- Nie wystarczy dać Jezusowi coś! Trochę czasu, trochę pieniędzy, trochę uwagi, odrobinę czegoś. Nie możesz dać Jezusowi czegoś, możesz Mu dać siebie. W tym sensie ołtarz uczy nas miłości. Uczy odpowiedzi miłością na Miłość. Uczy wzajemności w relacjach z Bogiem. Uświadamia nam, jak bardzo jesteśmy obdarowani przez Boga. Jak pytamy: czego uczy nas ołtarz? Odpowiadamy: ołtarz uczy Miłości! - mówił arcybiskup Ryś.
W uroczystość Matki Boskiej Zielnej w parafii pw. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha w Parzęczewie miała miejsce uroczystość konsekracji nowego – kamiennego - ołtarza.
- Czego uczy ołtarz? – pytał w homilii. metropolita łódzki. Odpowiadając przywołał postać świętego Augustyna i powiedział. - Tak naprawdę ołtarz uczy Miłości. Patrz uważnie co na tym ołtarzu jest dla ciebie przygotowane, bo takie same dary, jakie Bóg przygotował dla ciebie na tym ołtarzu, takie same powinieneś przygotować dla Niego! Ołtarz woła o wzajemność! Przychodzimy do ołtarza i bierzemy z niego Ciało i Krew Chrystusa. Bierzemy i spożywamy Syna Bożego, który jest obecny w Chlebie i Winie! Jeśli z tego ołtarza bierzemy Ciało i Krew Chrystusa, to naszą odpowiedzią powinno być oddanie naszego ciała i naszej krwi Jezusowi! – podkreślił łódzki pasterz.
Wyjaśniając znaczenie i wyjątkowość ołtarza w świątyni arcybiskup łódzki powiedział - W czasie konsekracji kościoła, zawsze najważniejszym obrzędem jest obrzęd konsekracji ołtarza. Ołtarz jest tak ważnym znakiem, że gdy sprawujemy liturgię, cała uwag jest skupiona na nim. To ołtarzowi się kłaniamy, nawet wówczas gdy za plecami zostaje tabernakulum z Panem Jezusem. – podkreślił.
Po homilii miał miejsce obrzęd konsekracji ołtarza. Po odśpiewaniu litanii do Wszystkich Świętych metropolita łódzki odmówił modlitwę konsekracyjną, namaścił ołtarz Olejem Krzyżma, spalił na ołtarzu kadzidło, a następnie go okadził. Na końcu obrzędu miało miejsce nakrycie ołtarza, zapalenie świec ołtarzowych i iluminacja.
Świątynia parzęczewska została wybudowana nakładem dwóch braci Franciszka i Ignacego Stokowskich – ówczesnych właścicieli dóbr parzęczewskich latach 1802–1805 w stylu neoklasycystycznym. Poświęcenia dokonał oficjał łowicki ks. Jastrzębski w 1805 r. natomiast pierwsza konsekracja miała miejsce 3 V 1840 r. przez biskupa sufragana kaliskiego Józefa Joachima Goltmana.W drugiej połowie XIX w. kościół był dwukrotnie rozbudowywany i ozdobiony polichromią. Konsekrowany po raz drugi w 1903 r. przez arcybiskupa warszawskiego Wincentego Chościak Popiela. W latach 1946–1949 została dobudowana neobarokowa wieża.
