Reklama

Tydzień Miłosierdzia - 3-9 X 2010

Czyńcie, jak Ja wam uczyniłem

Hasło bieżącego - 66. Tygodnia Miłosierdzia nawiązuje do ewangelicznej sceny umycia nóg Apostołom podczas Ostatniej Wieczerzy. Na potwierdzenie zostawionych słów, że daje nowe przykazanie, Mistrz i Zbawca wskazuje nam przykład pokornej służby bliźnim. Nikt nie ma wątpliwości, że umycie nóg przez Jezusa to gest wzorczy i zobowiązujący do naśladowania

Niedziela rzeszowska 40/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Miłowanie bliźniego sam Chrystus uczynił znakiem przynależności do Niego. Potwierdzeniem tego są słowa, które czytamy w Ewangelii św. Jana: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami Moimi, jeśli się będziecie wzajemnie miłowali” (J 13,35).
Do służby bliźnim zobowiązani są wszyscy uczniowie Chrystusa. Nikt, kto uważa się za członka Jego Wspólnoty - Kościoła, nie może być z niej zwolniony. Bez wątpienia jest ona obowiązkiem moralnym i nigdy nie powinna zależeć tylko od osobistej wrażliwości czy upodobań.
Wieczernikiem dla każdego katolika jest Eucharystia. W „Sacramentum Caritatis” Benedykt XVI pisze: „Eucharystia przynagla każdego weń wierzącego, by stawał się chlebem łamanym dla innych”.
Ze starożytności płynie nauka św. Jana Chryzostoma: „Należy żyć miłością bliźniego, która rodzi się z Eucharystii przez akty miłosierdzia, ażeby ziemię uczynić niebem”. Wielki w pomaganiu nasz rodak św. Brat Albert poucza: „Patrzmy na Jezusa w Eucharystii. Skoro On jest Chlebem, to i my bądźmy chlebem. Dawajmy samych siebie”.
Większość ofiar i form pomocy podejmowanych przez wiernych w Polsce i naszej diecezji związanych jest ze Mszą św. Tak było kilkakrotnie tego roku w skali pomocy międzynarodowej (dla poszkodowanych w trzęsieniach ziemi we Włoszech i na Haiti) oraz krajowej związanej z powodzią.
Wyrażając w imieniu obdarowanych wielką wdzięczność za każdą złotówkę, a także inne konkretne formy pomocy, skupimy się na dramacie powodzi i osuwisk, które w sposób bardzo znaczny dotknęły wielu naszych diecezjan.
W postawie Pasterza diecezji poszkodowani doznali licznych aktów prawdziwej solidarności poprzez obecność wśród powodzian oraz na organizowanych na jego wniosek spotkaniach z ludźmi, którzy doznali nieszczęścia osuwisk w Strzyżowie i Rzeszowie. Bp Kazimierz Górny zarządził zbiórkę do puszek w całej diecezji, by jak najszybciej przyjść im z pomocą. Tym razem ofiarność przerosła wszystkie dotychczasowe zbiórki. Przeszło milion złotych przekazali księża proboszczowie na konto Caritas Diecezji Rzeszowskiej. Z tych też środków oraz innych jeszcze źródeł, Caritas w imieniu Księdza Biskupa realizowała pomoc i nadal ją organizuje. Bardzo szerokie jest, niestety, pole do pomagania. Wiele gmin doznało skutków nawałnicy powodziowej; niektóre nawet kilkakrotnie tego roku. Wielopole Skrzyńskie oraz Ropczyce były zalane w roku ubiegłym, a tego roku już dwukrotnie. Obok nich poszkodowani to mieszkańcy miast i gmin: Sędziszów Młp., Rzeszów, Tyczyn, Chmielnik, Lubenia, Czudec, Niebylec, Strzyżów, Wiśniowa, Frysztak, Kołaczyce, Brzostek, Brzyska, Skołyszyn, Biecz, Gorlice Miasto i Gmina, Gmina Jasło, a nade wszystko Miasto Jasło, gdzie woda była w 1200 mieszkaniach oraz domach.
W sumie w naszej diecezji ponad 3000 domów i mieszkań zostało poszkodowanych przez powódź, a więcej niż 300 domów zostało uszkodzonych przez osuwiska. Te liczby nie obejmują zabudowań gospodarczych.
Caritas Diecezji Rzeszowskiej dziękuje Samorządom i Ośrodkom Pomocy Społecznej za owocną współpracę. Był to dla nich i nadal jest nadzwyczajny, wielki wysiłek.
Pomoc diecezjalnej Caritas w liczbach kształtuje się tak:
Przekazaliśmy ponad 3,5 mln zł. (w tym 2,2 mln z Caritas Polska).
Zakupiliśmy i przekazaliśmy: środki czystości, koce, śpiwory za kwotę 120 tys. zł.
Caritas koordynowała pomoc rzeczową na teren naszej diecezji, a w pierwszej fazie powodzi pomagaliśmy również diecezji sandomierskiej.
W gromadzeniu: środków czystości, mebli, sprzętu AGD, obuwia, pościeli, koców i innych artykułów, czynnie uczestniczył rzeszowski oddział TVP.
Z naszej diecezji płynęła także pomoc poprzez przekazywanie siana, zboża i pasz na teren diecezji sandomierskiej. Należy zauważyć, że niektóre parafie czy wioski same zbierały i wysyłały wieloraką pomoc. Niektórzy rzemieślnicy i producenci przekazywali swoje produkty, m.in. wersalki. Piekarze zaś przekazywali - chleb, a zakłady mięsne - konserwy. Rzemieślnicy wspomagali swoich kolegów, których zakłady zostały zniszczone.
Caritas dziękuje wszystkim, którzy poprzez nas pomagali przekazując ofiary na nasze konto. Byli to darczyńcy indywidualni, a także firmy i przedsiębiorstwa. Rzeczowa pomoc dochodziła z różnych miejsc Polski i z sąsiedniej przemyskiej archidiecezji. Dzięki uprzejmości Sklepu Jedynka w jego pomieszczeniach skutecznie funkcjonował magazyn mebli i sprzętu AGD. Finansowe wsparcie okazali również nasi rodacy z zagranicy, m.in. z: USA, Francji, Belgii, Austrii oraz z Ukrainy.
Minęła potężna fala powodziowa. Zabrała i zniszczyła wiele, nie zniszczyła jednak nadziei, a tę tak bardzo potrzebną cnotę wielu umacniało swoją postawą i ofiarami…
Obecnie wyzwaniem dla całej diecezji są ci, którzy stracili domy i mieszkania, zwłaszcza poprzez osuwiska. Ze środków Caritas Polska i z ofiar każdego człowieka dobrego serca dalej pomagamy…
Może Tydzień Miłosierdzia stanie się kolejną okazją, by oprócz ofiary złożonej na potrzeby parafian złożyć jeszcze dar, dla tych którzy stracili prawie wszystko.
Konto Caritas z hasłem „Powódź” jest wciąż otwarte... Czyńcie, jak Ja wam uczyniłem.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co wiemy o życiu Chrzciciela?

