Reklama

Głos z Torunia

Pielgrzymka toruńska

Przed godz. 17.00, w 9. grupach, wmaszerowały wspólnie 41. Piesza Pielgrzymka Diec. Toruńskiej i 39. Piesza Pielgrzymka Ziemi Lubawskiej. W tym roku w pielgrzymce udział wzięło 979 osób. Trasa pielgrzymki wyniosła od 300 do 400 kilometrów. Najmłodszy pielgrzym miał 3 lata, najstarszy 85 lata. Całą trasę pielgrzymki pokonał po raz 33. bp Józef Szamocki, biskup pomocniczy diecezji.

[ TEMATY ]

Pielgrzymki 2019

Bożena Sztajner/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Głównym przewodnikiem pielgrzymki był ks. Wojciech Miszewski. W posłudze duszpasterskiej wspierało go na trasie 33 kapłanów, 23 kleryków, w tym 4 diakonów oraz 4 siostry zakonne. Hasłem przewodnim były słowa: „W mocy Bożego Ducha”

„Pielgrzymka diec. toruńskiej składa się z dwóch pielgrzymek wędrujących innymi trasami, łączących się dwa dni przed Częstochową: 41. Piesza Pielgrzymka Diec. Toruńskiej i 39. Piesza Pielgrzymka Ziemi Lubawskiej - wyjaśnia ks. Wojciech Miszewski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„To, co jest najpiękniejsze w tym roku pielgrzymowania, mimo tych różnych złych rzeczy, które mówi się o Kościele, próbuje się w młodych sercach namieszać i zniechęcić do wspólnoty Kościoła, to nie spadła nam liczba pielgrzymów, z czego się bardzo cieszymy. Cieszymy się dużą i ilością, przeważającą, liczbą młodych – zauważa kierownik pielgrzymki - Młodzi szukają czegoś innego, niż daje świat. To są normalni ludzie, nie zawsze najpobożniejsi, którzy są we wszystkich wspólnotach, często są to osoby można powiedzieć nawet przypadkowe, dla których jedynym kontaktem z Bogiem jest jeszcze może niedzielna Eucharystia, ale tutaj odkrywają wspólnotę, odkrywają Pana Boga, odkrywają to, że istnieje też inny świat, niż tylko ten, który pokazują nam reklamy, który pokazują nam media, inny, prawdziwy, dobry świat”.

„Nie ma szczególnych zachęt, zresztą nie mamy wpływu na większość osób, które zdecydowały się pójść na pielgrzymkę, to jest właśnie ten nasz polski fenomen, że młodzi sami chcą iść na Jasną Górę, pielgrzymować, co wcale nie jest łatwe, bo wiemy, że dzisiaj jest mnóstwo innych form spędzenia wolnego czasu, które można sobie wybrać, a oni jednak idą na pielgrzymkę” – dodaje kapłan.

Jedną z grup, niebieską, prowadzili paulini, posługujący w toruńskiej parafii pw. Najśw. Maryi Panny Częstochowskiej. „Było ciężko, ale było warto – mówi z dumą o. Savio Folcholc, paulin i przewodnik grupy – Wędrują głównie ludzie młodzi, ale przede wszystkim młode małżeństwa, bo nasza parafia w Toruniu charakteryzuje się właśnie tym, że bardzo dużo angażuje się w naszej parafii młodych małżeństw, i widzimy, jak one rozkwitają. Właśnie tutaj biegnie Ania, w ósmym miesiącu ciąży. Dlaczego ona w ogóle biegnie??”

Reklama

„Rok temu byliśmy narzeczeństwem, teraz jesteśmy małżeństwem, a za chwilę będziemy w trójeczkę” – mówi Ania. W tym roku, ze względu na błogosławiony stan, więcej jechała, niż szła, ale pomagała w organizowaniu pielgrzymki. „Postawiliśmy na Pana Boga i myślę, że zdecydowanie nam pomógł w każdych trudnościach na tej trasie – dodaje mąż Ani Michał – Modliliśmy się o szczęśliwe rozwiązanie, żeby nasze małżeństwo, które dopiero koło roku trwa, było zawsze zgodne i szczęśliwe”.

