Poświęcony kościół nosi imię Wieczerzy Pańskiej. W Wielki Czwartek, podczas Ostatniej Wieczerzy, Pan Jezus zostawił piękny i cenny testament. W geście umycia nóg Apostołom dał przykład i jednocześnie zaprosił nas do pokornej służby drugiemu człowiekowi. W naszej świątyni płynie do Boga nieustanna modlitwa, byśmy czerpiąc siły ze Stołu Eucharystycznego mogli na co dzień żyć przesłaniem Wieczernika - Chrystusowym Testamentem Miłości
Ks. Jan Latoń SAC
Ta świątynia jest wynikiem współpracy parafian z księżmi pallotynami, a także darem serc i znakiem otwarcia na łaskę Bożą” - mówił abp Józef Życiński podczas uroczystej Mszy św. z obrzędem poświęcenia kościoła pw. Wieczerzy Pańskiej w Lublinie. Uroczystość w kościele przy al. Warszawskiej, wpisała się w obchody 25-lecia parafii oraz 50-lecia obecności pallotynów w Lublinie. Abp Życiński dziękował pallotynom za ich obecność na Sławinku oraz za wszystkie formy zaangażowania - od pracy na KUL-u poprzez nowe formy duszpasterskie, jak duszpasterstwo osób żyjących w związkach niesakramentalnych, czy współpracę z mediami.
Wszystko zaczęło się w 1958 r., kiedy w niewielkiej willi na Sławinku zamieszkało kilku księży - studentów KUL-u. Jeden z pokoi zamieniono wówczas na kaplicę, która z czasem stała się ośrodkiem duszpasterskim dla mieszkańców dzielnicy. Ze względu na wiernych, chętnie uczestniczących w Mszach św. i nabożeństwach sprawowanych w maleńkiej kaplicy, wiosną 1976 r. otwarto nową. Ponieważ w ówczesnych warunkach politycznych nie było szans na otrzymanie pozwolenia na budowę obiektu sakralnego, nowa kaplica powstała z połączenia kilku garaży. Kilka lat później, w 1983 r., bp Bolesław Pylak erygował parafię, powierzając ją Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego. „Erygowanie parafii odebraliśmy również jako uznanie trudu i zaangażowania pallotyńskiej wspólnoty oraz mieszkańców Sławinka, którzy przez ponad 20 lat budowali wokół skromnej kaplicy żywy Kościół” - mówi proboszcz ks. Jan Latoń SAC.
Pallotyni, podejmując pracę naukowo-duszpasterską w Lublinie, zawsze starali się ukazywać słowem i stylem życia charyzmat swojego założyciela św. Wincentego Pallotti. Otwarci na ludzi poszukujących Boga, prowadzili do Niego tych, którzy włączali się we wspólnotę modlitwy i pracy. Dzięki harmonijnej współpracy kapłanów i świeckich, już w 1986 r. został poświęcony plac pod budowę kościoła. Rok później proboszcz ks. Jerzy Błaszczak rozpoczął budowę tak potrzebnej na Sławinku świątyni. Uroczysta Pasterka w 1999 r. była pierwszą Mszą św., sprawowaną w murach nowego kościoła, pobłogosławionego rok później przez abp. Józefa Życińskiego. We wszystkie prace, związane ze wznoszeniem duchowej i materialnej świątyni, angażowali się kolejni proboszczowie: ks. Roman Tkacz, ks. Jerzy Błaszczak, ks. Andrzej Jasiński i ks. Jan Latoń. Dzięki ich modlitwie i wytrwałej pracy mieszkańcy Sławinka mogą dziś gromadzić się w przestronnej, pięknie wykończonej świątyni, zaprojektowanej przez Bożenę i Zbigniewa Szeliga.
Z myślą o świeckich powstało przy kościele szereg pomieszczeń duszpasterskich. Dzieci, młodzież i dorośli korzystają z auli, świetlicy, sali gimnastycznej, księgarni, biblioteki parafialnej, poradni psychologicznej i biura pielgrzymkowego. Kościół Wieczerzy Pańskiej odwiedzany jest nie tylko przez parafian. Z racji sąsiedztwa z renomowanym Pallotyńskim Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego okazała świątynia usytuowana przy drodze wylotowej na Warszawę jest świadkiem modlitwy uczniów, rodziców, podróżnych. Do kościoła zaglądają także studenci, wychowankowie pallotynów zatrudnionych w KUL-u. Wspólnotę willowej dzielnicy Lublina ubogacają swym charyzmatem obecni na terenie parafii siostry i bracia zakonni z 12 zgromadzeń i instytutów życia konsekrowanego.
Jubileusz jest czasem radosnego dziękczynienia Bogu i ludziom za wiele trwałych duchowych i materialnych dzieł, które w tym okresie powstały - mówi ks. Jan Latoń SAC. Nowa świątynia jest świadectwem ofiarności i oddania serc wielu ludzi Chrystusowi i Jego Matce; jest owocem modlitwy i pracy, a nade wszystko miłości do Stwórcy, gdyż od początku wznoszona była z potrzeby serca”. Msza św. z obrzędem uroczystego poświęcenia kościoła i „dedykowania go Bogu Najwyższemu na chwałę i wyłączną własność” zgromadziła rzeszę pallotynów z prowincjałami ks. Józefem Lasakiem i ks. Kazimierzem Czulakiem, kapłanów diecezjalnych, a przede wszystkim świeckich, którzy trwali w modlitewnym dziękczynieniu Bogu i ludziom. „Jakże długa jest lista osób, które mają szczególny wkład w powstanie świątyni. Ich trud i poświęcenie ukazujemy w powstającym jubileuszowym albumie, parafialnym piśmie «Głos z Wieczernika» oraz przez wystawę zorganizowaną z racji jubileuszu - mówił Ksiądz Proboszcz. - Pana Boga prosimy, by hojnie nagrodził tych, którzy w swoim czasie na różny sposób wspierali budowę świątyni oraz budowali żywą wspólnotę Kościoła parafialnego”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu