W ostatnich latach dzięki normalizacji sytuacji społeczno-politycznej i odzyskaniu wolności słowa powstało w Polsce wiele czasopism, które podjęły próbę dotarcia z przesłaniem ewangelicznym do szerokiej rzeszy czytelników w różnym stopniu zaangażowanych w życie duchowo-religijne. W tym kontekście należy z zadowoleniem odnotować pojawienie się 50. numeru miesięcznika Miejsca Święte wydawanego przez Księży Pallotynów. Składam gratulacje Szanownemu Zespołowi Redakcyjnemu z Ewą Czumakow i Tadeuszem Pulcynem na czele i pragnę przekazać pewne spostrzeżenia, które nasunęły się w związku z tym jubileuszem. Odnoszę bowiem wrażenie, że pismo wspaniale przyczynia się do gruntownej odnowy i pogłębienia życia religijnego.
Zauważa się przede wszystkim wysiłki zmierzające do pobudzenia i ożywienia zainteresowania rolą kulturalną katolicyzmu i kulturą katolicką. Temu celowi służą interesujące artykuły umieszczane w dziale Sacrum w sztuce i Sanktuaria świata, zwłaszcza poświęcone starożytnemu chrześcijaństwu.
Jakkolwiek oceniać katolicyzm polski z perspektywy wieków, nie ulega wątpliwości, że wielkie znaczenie ma architektura i działalność sanktuariów. Każde z nich, zarówno w historii, jak i współcześnie, kształtuje postawy ludzi wierzących, a nawet obojętnych religijnie. Sanktuaria - jak słusznie podkreślają autorzy Miejsc Świętych - są niezaprzeczalnie elementem świadomości narodowej i dziejów narodu. W tym sensie wywierają wpływ na jego duchowość, zaś wielkość tego wpływu jest uzależniona od stopnia tożsamości danego narodu z Kościołem Chrystusowym i dziedzictwem kultury. Świetnie to widać w opracowaniach dotyczących katedr polskich i parafii, m.in. podwarszawskich.
Doskonały jest dział poświęcony miejscom świętym, związanym z najważniejszymi wydarzeniami religijnymi. Bogata panorama miejsc kultu obejmuje zresztą nie tylko najważniejsze miejsca na świecie, ale także ważne i często zapomniane ośrodki w Polsce.
Na szczególną uwagę zasługują artykuły i materiały dotyczące historii kultury chrześcijańskiej tworzonej przez zakony, zgromadzenia, różne ośrodki duszpasterskie i ich założycieli. Poznawanie jej ułatwiają profesjonalnie przygotowane kolorowe fotografie omawianych miejsc świętych, jak również arcydzieł sztuki malarskiej i architektury.
Każdy numer miesięcznika zawiera niepowtarzalną treść biblijną, teologiczną, sakralną oraz historyczną i w ten sposób przekonuje czytelnika, co stanowi tradycję, podstawę katolicyzmu. Chociaż rodzi się nowy typ chrześcijanina i świętego w świecie nieustannie przeobrażającym się w niesłychanym tempie, to jednak bez świadomości historycznej miejsc świętych i bez ich kultu nie jest możliwe pełne kształtowanie obrazu świętości. Dlatego można powiedzieć, że miesięcznik Miejsca Święte wspaniale inspiruje do wydobycia z katolicyzmu mocy i ambicji kulturotwórczych oraz duchowych, a także do uświadomienia sobie uniwersalnego orędzia Ewangelii i tym samym wprzęgnięcia się w dzieło czynienia świata coraz bardziej ludzkim. Albowiem poznany święty i miejsca jego kultu uświadamiają, iż chrześcijanin powinien się znajdować w awangardzie ludzkości.
Powyższą misję wzorowo spełniają dotychczasowe numery miesięcznika Miejsca Święte. Dlatego składam gratulacje oraz życzę, aby każdy następny numer jeszcze piękniej, w sposób mistrzowski dostarczał wartości intelektualnych i duchowych czytelnikowi, który szuka Boga.