KKK, 1385.
2 Miarą „godności” stroju i postawy niech będzie to, w jaki sposób ubieramy się na różnego typu uroczystości rodzinne, szkolne, zakładowe itp. Pamiętajmy o tym, że Panu Bogu należy się szacunek większy niż człowiekowi.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
