Intelektualne zgłębianie znaczenia św. Maksymiliana Marii Kolbego dla współczesnego człowieka poprzedzi modlitwa przy Ścianie Śmierci na terenie b. nazistowskiego obozu KL Auschwitz-Birkenau i złożenie kwiatów w celi męczeństwa Patrona naszej diecezji. Sama sesja rozpocznie się w południe w gmachu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. rtm. Witolda Pileckiego. Organizatorzy spotkania zaprosili do wygłoszenia wykładów naukowców z Lublina, Warszawy oraz Katowic. O Szaleńcu Miłości będzie mówił do słuchaczy franciszkanin, o. prof. dr hab. Leon Dyczewski z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, odniesienie o. Kolbego do Maryi w wykładzie „Szaleniec Niepokalanej” przedstawi również duchowy syn św. Franciszka, o. prof. dr hab. Grzegorz Bartosik z warszawskiego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, natomiast dr Marek Rembierz z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nakreśli obraz św. Maksymiliana jako Szaleńca Człowieka. Sesję zwieńczy przedstawienie „Męka św. Maksymiliana Marii Kolbego”, przygotowane przez oświęcimską grupę teatralną Verbum w oparciu o dramat autorstwa prof. Kazimierza Brauna „Maximilianus”.
Organizatorami jubileuszowej, 30. Sesji Kolbiańskiej są: Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”, Centrum św. Maksymiliana w Harmężach, Starostwo Powiatowe w Oświęcimiu, Urząd Miasta Oświęcim i Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. rtm. Witolda Pileckiego. Przypomnijmy, że Rajmund Kolbe urodził się w Zduńskiej Woli 8 stycznia 1894 r. Przywieziony do obozu zagłady w maju 1941 r., otrzymał numer obozowy 16670. W ostatnich dniach lipca, po ucieczce jednego z więźniów, ofiarował swoje życie za nieznanego mu Franciszka Gajowniczka, skazanego wraz z innymi więźniami na śmierć głodową. O. Kolbe przeżył w bunkrze śmierci 2 tygodnie. Został uśmiercony zastrzykiem fenolu, 14 sierpnia 1941 r. O. Kolbe został beatyfikowany przez papieża Pawła VI 17 października 1971 r., a ogłoszony świętym przez papieża Jana Pawła II 10 października 1982 r. 21 października 2010 r. Senat RP podjął uchwałę ogłaszającą rok 2011 w Polsce Rokiem św. Maksymiliana Marii Kolbego.
W ramach obchodów Roku Kolbiańskiego w naszej diecezji, w Oświęcimiu zaplanowano jeszcze m.in. spotkanie formacyjno-edukacyjne franciszkanów z formacji wstępnej trzech prowincji franciszkańskich w Polsce (27 - 29 maja), czerwcowe rekolekcje Rycerstwa Niepokalanej, oraz świętowanie głównej uroczystości rocznicowej (13 - 14 sierpnia), której zwieńczeniem będzie jubileuszowa Msza św. celebrowana prze kard. Stanisława Dziwisza i bp. Tadeusza Rakoczego na terenie b. niemieckiego obozu KL Auschwitz.
O. Kolbe jest jednym z patronów naszej diecezji. Jego wezwanie nosi 7 parafii w bielsko-żywieckim Kościele: Aleksandrowice, Cisiec, Czechowice-Dziedzice, Nowa Wieś, Oświęcim, Pewel Wielka i Żywiec Oczków.
