Wczesne godziny popołudniowe, ludzie spieszący z pracy do domu, ruch na ulicy. Zwykła sceneria dnia codziennego.
Kilku wyrostków zaczepia na ulicy chłopaka. Na oczach ludzi ciągną go do pobliskiej bramy. Nikt nie reaguje!!! Nikt nawet słowem nie okazuje zainteresowania nietypową sytuacją! Bo i po co? Mnie nie biją, tylko jego; po co wychylać się, można narazić się młodym gniewnym.
Dzisiaj dotknęło to jakiegoś nie znanego Ci chłopca, a jutro na jego miejscu może być twój syn, brat, córka. Co wtedy? Czy dla tych, którzy im nie pomogą, będziesz równie wyrozumiały, jak dla siebie? Czy rozmowa ze znajomymi na temat zdemoralizowanej młodzieży, mieszkającej na Waszym osiedlu, da Ci spokój i złagodzi ból?
Dzisiaj nie zareagowałeś i tym samym dałeś ciche przyzwolenie na szerzenie się zła. Jednak nikt nie wie, kiedy może ono dotknąć nas samych. Dlatego proszę - nie bójmy się, nie bójmy się pomagać innym, kiedy tego potrzebują.