2025-12-10 09:38

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Bożena Sztajner/Niedziela

Są sytuacje, które zapraszają do poważnych rozważań. Zmuszają człowieka do zastanowienia się nad tym, co było i co może się stać, co robił i czy miało to sens, a jeśli miało, to jaki. Pyta się też, czy nie utracił talentów otrzymanych od Boga, czy dobrze wykorzystał swój czas, czy życia nie zmarnował. Czy wykorzystał wszystkie możliwości, by czynić dobro, podnosić na duchu, pocieszać, umacniać tych, którzy byli w potrzebie?

Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie».Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Co wyszliście obejrzeć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po co więc wyszliście? Zobaczyć proroka? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: „Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę”. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on».
CZYTAJ DALEJ

Odkryć Jego obecność

2025-12-09 11:49

Niedziela Ogólnopolska 50/2025, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

Karol Porwich/Niedziela

Pytanie: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy innego mamy oczekiwać?” – jest zaskakujące. Przecież spotkali się już wcześniej przy Jordanie. Wtedy, gdy Jezus przyszedł do Jana i poprosił o chrzest. Tydzień temu słyszałem, jak wołał: „Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki Jego”. A dziś? Dziś przeżywa wewnętrzny dramat opuszczenia.
CZYTAJ DALEJ

Pamięć i solidarność

13 grudnia, w rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, rektor UKSW ks. prof. Ryszard Czekalski zapalił symboliczne Światło Wolności, włączając się w ogólnopolską inicjatywę Instytutu Pamięci Narodowej „Ofiarom stanu wojennego. Zapal Światło Wolności”

Gest ten jest wyrazem pamięci o osobach represjonowanych, internowanych i zabitych po 13 grudnia 1981 roku – o tych, którzy w obronie wolności, godności i wartości demokratycznych byli gotowi ponieść najwyższą cenę. Zapalone światło symbolizuje sprzeciw wobec przemocy państwa, solidarność oraz nadzieję, która przetrwała mimo prób jej zdławienia.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję