Książka ks. Zbigniewa Kiernikowskiego pt. "Dwoje jednym ciałem w Chrystusie" powstała z cyklu konferencji wygłoszonych w Radiu Watykańskim w 1994 r. Jest to książka szczególna. Świadczy o tym już sam tytuł. Chodzi tu o małżeństwo chrześcijańskie; obydwoje małżonkowie, zanim zawarli związek małżeński, już byli jedno w Chrystusie przez chrzest i wiarę. Małżeństwo takich ludzi z natury swej musi mieć coś specyficznego, co je odróżnia od związków czysto naturalnych.
Co jest tą specyfiką? W chrześcijańskiej koncepcji małżeństwa i rodziny na pierwszy plan wysuwa się wymiar przymierza, które oznacza nie tylko przymierze małżonków ze sobą, lecz także między Bogiem a dwojgiem ludzi, którzy przez ten sakrament wchodzą w tajemnicę samego Boga, objawioną najpełniej w Tajemnicy Paschalnej Jezusa Chrystusa jako dzieło całej Trójcy Przenajświętszej. Momentem zawarcia Nowego Przymierza jest Tajemnica Paschalna Chrystusa. To Bóg oferuje małżonkom przymierze, tj. swoją bliskość i pomoc, na co oni winni odpowiedzieć całkowitym zawierzeniem Bogu, że uzdolni ich do bycia jednością na wzór Trójcy Świętej. Bóg więc najpierw obdarza małżonków, a dopiero później stawia żądania. W ten sposób rozumiane małżeństwo chrześcijańskie winno być znakiem dla świata.
Taka specyfika małżeństwa chrześcijańskiego sprawia, że w książce przenika się teologia z egzystencją, z życiem. Z głębokiej teologii wyprowadza autor radykalne wymagania. W książce nie ma nic z taniego moralizatorstwa. Wszystko jest podbudowane teologicznie. Wymagania te są radykalne. Autor idzie pod prąd, jest zdecydowanym przeciwnikiem ustępstw na rzecz ludzkiej słabości i rozmywania jasnych wymagań ewangelicznych.
Żeby wyróżnić tę specyfikę chrześcijańskiego małżeństwa, zestawia je z naturalnym, opartym na prawie natury, oraz z małżeństwem i rodziną Starego Testamentu. Wydobywa przy tym wszelkie pozytywne elementy z małżeństwa i rodziny Starego Przymierza. To piękno ukazał w małżeństwie Tobiasza i Sary, interpretując je w kluczu chrystologicznym: " Pełne i właściwe rozumienie tej Księgi, jak zresztą każdej Księgi Pisma Świętego, staje się dostępne w Jezusie Chrystusie". Rolę paradygmatyczną pełnią również małżeństwa patriarchów.
Bardzo wymowna jest struktura rozprawy. Po czterech konferencjach wstępnych następuje część bardzo ważna - doktrynalna pt. Małżeństwo na pierwszych kartach Pisma Świętego. Część ta zawiera antropologię biblijną i Boże ustanowienie małżeństwa. Po niej następują dwie części o charakterze wzorcowym: małżeństwo w Księdze Tobiasza i relacje rodziny w historii patriarchów. Całość zamykają dwie części o charakterze doktrynalnym. Jest równowaga między teologią a praktyką. Wielką zasługą autora jest jasne przedstawienie specyfiki chrześcijańskiego małżeństwa i wyprowadzenie z niej wniosków na dziś. Aktualizacja wypływa z rzeczowej i pogłębionej egzegezy.

Ks. Zbigniew Kiernikowski: "Dwoje jednym ciałem w Chrystusie", Wydawnictwo Księży Marianów 1999.