O mediach mówi się, że mogą z człowiekiem zrobić niemal wszystko. Są tak skuteczną i tajemniczą siłą, że przypisuje się im atrybut działania magicznego. Nic dziwnego więc, że media potrafią człowieka całkowicie od siebie uzależnić. Takie postawy odbiorców mediów, jak " telemaniak" czy "siecioholik" dowodzą tego aż nadto wyraźnie.
Jednakże wpływ mediów to nie tylko funkcjonowanie nadajników i anten czy nowoczesne wyposażenie studia telewizyjnego. Media - to przede wszystkim człowiek.
To właśnie człowiek pracujący w mediach oddziaływuje na drugiego człowieka, posługując się odpowiednią techniką i warsztatem dziennikarskim. A zatem sprzęt, jakiego on używa, nie może być oceniany w kategoriach moralnych. Tymczasem w języku codziennym mówi się o mediach, że są nierzetelne, kłamią i manipulują. Ten myślowy skrót przesłania prawdę o mediach.
Od dziennikarzy więc oczekuje się określonych postaw. Mówi się wtedy o postawie służby prawdzie, postawie nauczyciela czy o postawie odwagi politycznej. Każda z tych postaw opiera się na postawie odpowiedzialności. Zbliżające się liturgiczne wspomnienie św. Franciszka Salezego, patrona prasy katolickiej i dziennikarzy, jest dobrą sposobnością, aby przypomnieć, że postawa odpowiedzialności ludzi mediów jest fundamentalna i niezastąpiona.
Instrukcja duszpasterska Zjednoczenie i postęp, wydana w 1971 r. na polecenie Soboru Watykańkiego II, dość precyzyjnie określa odpowiedzialność dziennikarza. Oto dwie podstawowe zasady sformułowane z myślą o ludziach prasy, radia i telewizji:

Dziennikarz jest moralnie odpowiedzialny nie tylko za treści swoich publicznych wypowiedzi, lecz również za ich następstwa. Ponosi więc odpowiedzialność za takie zjawiska, jak wzniecone niechęci i uprzedzenia do innych ludzi, chaos w dziedzinie pojęć i wartości, zgorszenie, niepokój społeczny, zniekształcenie obrazu rzeczywistości ( manipulacja) - jeżeli zostały spowodowane opublikowanym artykułem, nakręconym filmem, nadanym reportażem radiowym czy kabaretem pokazanym w telewizji.

Dziennikarz jest również moralnie odpowiedzialny za sposób przedstawienia określonych treści, zastosowane środki i metody przekonywania oraz język, który może się stać nośnikiem wulgaryzmów i antywartości. Jak wiadomo, słowem i obrazem można w mediach wyrządzić człowiekowi wielką krzywdę, niwecząc jego dobre imię i niszcząc karierę.
Refleksja nad odpowiedzialnością nadawców (ludzi mediów) powinna budzić postawę odpowiedzialności ze strony odbiorców mediów ( czytelników, radiosłuchaczy, telewidzów). Oto jej najważniejsze przejawy:

Nie powinniśmy się zadowalać jakimikolwiek treściami, które pochodzą z mediów. W ich odbiorze mamy się kierować zdrowymi ambicjami. Bardzo pożyteczna okazuje się postawa selektywnego odbioru mediów. Dzięki niej wybieramy zawsze najbardziej wartościowe czasopisma, filmy oraz programy radiowe i telewizyjne.

Osoby pracujące w mediach powinny być przekonane, że stawiamy im wysokie wymagania w odniesieniu do ich postaw moralnych i warsztatu dziennikarskiego. Dlatego rozmawiajmy z nimi (choćby przez telefon), dziękując za ich rzetelność w przekazywaniu informacji i za wierność prawdzie. A jeżeli trzeba, miejmy odwagę wytknąć ludziom mediów ich nieodpowiedzialność w publikowaniu słowa i obrazu.

Nie jest łatwo być dziennikarzem odpowiedzialnym. Dlatego wspierajmy ludzi mediów stałą modlitwą i życzliwym słowem. Patronalne święto dziennikarzy niech będzie, jak co roku, dobrą sposobnością do podjęcia medytacji na temat mediów oraz do serdecznej modlitwy w intencji osób, które w nich pracują.