Eucharystii sprawowanej w kaplicy Domu Generalnego, przewodniczył bp Artur Grzegorz Miziński, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski, który w homilii podkreślał, że powołanie zakonne jest pięknym darem i trzeba się nim cieszyć oraz za ten dar Bogu dziękować.
- Władza w Zgromadzeniu, tak jak w Kościele jest służbą, a jej wzór otrzymaliśmy od Jezusa, Syna Bożego, który dla naszego wywyższenia, dla wysłużenia nam nieśmiertelności stał się naszym Sługą – wskazywał kaznodzieja.
Biskup przypomniał też siostrom, że Kapituła jest czasem łaski, odnowy, poszukiwania dróg realizacji własnego charyzmatu w dzisiejszych czasach.
Reklama
- Jest też czasem nawrócenia. Otwierając się na działanie Ducha Świętego i ufając Jego mocy, powinny siostry od nowa odczytać charyzmat założycielski błogosławionego ojca założyciela - ks. Antoniego Rewery i osadzić go w nowej rzeczywistości. Muszą też umiejętnie połączyć stare z nowym, aby być znakiem nadziei dla dzisiejszego świata, który potrzebuje bardzo modlitwy sióstr, służby i świadectwa ewangelicznego życia – wskazywał sekretarz generalny KEP.
Kapituła dokona do 16 listopada podsumowania działalności zarządu i całego zgromadzenia w minionym sześcioleciu. W piątek dokona wyboru nowej przełożonej generalnej i nowych władz oraz podejmie uchwały dotyczące życia zakonnego i posługiwania apostolskiego sióstr na przyszłość.
W myśl przepisów Konstytucji Zgromadzenia, Kapituła jest uprzywilejowanym czasem wspólnotowej refleksji i nawrócenia. Zbiera się regularnie raz na 6 lat dla spotęgowania gorliwości, zacieśnienia więzów jedności, wyrażenia udziału i współodpowiedzialności wszystkich sióstr za życie wg ducha i posłannictwa zgromadzenia.
Reklama
Cała rodzina zakonna zebrana przy Chrystusie, w głębokiej wierze i zjednoczeniu z Kościołem, rozważa swoją odpowiedź na wymagania Ewangelii według ducha franciszkańskiego, dzieli się przeżywanymi doświadczeniami swych wspólnot oraz odczytuje wezwania Pana w potrzebach naszych czasów i nadzieje własnego posłannictwa Zgromadzenia.
Zgromadzenie Córek świętego Franciszka Serafickiego powstało w 1928 r. Założył je błogosławiony ks. Antoni Rewera, kapłan diecezji sandomierskiej. W czasie II wojny światowej kapłan ten został aresztowany przez Niemców i zginął w obozie koncentracyjnym w Dachau.
Córki św. Franciszka pracują w różnych instytucjach kościelnych, m.in. w domach rekolekcyjnych, seminariach duchownych i posługują jako organistki, katechetki, zakrystianki, kucharki na plebaniach. Dom Generalny Zgromadzenia znajduje się w Sandomierzu.