Dobre pytanie... Pewnie każdy ma w sobie wiele potencjału, lecz nie wszyscy umieją go wykorzystać. Akurat tak się złożyło, że mnie to się udało. Przyszedłem na świat na ziemi opolskiej pod koniec XII stulecia w bogatej i bardzo wpływowej rodzinie Odrowążów. Ukończyłem dobre szkoły, poczynając od szkoły katedralnej w Krakowie, gdzie miałem zaszczyt słuchać samego bł. Wincentego Kadłubka. Moja edukacja jednak nie ograniczyła się tylko do naszego kraju. Powszechnie wiadomo, że podróże kształcą. Dlatego też nie tylko z powodów naukowych byłem zarówno we Francji, jak i we Włoszech. W Wiecznym Mieście poznałem św. Dominika - założyciela Zakonu Kaznodziejskiego. W każdym razie za namową swojego krewnego Iwo, który był biskupem Krakowa, wraz ze swoim bratem bł. Czesławem zostałem dominikaninem.
Razem organizowaliśmy pierwsze klasztory dominikańskie nie tylko na naszych ziemiach. Mieliśmy na to pełne poparcie władz zakonnych, a przede wszystkim przychylność Stolicy Apostolskiej. Najsłynniejsze z nich to klasztory w Krakowie, Gdańsku i Kijowie.
Ten ostatni zakładałem osobiście. Próbowałem też ewangelizować Prusy, lecz moje relacje z Krzyżakami nie układały się najlepiej. Żyłem bowiem w trudnych czasach XIII wieku, w których chrześcijaństwo dopiero zaczynało odgrywać dominującą rolę na terenach Europy Wschodniej. Ja zaś pomagałem mu rozkwitać. Wskazuje już na to moje imię, które pochodzi z języka greckiego (hyakinthos) i oznacza po prostu nazwę kwiatu - hiacynta. Może właśnie dlatego jestem osobą niezwykle twórczą, którą cechuje duży indywidualizm. Zwykle bywam człowiekiem pewnym siebie. Cenię sobie niezależność. Jestem osobą emocjonalną i energiczną, lecz, niestety, również wybuchową i apodyktyczną. Miałem jednak na tyle pociągającą i godną naśladowania osobowość, że doczekałem się sporego grona uczniów, których nie orientowałem na siebie, lecz na osobę naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Moje relikwie spoczywają w Krakowie. Ogłoszono mnie świętym pod koniec XVI wieku. W sztuce przedstawia się mnie najczęściej w zakonnym habicie z monstrancją i figurą Maryi w dłoniach. Pięknie pozdrawiam nie tylko wszystkich moich imienników, lecz każdego chrześcijanina, który jest gotów poświęcić swoje życie dla Boga i bliźnich.
W Lalikach, w Beskidzie Żywieckim, swoje piętnastodniowe rekolekcje oazowe przeżywa kolejna grupa młodych z archidiecezji częstochowskiej.
Wraz z młodymi jest ks. Tomasz Chudy, który w ciągu roku prowadzi w Częstochowie najliczniejszą wspólnotę oazową przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Częstochowie. W ósmym dniu rekolekcji młodych odwiedził bp Andrzej Przybylski. Podczas homilii nawiązał do obłoku - symbolu, jaki w tym dniu rozważają oazowicze. „Macie pewnie doświadczenie lotu samolotem, zwłaszcza gdy startuje się w deszczu, a samolot wzbija się w stronę ciemnych chmur. Wydaje się wtedy, że na niebie jest tylko ciemność, a wystarczy, że samolot przebije się przez ciemne obłoki i nagle widać słońce i białe chmury – mówił bp Przybylski – Między ziemią a niebem, między nami a Bogiem jest czasem dużo takich ciemnych chmur, ale to nie znaczy, że nie ma Boga, że Bóg nie daje nam swojego światła i przestaje nas kochać”.
W Sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Ożarowie, odbyło się tegoroczne Diecezjalne Dziękczynienie za Plony.
Uroczystej Mszy Świętej polowej przewodniczył Biskup Sandomierski Krzysztof Nitkiewicz. Wspólnie z nim koncelebrowali kapłani przybyli wraz z delegacjami dożynkowymi, na czele z ks. kan. Janem Ziętarskim, proboszczem i kustoszem ożarowskiego sanktuarium, oraz ks. kan. Stanisławem Czachorem, diecezjalnym duszpasterzem rolników.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
