W czcigodnej świątyni

Nieprzypadkowo prastara parafialna świątynia została obrana przez redaktora naczelnego Niedzieli - ks. inf. Ireneusza Skubisia na świętowanie kapłańskiego jubileuszu, bo to właśnie tutaj, w Chruszczobrodzie, wszystko się zaczęło - „ i życie, i szkoła, i powołanie…”.
Ksiądz Ireneusz przyszedł na świat 12 października 1938 r. jako pierwsze z czworga dzieci Marianny i Mariana Skubisiów. W parafialnej świątyni przyjął sakrament chrztu św., tutaj też przystąpił do I Komunii św. Od najmłodszych lat był blisko Stołu Pańskiego, służąc do Mszy św. jako ministrant. W czcigodnej świątyni przyjął sakrament dojrzałości chrześcijańskiej z rąk bp. Teodora Kubiny, tutaj też 10 lipca 1961 r. odprawił swoją Mszę św. prymicyjną.
Już jako 14-letni chłopiec zdecydował się opuścić rodzinny dom, rodzinną parafię i miejscowość, i rozpocząć kapłańską formację. Wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Diecezji Częstochowskiej, a następnie, w 1956 r. rozpoczął studia teologiczne w częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1961 r. w katedrze częstochowskiej. Za wskazówkę w wypełnianiu swojej kapłańskiej posługi wybrał sobie słowa: „Błogosławiona dobroć człowieka, niesie pomoc ludziom wszem”. Potem rozpoczął studia na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL, zakończone pracą licencjacką, a następnie doktorską. Z Lublina powrócił do Częstochowy, gdzie u stóp Jasnej Góry mieszka i pracuje do dziś. Został notariuszem w Kurii Diecezjalnej, a w roku 1965 - duszpasterzem akademickim. Dziełem życia Księdza Infułata jest Tygodnik Katolicki Niedziela, wskrzeszony przez niego w 1981 r. Jako jego redaktor naczelny, w bieżącym roku przeżywa również 25-lecie swojej pracy dla Niedzieli.

Funkcje, nagrody i wyróżnienia

Ksiądz Doktor jest protonotariuszem apostolskim, scholastykiem Kapituły Bazyliki Archikatedralnej Częstochowskiej, wikariuszem biskupim do spraw środków społecznego przekazu, redaktorem naczelnym Niedzieli, konfratrem Zakonu Paulinów, obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Metropolitalnym, wykładowcą prawa kanonicznego w Instytucie Teologicznym i w Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie, przewodniczącym Rady Programowej Katolickiej Rozgłośni Radiowej „Fiat” w Częstochowie, kapelanem Klubu Inteligencji Katolickiej w Częstochowie, członkiem Kolegium Konsultorów, Rady Kapłańskiej Archidiecezji Częstochowskiej.
Ksiądz Infułat jest laureatem wielu prestiżowych nagród i wyróżnień. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000), jest laureatem Nagrody im. św. Maksymiliana Marii Kolbego, przyznawanej przez Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy (1995), Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka (1995), Nagrody im. Karola Miarki (1998), Platynowego Lauru Umiejętności i Kompetencji, przyznawanego przez Regionalną Izbę Gospodarczą w Katowicach (1998). Otrzymał wyróżnienia Fundacji „Zdążyć z Pomocą” dla osób szczególnie zasłużonych w realizacji Programu Fundacji (2000, 2005), wyróżnienie Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Archidiecezji Częstochowskiej „Anioł Nadziei” (2003), Nagrodę „Totus” medialny dla Tygodnika Katolickiego Niedziela (2004), Nagrodę Prezydenta Miasta Częstochowy „Tym, co służą Miastu i Ojczyźnie” (2004), Nagrodę im. Juliana Kulentego „Multimedia w służbie Ewangelizacji 2005”, przyznawaną przez Katolickie Stowarzyszenie Filmowe.

Atmosfera rodzinnego domu

Chociaż opuścił rodzinne strony wiele lat temu, to przez ten szmat czasu trudno byłoby znaleźć taki tydzień, w którym Ksiądz Ireneusz nie odwiedziłby rodzinnego domu, bliskich, krewnych, a także - od niedawna - grobu swojej Matki. Przy rodzinnym domu nie ma już starych drzew, po których wspinał się jako dzieciak, jednak pozostał w nim dawny, niepowtarzalny klimat rodzinnego ciepła i serdeczności. Tutaj nabiera sił na kolejne, ciężkie dni wytężonej pracy, a obecność najbliższych - ojca, rodzeństwa, krewnych jest niezastąpiona. - Cieszę się, że stosunkowo blisko mam swoją rodzinę. Zawsze z wielką radością ją odwiedzam, bo wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej. I myślę, że tak już pozostanie. Atmosfera rodzinnego gniazda jest bowiem wieczna - podkreśla Ksiądz Ireneusz.
Jubileusz kapłański, to dzień dziękczynienia Panu Bogu za łaskę powołania do kapłaństwa i prośby o pomoc w wytrwaniu w tej posłudze. W sposób naturalny wraca się też wtedy pamięcią do chwili, kiedy zrodziła się myśl pójścia za Chrystusem. Ksiądz Ireneusz wyznał, że to „miłość matki i ojca napełniła go ogromną miłością do Chrystusa”, w głęboko wierzącej rodzinie zrodziło się jego powołanie do kapłaństwa.
W dniu jubileuszu nie mogło zabraknąć podziękowań i życzeń, słów płynących prosto z serca - od rodziny, przyjaciół, znajomych, a także miejscowego proboszcza - ks. Jana Włodarczyka i przedstawicieli parafian.