Ożywienie kultu św. Józefa w parafiach, a szczególnie w tych, którym on patronuje, dowartościowanie dni świątecznych dedykowanych świętemu, wprowadzenie niedziel „Józefowych” i popularyzacja nauczania Kościoła – te m.in. cele realizowane są obecnie w diecezji kieleckiej.
Chodzi o to, aby w całej diecezji, a szczególnie w parafiach dedykowanych św. Józefowi, ożywić jego kult i przedstawić go jako wzór do naśladowania, zwłaszcza dla mężczyzn i ojców.
W diecezji kieleckiej jest kilka parafii, których patronem jest św. Józef. Tytuł św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny noszą parafie w: Bielinach, Zagnańsku i w Kielcach. Tytuł św. Józefa Robotnika przysługuje parafiom w Kielcach, w Dobrzeszowie i w Motkowicach. Św. Józef Rzemieślnik jest też, razem z Najświętszą Maryją Panną Wniebowziętą, patronem parafii Ojców-Grodzisko.
W parafiach tych rozwija się nabożeństwo do św. Józefa. Kuria w Kielcach zachęca, aby w tym roku stały się one miejscem pielgrzymowania – jeśli warunki na to pozwolą. Szczególnie dotyczy to sanktuarium św. Józefa Opiekuna Rodziny w Kielcach, gdzie trwa całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu i w każdy wtorek odbywa się specjalne nabożeństwo do świętego Patrona.
Idąc za sugestiami listu apostolskiego papieża Franciszka na Rok św. Józefa „Patris corde” oraz wykorzystując bogate dziedzictwo pobożności związane z osobą Świętego, Duszpasterstwo Diecezji Kieleckiej przedstawia propozycje duszpasterskie do wykorzystania.
To np. dowartościowanie dni świątecznych św. Józefa, czyli 19 marca i 1 maja (uroczysta celebracja Eucharystii z homilią i odmówienie litanii) oraz święta Świętej Rodziny (odnowienie przyrzeczeń małżeńskich). Chodzi także o częstsze korzystanie z formularzy Mszy świętej o św. Józefie w ciągu roku liturgicznego oraz o wprowadzenie nabożeństw do św. Józefa w środy lub wtorki, a także 19 dnia każdego miesiąca. Wskazane są niedziele poświęcone św. Józefowi (adoracyjne lub inne z wykorzystaniem tematyki tytułów lub patronatów św. Józefa) oraz propagowanie nauczania Kościoła na temat św. Józefa, zawartego szczególnie w adhortacji apostolskiej Jana Pawła II „Redemptoris custos” i w liście apostolskim Franciszka „Patris corde”.
Dobrą praktyką ma być także zachęcanie wiernych do odmawiana modlitw do św. Józefa, w tym szczególnie litanii; pielgrzymowanie od sanktuariów św. Józefa na terenie Polski i diecezji kieleckiej (jeśli warunki sanitarne związane z pandemią koronawirusa na to pozwolą); peregrynacja obrazu lub figury św. Józefa po rodzinach parafii (zwłaszcza w parafiach, w których jest patronem); tworzenie w parafiach wspólnot skupiających mężczyzn, jak np. „Mężczyźni św. Józefa”.
- Ośrodki katolickie, parafie są dla Polaków największymi ośrodkami polskości, narodowych myśli i patriotyzmu – powiedział biskup Piotr Turzyński, delegat KEP ds. duszpasterstwa emigracji polskiej. Dodał również, że ofiarność Polonii dla mieszkańców Ukrainy nie spada. Ponadto wyzwaniem jest znalezienie duszpasterzy, którzy mogliby otoczyć opiekę Polonię.
Bp Piotr Turzyński w ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy swojej posługi duszpasterskiej odwiedził wiele krajów. Był m.in. w Anglii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, Norwegii, we Francji, Włoszech i na Węgrzech. Opowiada, że ludzie, którzy gromadzą się przy wielu polonijnych wspólnotach parafialnych, stanowią niemal rodzinę. Przy wielu tych wspólnotach działają sobotnie szkoły polskie, w których dzieci uczą się języka, religii, geografii i historii.
Serce Jezusa, rozkoszy wszystkich świętych… To już ostatnie wezwanie litanii i ostatnie nasze czerwcowe rozważanie. Kryje ono w sobie tak wiele treści!
Serce Jezusa, zjednoczenie z Nim na wieczność będzie… rozkoszą. Może nas dziwić nieco użycie tego słowa, które kojarzy nam się przede wszystkim ze sferą zmysłową. Niech więc nas zdziwi. Ma nam bowiem uzmysłowić (sic!), że zbawienie, którego pragniemy, nie będzie tylko „moralnym zwycięstwem”, ale ostatecznym i całkowitym uszczęśliwieniem nas całych. Będzie spełnieniem i nasyceniem wszystkich naszych pragnień i tęsknot. Zjednoczenie z Jezusem „usatysfakcjonuje” nas we wszystkich wymiarach i aspektach naszego człowieczeństwa. Nie tylko duchowo, moralnie czy intelektualnie. Na dodatek – ponieważ Bóg jest nieskończony – nie będzie to „satysfakcja” jednorazowa. Świetnie ujął to C.S. Lewis, fragmenty powieści którego przytoczyliśmy wczoraj, kiedy w zakończeniu sagi, opisując egzystencję zbawionych, „refrenem” swojego opowiadania uczynił wezwanie: „Dalej wzwyż i dalej w głąb!”, sugerując wyraźnie czytelnikowi, że egzystencja ta nie ma w sobie nic statycznego, ale jest niekończącą się podróżą we wciąż przyspieszającym tempie w głąb tego, co Dobre, Prawdziwe i Piękne.
Wysyłając swych uczniów na misje, Jezus daje im szczegółowe wskazania, jak powinni postępować. Właśnie w ramach tzw. Mowy Misyjnej pojawia się nakaz: „Gdy do jakiego domu wejdziecie, mówcie: Pokój temu domowi” (Łk 10,5). Jaką treść podsuwał Jezus pod pojęcie „pokoju”? Zapewne w Ewangelii pisanej po grecku dopatrywać się można tu nie tylko myśli judaistycznej, a więc środowiska życia Jezusa, ale także konotacji greckich, a może nawet rzymskich.
Eirene, grecka bogini pokoju, przedstawiana była z rogiem obfitości, z którego rozdawała swe bogactwa. W niektórych wyobrażeniach towarzyszy jej Pluton symbolizujący dobrobyt, a stąd już niedaleko do utożsamienia pokoju ze spokojem. Zgoła inaczej ów pokój widzieli mieszkańcy Brytanii. Tacyt, w biografii swojego teścia Gnejusza Juliusza Agrykoli, zarządcy Brytanii w latach 77-84 po Chr., zamieścił mowę Kalgakusa, brytyjskiego dowódcy. Mówca niezbyt pochlebnie wypowiada się o Rzymianach: „Grabieżcy świata, kiedy im wszystko pustoszącym ziemi nie stało, przeszukują morze; chciwi, jeżeli nieprzyjaciel jest zamożny, żądni sławy, jeżeli jest biedny; ani Wschód, ani Zachód nie zdołałby ich nasycić; jedyni wśród wszystkich ludzi tak bogactw, jak i niedostatków z równą pożądają namiętnością. Grabić, mordować, porywać nazywają fałszywym mianem panowania, a skoro pustynię uczynią – pokoju” (Tacyt, Żywot Juliusza Agrykoli).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.