Przed Pomnikiem Nieznanego Dziecka na cmentarzu w Stargardzie Szczecińskim ciągle palą się znicze i leżą świeże kwiaty. Najwięcej dowodów pamięci o wszystkich nienarodzonych, niechcianych i odrzuconych dzieciach jest w czasie listopadowych uroczystości Wszystkich Świętych. Stale przed tym niezwykłym pomnikiem zatrzymują się ludzie, zwłaszcza kobiety, by zadumać się nad świętością daru życia, pomodlić w swojej intencji, znaleźć wsparcie w swojej trudnej sytuacji.
Na kamiennym pomniku wypisane są słowa z Księgi Izajasza: „Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona?
A nawet gdyby ona zapomniała,
Ja nie zapomnę o tobie”.
Te zapewnienia samego Boga pozwalają każdemu zastanowić się nad koniecznością obrony każdego poczętego życia, a także tego już narodzonego, ale anonimowo porzuconego przez zdesperowaną matkę. Bóg nikogo nie opuszcza, o czym mówi do nas Biblia.
Powstanie stargardzkiego pomnika ma swoją bolesną historię. 28 sierpnia 2003 r. - ks. prob. Jarosław Staszewski TChr znalazł na schodach plebanii reklamówkę z martwym noworodkiem. Tragedia ta niezwykle zszokowała kapłana. Cały, 80-tysięczny Stargard Szczeciński przez długi czas przeżywał dramat matki, która podrzuciła martwe niemowlę pod dom parafialny. Dwa tygodnie później ks. Staszewski odprawił Mszę św. w intencji dzieci, którym nie pozwolono żyć. Po południu tego samego dnia tenże kapłan uroczyście pochował na miejscowym cmentarzu porzucone zwłoki dziecka. Już wtedy ks. Staszewski zaproponował, aby na tej mogiłce niechcianego dziecka zbudować Pomnik Dzieci Narodzonych, Niechcianych i Odrzuconych. Inicjatywa Duchownego została życzliwie przyjęta przez całe miasto, a zwłaszcza przez parafie.
28 grudnia 2003 r. - w uroczystość Świętej Rodziny - we wszystkich stargardzkich kościołach zbierano datki na pomnik dzieci, które nie mają swoich grobów. Poświęcenia tego miejsca modlitewnej pamięci o nienarodzonych, niechcianych i porzuconych na stargardzkim cmentarzu dokonał bp Marian Błażej Kruszyłowicz w obecności duchowieństwa i licznie zebranych mieszkańców Stargardu. Miało to miejsce 25 marca 2004 r. - w ramach dorocznych obchodów Święta Życia. Tego dnia odprawiona została również Msza św. w intencji wszystkich obrońców życia. Czterdzieści osób z parafii pw. św. Józefa w Stargardzie podjęło się duchowej adopcji nienarodzonych.
„Nikogo nie potępiam - mówi ks. Staszewski. - Nie mogłem jednak wobec tego dramatu, a nawet tragedii ludzkiej, przejść obojętnie. Pomnik Dzieci Niechcianych pozwoli każdemu zastanowić się, gdy znajdzie się w trudnej sytuacji życiowej, gdy zostanie sam, zdesperowany i porzucony przez wszystkich, iż zawsze może liczyć zarówno na pomoc Bożą, jak i Kościoła. Bóg, jedyny Pan Życia, do każdego woła: Nie zabijaj! I daje siłę, by przetrwać najgorsze chwile swego życia: załamania, opuszczenia czy odsunięcia się najbliższych”.