Diakon stały Waldemar Rozynkowski z Torunia na Jasną Górę wędrował już 7. raz. „Wróciłem po 25. latach, bo poczułem jakieś zaproszenie, i doświadczyłem tego, że pielgrzymka piesza to nie jest jakaś historia, która się skończyła, była aktualna 20 i 30 lat temu – pielgrzymka daje odpowiedź konkretnemu człowiekowi w swoim czasie. Ci, którzy idą, znajdują na pielgrzymce odpowiedź, pytają się o swoje powołanie. I myślę, że dlatego pielgrzymka jest cały czas aktualna”.

Strudzonych pielgrzymów powitał pod Szczytem Jasnej Góry bp Wiesław Śmigiel, ordynariusz diecezji.

2019-08-13 08:34

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rodzina to nie dodatek do życia

[ TEMATY ]

Leśniów

Pielgrzymki 2019

Beata Pieczykura/Niedziela

– Szczególne znaki nas tu przyprowadziły, od koleżanki dowiedziałam się, że jest sanktuarium Matki Bożej Patronki Rodzin, ponadto w internecie szukałam modlitwy do Matki Bożej Leśniowskiej i znalazłam ją na stronie „Niedzieli” – powiedziała p. Agnieszka z Wrocławia, która z mężem Rafałem i córkami Alą i Zuzią pielgrzymowała do sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin w rocznicę koronacji figury, z okazji II Pielgrzymki Małżeństw.

– W tamtym roku w tym sanktuarium zawierzyliśmy przygotowanie do wczesnej I Komunii św. naszej córki Zuzi – opowiada. – W tym roku jesteśmy drugi raz w Leśniowie, dziękujemy i pielgrzymujemy. W trzy dni cztery sanktuaria, byliśmy jeszcze w Częstochowie, Gidlach oraz Świętej Annie. Uważamy, że najlepszy sposób odpoczynku to uwielbienie Boga, a najlepszy sposób na życie to oddać chwałę Panu Bogu, tylko wtedy żyjemy w pełni. Chcielibyśmy, tak jak Maryja prosiła w Gietrzwałdzie, codziennie odmówić wszystkie tajemnice. Różaniec stał się szczególny dla nas. W ten sposób mówimy Maryi, że Ją kochamy, a to nigdy się nie nudzi. Każde „Zdrowaś Mario” to róża ofiarowana Maryi. Jej mąż Rafał dopowiada: – Rodzinnie jest trudno, ale indywidualnie staram się odmówić cały Różaniec, kiedy jadę do pracy. Maryja i Różaniec towarzyszą mi od 15. roku życia, gdy pielgrzymowałem z opolską pielgrzymką na Jasną Górę.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Bp Artur Ważny o swojej nominacji: Idę służyć Bogu i ludziom. Pokój Tobie, diecezjo sosnowiecka!

2024-04-23 15:17

[ TEMATY ]

bp Artur Ważny

BP KEP

Bp Artur Ważny

Bp Artur Ważny

Ojciec Święty Franciszek mianował biskupem sosnowieckim dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej Artura Ważnego. Decyzję papieża ogłosiła w południe Nuncjatura Apostolska w Polsce. W diecezji tarnowskiej nominację ogłoszono w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Ingres planowany jest 22 czerwca.

- Idę służyć Bogu i ludziom - powiedział bp Artur Ważny. - Tak mówi dziś Ewangelia, żebyśmy szli służyć, tam gdzie jest Jezus i tam gdzie są ci, którzy szukają Boga cały czas. To dzisiejsze posłanie z Ewangelii bardzo mnie umacnia. Bez tego po ludzku nie byłoby prosto. Kiedy tak na to patrzę, że to jest zaproszenie przez Niego do tego, żeby za Nim kroczyć, wędrować tam gdzie On chce iść, to jest to wielka radość, nadzieja i takie umocnienie, że niczego nie trzeba się obawiać - wyznał hierarcha.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję