Reklama

Sakramenty w życiu chrześcijanina (62)

Sakrament święceń - diakonat

Najniższym stopniem sakramentu święceń jest diakonat. Został on ustanowiony nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi. Pomimo tego, że diakoni są nierozerwalnie związani z ołtarzem, to w ich przypadku, w przeciwieństwie do biskupów i prezbiterów, nie mówimy o kapłaństwie.

Niedziela toruńska 11/2007

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Diakonat w Kościele

Pierwsi diakoni zostali wybrani przez apostołów. Ich zadaniem była posługa wspólnocie, szczególnie ludziom chorym i ubogim. Z czasem włączyli się również w głoszenie Ewangelii, by w ten sposób przez słowo i praktykowanie miłości bliźniego świadczyć o Chrystusie.
Dziś miejsce diakonów jest przy biskupie i kapłanach. Mają oni asystować i pomagać w sprawowaniu sakramentów, głoszeniu Słowa i wszelkiej posłudze miłości.
Do szczególnych zadań diakonów należy udzielanie chrztu, przygotowywanie Eucharystii i rozdzielanie jej wiernym, błogosławienie małżeństw, udzielanie wiatyku umierającym, czytanie wiernym Pisma Świętego, a w sposób szczególny Ewangelii. Mają również głosić słowo Boże i nauczać prawd wiary. Mogą przewodniczyć obrzędom pogrzebowym (oczywiście oprócz sprawowania Eucharystii!) i sprawować wszelkiego rodzaju sakramentalia (błogosławieństwa, poświęcenia itp.). Wreszcie zadaniem diakonów jest pomaganie ubogim i chorym, podejmowanie wszelkich dzieł charytatywnych i dzieł miłosierdzia.
Diakoni przez obrzęd świeceń zostają włączeni do stanu duchownego i podobnie jak kapłani składają swojemu biskupowi przyrzeczenie szacunku i posłuszeństwa, a tym samym ich życie i posługiwanie zostaje związane z określoną diecezją.

Kto może przyjąć diakonat?

Diakonat jest jednym ze stopni sakramentu święceń, przyjmują go ci, którzy pragną zostać kapłanami. Ale nie tylko. Sobór Watykański II przywrócił w Kościele diakonat jako właściwy i trwały stopień hierarchiczny. Oznacza to, że ten sakrament mogą przyjąć także żonaci mężczyźni, którzy pragną poświęcić swoje życie służbie dla Kościoła. Także w naszej diecezji trwa przygotowanie pierwszych kandydatów do tzw. diakonatu stałego. Diakonami mogą zostać mężczyźni, którzy ukończyli 35 lat (wyjątek stanowią klerycy przygotowujący się do prezbiteratu) i ukończyli studia z teologii.
Jeżeli diakonat przyjmują mężczyźni nieżonaci, składają oni przyrzeczenie celibatu. W wypadku diakonów stałych święcenia mogą przyjąć również mężczyźni żonaci, posiadający rodziny.

