Przewrotne to wioska niedaleko Raniżowa. W XVI w. powstała tu samodzielna parafia. Obecnie liczy ok. 2600 wiernych obejmując 3 wioski: Przewrotne, Hucisko i Pogwizdów. W parafii pracuje trzech kapłanów. Najbardziej doświadczonym jest ks. kan. Tadeusz Bukała - w tym roku minie 30 lat jego pracy w Przewrotnem. Od ubiegłego roku obowiązki proboszcza pełni ks. kan. Tadeusz Polak (po kilkuletniej pracy misyjnej w Gwatemali). W pracy duszpasterskiej pomaga wikariusz, a w nauczaniu religii - katechetka świecka. Z parafii pochodzi kapłan i dwie siostry zakonne.
Miejsca modlitwy
Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Przewrotnem należy obecnie
do dekanatu głogowskiego, wcześniej należała do dekanatu raniżowskiego.
Z dokumentów wynika, że pierwszy kościół został tu wybudowany w 1509
r. przez zasadźcę wsi Konarzewskiego. Był to kościółek drewniany
pw. św. Marii Magdaleny. Nie wiadomo, gdzie był usytuowany. Pierwszym
proboszczem erygowanej w 1533 r. parafii został ks. Antoni de Niemierza.
Z następnych akt powizytacyjnych wynika, że 13 października 1634
r. bp Tomasz Oborski konsekrował drugi kościół pw. Najświętszej Trójcy.
Był to także kościół drewniany, ale na solidnym murowanym fundamencie.
Budowany na planie krzyża i znacznie obszerniejszy od poprzedniego,
cały kryty gontem. Stał na środku cmentarza, obecnie niegrzebalnego.
Wizytacje z XVIII w. potwierdzają, że kościół ten był zamożny w swym
wystroju. W chwilach swojej świetności miał 7 ołtarzy i boczne kaplice.
Niestety, czas spowodował tak liczne zniszczenia, że na początku
XIX w. podjęto starania o pozwolenie na budowę nowej świątyni. Konsystorz
biskupi w Przemyślu wydał takie pozwolenie. Fundatorem stał się rząd
zaborczy, pomocą w budowie służyli parafianie.
Nowy kościół wzniesiono z cegły i kamienia, z czerwonym
dachem gontowym. Budowę rozpoczął ówczesny proboszcz w Przewrotnem
- ks. Paweł Tyrski. Po 5 latach zakończył ją (w 1823 r.) ks. Antoni
Sokalski. Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego konsekrował 24 czerwca
1859 r. bp Ksawery Wierzchalski, ordynariusz przemyski.
Pierwsza posadzka kościoła była ułożona z dużych kamieni,
które można jeszcze zobaczyć w dawnej zakrystii. W kościele są 3
ołtarze. W głównym umieszczona jest figura św. Antoniego, patrona
świątyni, za zasuwą obraz Świętej Rodziny, po bokach 4 kolumny i
rzeźby św. Piotra i św. Pawła.
W 1968 r. odnowiono polichromię wewnątrz kościoła. Dwaj
artyści malarze z Sanoka - Tadeusz Turkowski i Kazimierz Florek konserwowali
ołtarze i chrzcielnicę. W 1977 r. kościół został odrestaurowany na
zewnątrz. Po gruntownym remoncie świątyni, budowano ogrodzenie cmentarza,
później plebanię. Kolejne inwestycje to: ławki i boazeria w kościele,
organy, konserwacja ołtarza. Tuż przed minionym Bożym Narodzeniem
zainstalowano centralne ogrzewanie. W najbliższych planach jest odnowienie
wnętrza świątyni.
Obok kościoła jest wolno stojąca dzwonnica. W latach międzywojennych
zawisły tam 3 piękne dzwony, ale 2 z nich zostały w czasie wojny
skonfiskowane. Jeden tylko udało się ukryć i ten zaraz po wojnie
zawieszono ponownie na dzwonnicy. Wokół świątyni jest plac otoczony
murem z 3 wnękami i kaplicą-grobowcem rodziny dziedziców Przewrotnego
- Politarskich.
Z powstaniem parafii związane było beneficjum, czyli majątek
na utrzymanie kapłana. W Przewrotnem było to ponad 25 ha ziemi. W
XVII w. ksiądz zatrudniał np. dwóch ogrodników. Jeszcze kilkanaście
lat temu przy plebanii było prowadzone gospodarstwo rolne, teraz
pola są w dzierżawie. Pozostał obszerny ogród wokół zabudowań parafialnych.
3 miejscowości, jedna wspólnota
Parafianie z Przewrotnego są bardzo aktywni. Od kilkunastu lat
wciąż coś się tu buduje, ulepsza. Ponadto w oddalonym o 7 km Hucisku
przeszło 20 lat temu wzniesiono kaplicę dojazdową pw. Matki Bożej
Nieustającej Pomocy (w miejsce wcześniej istniejącej, ale już zniszczonej
i za małej na potrzeby wspólnoty). W środy odprawiana jest tam Msza
św. z nabożeństwem do Patronki, a w niedziele celebrowane są 2 Msze
św. Drugi kościół dojazdowy pw. św. Stanisława znajduje się w oddalonym
o 4 km Pogwizdowie Starym. Tam budowę rozpoczęto w 1985 r. Odprawiana
jest tam Msza św. w piątki z nabożeństwem do Miłosierdzia Bożego,
w niedziele także celebrowane są 2 Msze św. W kościele głównym w
czwartki odprawiana jest Nowenna do św. Antoniego.
Wszyscy parafianie spotykają się w kościele parafialnym
na Boże Ciało i Wszystkich Świętych. Wspólny jest także cmentarz.
Dzieci skupione w Kołach Misyjnych, Oazach, grupach ministrantów
i lektorów mają oddzielne grupy w tych miejscowościach, ale starsi
tworzą już jednolite grupy parafialne. Młodzież oazowa stroi Grób
Pański, przygotowuje szopkę i dekoracje świąteczne. Starsza grupa
już od 7 lat chodzi z kolędą misyjną.
We wszystkich miejscowościach ludzie kolejno przychodzą
do sprzątania swoich kościołów i stroją ołtarze kwiatami. Do różnorodnych
prac w parafii ludzie przychodzą chętnie, do większych prac przychodzą
rejonami, tak jak w czasie budowy kościołów dojazdowych i plebanii.
Koordynacją zajmuje się Rada Duszpasterska. Dzięki niej Kapłan ma
kontakt z rozległą terytorialnie parafią.
Dużą wrażliwość na potrzebujących wykazuje Grupa Charytatywna.
Jej członkowie we współpracy z władzami gminnymi opiekują się też
osobami starszymi. Ksiądz Proboszcz podkreśla dobrą współpracę z
władzami także w innych potrzebach społeczności parafialnej.
Na uwagę zasługuje też gotowa do pomocy Akcja Katolicka.
Uroczystości uświetnia chór parafialny. W związku z trwającym Synodem
Diecezjalnym tworzy się także parafialna grupa synodalna.
Pomóż w rozwoju naszego portalu