Poświęcenie kościoła (łac. consecratio – przekazanie na własność Bogu) to uroczysta ceremonia zastrzeżona biskupowi. Dzięki niej budynek zostaje przeznaczony do sprawowania kultu Bożego. Poświęceniu kościoła i ołtarza towarzyszą specjalne obrzędy podczas Mszy św. Konsekracja ukazuje, że jest to miejsce wybrane przez Pana Boga, w którym niebo spotyka się z ziemią
W ceremonii występuje wiele symboli o głębokim znaczeniu. Ksiądz Arcybiskup po wejściu do świątyni nie całuje ołtarza, a liturgię rozpoczyna od miejsca przewodniczenia, święci wodę, którą skrapia ołtarz, zgromadzony lud i ściany jako przypomnienie sakramentu chrztu, który czyni nas świątynią Ducha Świętego. Następnie święci ambonę, która jest miejscem proklamowania Słowa Bożego, przestrzenią Liturgii Słowa. „Godność Słowa Bożego wymaga, by w kościele było ono głoszone z miejsca, na którym w czasie Liturgii Słowa spontanicznie skupia się uwaga wiernych” (OWMR 272). Po homilii słowami Litanii Wszystkich Świętych Pańskich prosimy, aby pomagali nam celebrować święte obrzędy. Przez tę modlitwę wyrażamy naszą wiarę w świętych obcowanie i ukazujemy więź pomiędzy Kościołem ziemskim a Kościołem w niebie. Następnie Biskup namaszcza ołtarz i ściany kościoła w miejscu tzw. zacheuszek olejem krzyżma świętego. Przypomina to nam tradycję namaszczania proroków i królów w Starym Testamencie, a także samego Pana Jezusa, który dostąpił namaszczenia, aby odkupić ludzkość. W trakcie tej ceremonii dokonuje się również niewidzialne namaszczenie Duchem Świętym.
Objawienia aniołów towarzyszą ludzkości od niepamiętnych czasów i są obecne w tradycji wielu narodów. Biblia mówi o aniołach jako posłańcach Boga, którzy wypełniają Jego wolę, chronią ludzi i narody oraz przekazują Boże orędzia. W historii świata pojawiają się świadectwa niezwykłych spotkań z tymi niebiańskimi istotami, które objawiały się wybranym osobom, niosąc przesłania, ostrzeżenia i łaski.
Jednym z najstarszych znanych objawień Anioła Stróża narodu jest historia związana z Portugalią. Objawienie Anioła Stróża Portugalii nie jest szeroko udokumentowane w źródłach historycznych, ale jego kult sięga średniowiecza i był silnie zakorzeniony w portugalskiej duchowości. Już w XIV w., w klasztorze Batalha, na jego wschodniej ścianie znajdował się ołtarz poświęcony Aniołowi Stróżowi Portugalii, co wskazuje, że wierzono w jego szczególną rolę jako opiekuna narodu. W 1504 r. na prośbę króla Manuela I papież Juliusz II oficjalnie ustanowił święto Anioła Stróża Królestwa (Anjo Custódio do Reino). Decyzja ta mogła być inspirowana przeświadczeniem, że Portugalia znajduje się pod szczególną opieką anioła, który chroni jej mieszkańców i kieruje jej losami. Choć nie ma konkretnych zapisów o objawieniu się anioła królowi Manuelowi I, fakt, że sam monarcha zwrócił się do papieża o ustanowienie święta, sugeruje, że kult ten był dla niego wyjątkowo ważny. Być może władca sam doświadczył mistycznego natchnienia lub otrzymał świadectwa cudownych interwencji anioła w historii Portugalii.
W kilka dni po 70. urodzinach papież Leon XIV w najbliższą środę 17 września, będzie obchodził swoje imieniny: tego dnia przypada wspomnienie św. Roberta Bellarmina (Roberto Francesco Romolo Bellarmina). W przeciwieństwie do papieskich urodzin, dla pracowników Watykanu będzie to dzień wolny od pracy. Sam Papież w dniu swoich imienin ma ważny termin służbowy: o godz. 10.00 na Placu św. Piotra rozpocznie się audiencja ogólna.
Leon XIV, który urodził się 14 września 1955 w Chicago jako Robert Francis Prevost, ukończył w minioną niedzielę 70 lat. Podobnie jak obecny papież, również jego patron, który zmarł w 1621 r., był zakonnikiem i przyrodnikiem: słynny jezuita studiował między innymi astronomię. Robert Prevost, który ma doktorat z prawa kanonicznego, jest augustianinem i studiował matematykę. Bellarmin jako Wielki Inkwizytor przesłuchiwał Giordana Bruno, straconego w Rzymie w 1600 roku za herezję. Kardynał został kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1923 roku, a rok później podniesiony do godności Doktora Kościoła.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
