Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa w niedzielę rozpoczynającą Wielki Tydzień była procesja z Betanii do Jerozolimy. Betania jest oddalona zaledwie 3,5 km na wschód od Świętego Miasta. Po arabsku jej nazwa brzmi El Azariye, co jest tłumaczeniem imienia Łazarz. Nazwa arabska więc podkreśla, że Betania jest miejscowością Łazarza. To właśnie tutaj był dom przyjaciół Pana Jezusa: Łazarza, Marii i Marty. Dziś na tym miejscu stoi piękny kościół postawiony na fundamentach świątyni bizantyjskiej z 333 r. Zaraz obok kościoła znajduje się... pusty grób Łazarza, którego Chrystus wskrzesił z martwych (por. J 11, 1-44). To właśnie Łazarz zaprosił Pana Jezusa i Apostołów na posiłek w niedzielę na sześć dni przed paschą (por. J 12, 1-8). Pewnie nie przypuszczał, że będzie to ich ostatnia wspólnie przeżyta niedziela. Po tym posiłku Chrystus wyszedł z Betanii i udał się do Jerozolimy, o czym słyszymy w opisie Ewangelii z Niedzieli Palmowej (por. Łk 19, 28-40). Wychodząc z Betanii, Pan Jezus po drodze wstąpił do sąsiedniej wioski Betfage (por. Mt 21, 1). Następnie skierował się na wierzchołek pobliskiej Góry Oliwnej. Stąd rozciąga się piękny widok na całą Jerozolimę. Przy dobrej pogodzie widać całe miasto jak na dłoni. Ze szczytu Góry Oliwnej schodzi się dość stromą drogą w stronę Jerozolimy. Ta sama droga, która była używana za czasów Chrystusa, jest używana i dzisiaj. Choć antyczne kamienie zostały zalane grubą warstwą asfaltu, to pielgrzymi zawsze ze wzruszeniem wędrują tymi ścieżkami, bo chodził nimi Pan Jezus. Już ok. 380 r. procesje udawały się z Betanii śladami Pana Jezusa. Opisuje to dokładnie pątniczka Egeria. W ciągu wieków ta tradycja była kontynuowana. Z czasem przeniesiono początek procesji z Betanii do Betfage i tak już pozostało. Również obecnie w Niedzielę Palmową o godz. 14.30 wychodzi uroczysta procesja z Betfage. Przewodniczy jej Patriarcha Jerozolimy, wokół którego gromadzi się wspólnota chrześcijan Świętego Miasta. W procesji licznie biorą udział ojcowie franciszkanie oraz przedstawiciele innych zakonów męskich i żeńskich, tutejsi katolicy arabskiego i żydowskiego pochodzenia oraz liczni pielgrzymi. Procesja wchodzi do Jerozolimy przez „Bramę Lwów” i kończy się na obszernym dziedzińcu pobliskiego kościoła pw. św. Anny. Procesja Niedzieli Palmowej jest swoistym przygotowaniem do współprzeżywania męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa w Świętym Mieście.