Liturgia sakramentu

Szafarzem święceń diakonatu jest biskup. Na święceniach powinni być obecni duchowni diecezji, szczególnie diakoni. Kandydaci do święceń muszą być odpowiednio przygotowani. Jednym z elementów przygotowania, oprócz studium teologii i właściwej formacji, są przynajmniej 5-dniowe rekolekcje.
Same święcenia odbywają się w czasie Mszy św., po liturgii słowa. Rozpoczynają się od przedstawienia kandydatów i prośby skierowanej do biskupa o udzielenie im święceń diakonatu. Następnie, po homilii, kandydaci składają przyrzeczenia: że będą w pokorze i z miłością pomagać prezbiterom i wiernym, że będą głosić Ewangelię i dbać o czystość swojego sumienia, że zachowają celibat ze względu na królestwo Boże (to przyrzeczenie pomijają mężczyźni żonaci), że będą oddawać się modlitwie, szczególnie Liturgii Godzin, sprawując ją w intencji Kościoła i całego świata, i wreszcie, że będą kształtować swoje życie i postępowanie na wzór Chrystusa.
Po Litanii do Wszystkich Świętych następuje właściwy obrzęd święceń. Biskup kładzie każdemu kandydatowi ręce na głowę, a następnie odmawia modlitwę święceń: Prosimy Cię, Panie, ześlij na nich Ducha Świętego, aby ich umocnił siedmiorakim darem Twojej łaski do wiernego pełnienia dzieła posługi. Niech odznaczają się wszelkimi cnotami: miłością bez obłudy, troskliwością o chorych i biednych, powagą pełną pokory, czystością bez skazy i przestrzeganiem duchowej karności.
Po święceniach diakoni nakładają stuły i dalmatyki. Następnie biskup przekazuje im księgę Ewangelii, odtąd bowiem w czasie liturgii to oni będą ją głosić: Przyjmij Chrystusową Ewangelię, której głosicielem się stałeś; wierz w to, co będziesz czytać, nauczaj tego, w co uwierzysz, i pełnij to, czego będziesz nauczać. Oto depozyt wiary Kościoła, który ma być przekazywany słowem i czynem.
Na koniec obrzędu święceń biskup przekazuje diakonom pocałunek pokoju. To znak, że przyjmuje ich do służby. Także obecni diakoni pozdrawiają nowo wyświęconych pocałunkiem pokoju. Odtąd wspólnie będą pełnić posługę w stanie diakonatu.

Informacje o Ośrodku Formacji Diakonów Stałych można znaleźć na stronie: www.diakonat.diecezja.torun.pl
Ośrodek Formacji Diakonów Stałych
Przysiek 75, 87-134 Zławieś Wielka
tel. 501-386-519

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Oprócz apostołów, Bóg powołuje także innych uczniów – nas wszystkich

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Adobe Stock

Rozważania do Ewangelii Mk 16, 15-20.

Czwartek, 25 kwietnia. Święto św. Marka, ewangelisty

CZYTAJ DALEJ

Współpracownik Apostołów

Niedziela Ogólnopolska 17/2022, str. VIII

[ TEMATY ]

św. Marek

GK

Św. Marek, ewangelista - męczeństwo ok. 68 r.

Św. Marek, ewangelista - męczeństwo ok. 68 r.

Marek w księgach Nowego Testamentu występuje pod imieniem Jan. Dzieje Apostolskie (12, 12) wspominają go jako „Jana zwanego Markiem”. Według Tradycji, był on pierwszym biskupem w Aleksandrii.

Pochodził z Palestyny, jego matka, Maria, pochodziła z Cypru. Jest bardzo prawdopodobne, że była właścicielką Wieczernika, gdzie Chrystus spożył z Apostołami Ostatnią Wieczerzę. Możliwe, że była również właścicielką ogrodu Getsemani na Górze Oliwnej. Marek był uczniem św. Piotra. To właśnie on udzielił Markowi chrztu, prawdopodobnie zaraz po zesłaniu Ducha Świętego, i nazywa go swoim synem (por. 1 P 5, 13). Krewnym Marka był Barnaba. Towarzyszył on Barnabie i Pawłowi w podróży do Antiochii, a potem w pierwszej podróży na Cypr. Prawdopodobnie w 61 r. Marek był również z Pawłem w Rzymie.

CZYTAJ DALEJ

List pasterski z okazji jubileuszu diecezji lubuskiej

2024-04-25 16:00

[ TEMATY ]

jubileusz

Zielona Góra

Gorzów Wielkopolski

List Pasterski

diecezja lubuska

Karolina Krasowska

bp Tadeusz Lityński

bp Tadeusz Lityński

Bp Tadeusz Lityński skierował do diecezjan list pasterski z okazji jubileuszu 900-lecia utworzenia diecezji lubuskiej. Poniżej publikujemy pełną treść słowa Biskupa Diecezjalnego, które w kościołach i kaplicach diecezji zielonogórsko-gorzowskiej zostanie odczytane w niedzielę 28 kwietnia 2024.

Drodzy Diecezjanie, Bracia i Siostry,

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję