Wiara oświeca ramy zasadniczego odniesienia do niezbywalnych wartości, wpisanych w serce każdego. Wystarczy obiektywnie spojrzeć na historię, ażeby zdać sobie sprawę, jak bardzo ważna była religia dla formowania się kultur i jak jej wpływy ukształtowały całe środowisko, w którym żyje człowiek. Nieznajomość czy negacja tego - to nie tylko błąd perspektywy, ale także zła przysługa wyświadczona prawdzie o człowieku.

(Z przemówienia podczas inauguracji roku akademickiego na III Uniwersytecie Rzymskim - 31 stycznia 2002 r.)

Jan Paweł II do Polaków

"´Boga naszego chwalcie wszystkie ziemie/ Daj Mu cześć winną całe ludzkie plemię/ Bo litość Jego nad nami stwierdzona/ Prawda Pańska wiecznie utwierdzona´. Niech śpiew Psalmów, o których teraz mówimy, w czasie tych katechez, rozbrzmiewa stale na ziemi polskiej, dziękuje Bogu za Jego Opatrzność i prosi o błogosławieństwo dla wszystkich mieszkańców. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!".

Audiencja generalna 6 lutego 2002 r.

"Anioł Pański" z Papieżem

3 lutego br. w rozważaniach przed niedzielną modlitwą Anioł Pański Ojciec Święty po raz kolejny wystosował gorący apel o szacunek dla ludzkiego życia od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci oraz o ochronę prawną dla embrionów ludzkich. Oto tekst rozważań papieskich:
"Obchodzimy dzisiaj we Włoszech, w pierwszą niedzielę lutego, Dzień Życia. Jest to sprzyjająca okazja, aby podjąć refleksję nad fundamentalną wartością ludzkiego życia.
Biskupi w tym roku zaproponowali jako temat: Uznanie życia. Uznać życie - oznacza przede wszystkim odkryć z podziwem to, czego sam rozum i nauka nie boją się nazwać tajemnicą. Życie, szczególnie ludzkie, budzi podstawowe pytanie, które Psalmista wyraża w niedościgniony sposób: ´Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz?´ (Ps 8, 5).
Uznanie życia oznacza zagwarantowanie każdemu ludzkiemu istnieniu prawa do rozwoju według jego własnych możliwości i zabezpieczenie niezbywalnych praw od poczęcia do naturalnej śmierci. Nikt nie jest właścicielem życia, nikt nie ma prawa nim manipulować, godzić w nie, a nade wszystko pozbawiać życia siebie samego oraz innych; tym bardziej nie można tego robić w imię Boga, który jest jedynym Panem i najwspanialszym miłośnikiem życia. Także sami męczennicy nie pozbawiają się życia, ale - pozostając wiernymi Bogu i Jego przykazaniom - akceptują fakt śmierci.
Rozpoznanie wartości życia zakłada wprowadzenie odpowiednich norm prawnych, szczególnie dotyczących osób, które nie są w stanie same się bronić: dzieci poczętych, ludzi upośledzonych umysłowo, ciężko chorych czy umierających.
Gdy chodzi o embrion ludzki, nauka udowodniła już, że jest to istota ludzka od momentu poczęcia, posiadająca swoją tożsamość. Zgodnie więc z logiką, należy się domagać, aby ta tożsamość została uznana także prawnie, przede wszystkim w jej prawie do życia, tak jak domaga się tego godna podziwu inicjatywa włoskiego ruchu na rzecz życia.
Zawierzamy Maryi, Matce Boga, wysiłki: te we Włoszech i te na całym świecie, a zwłaszcza tam, gdzie życie ludzkie nie jest szanowane, gdzie jest spychane na margines i znieważane. Niech Maryja nauczy nas rozpoznawać życie jako tajemnicę i odpowiedzialność, przypominając, że gloria Dei vivens homo - chwałą Boga jest żywy człowiek".

Watykan o roli opieki psychologicznej w seminariach duchownych

Stolica Apostolska zamierza w przyszłości wprowadzić test psychologiczny dla kandydatów do kapłaństwa i wzmocnić opiekę psychologiczną w czasie całych studiów w seminarium. Obecnie w watykańskich dykasteriach odpowiedzialnych za kształcenie kapłanów trwa dyskusja nad dokumentem w tej sprawie, zatytułowanym: Wytyczne w sprawie wykorzystywania kompetencji psychologicznych przy dopuszczaniu do kształcenia kandydatów do kapłaństwa oraz w trakcie ich nauki.
Papież Jan Paweł II podczas audiencji dla członków Kongregacji Wychowania Katolickiego 4 lutego br. z zadowoleniem przyjął inicjatywę sprawdzianów psychologicznych, podkreślając, że będzie to "korzystne narzędzie dla nauczycieli i wychowawców". Te działania powinny stanowić sprawdzian kwalifikacji i powołania kandydata, z korzyścią dla niego samego oraz dla dobra Kościoła.
Jednocześnie Ojciec Święty podkreślił, że udział psychologii musi być "w wyważony sposób zintegrowany z drogą powołania". Odwołanie się do tej dyscypliny naukowej nie usuwa, oczywiście, wszelkiego rodzaju problemów i napięć, pomoże jednak w kształtowaniu świadomości i w korzystaniu z wolności. Jan Paweł II podkreślił potrzebę specjalnego przygotowania psychologów, którzy będą pracować w seminariach. Powinni to być fachowcy, którzy w swojej dziedzinie wnoszą jednocześnie głębokie zrozumienie dla chrześcijańskiego pojmowania powołania oraz kapłaństwa.
W niektórych krajach, m.in. w Niemczech i USA, w seminariach duchownych są już zatrudnieni psycholodzy.

Dzień Życia Konsekrowanego w Watykanie

2 lutego br., w uroczystość Ofiarowania Pańskiego, Jan Paweł II wziął udział w wieczornej Mszy św., którą w Bazylice Watykańskiej odprawił kard. Eduardo MartiMnez Somalo - prefekt Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Dzień Życia Konsekrowanego obchodzono w tym roku po raz szósty. Mszę św. poprzedziła liturgia światła: zapalenie i poświęcenie świec, a następnie procesja. Jan Paweł II wygłosił homilię i udzielił obecnym końcowego błogosławieństwa. Przypomniał niedawne spotkanie przedstawicieli różnych wyznań i religii w Asyżu: " Świeżo mamy jeszcze w pamięci Dzień Modlitwy o Pokój... Wiedziałem i wiem, że w sprawie tej nadzwyczajnej mobilizacji na rzecz pokoju na świecie mogę w szczególny sposób liczyć na Was, najdrożsi konsekrowani. Wam też przy tej okazji wyrażam głęboką wdzięczność. Dziękuję nade wszystko za modlitwę. Ile wspólnot kontemplacyjnych, całkowicie oddanych modlitwie, puka nocą i dniem do serca Boga pokoju, przyczyniając się do zwycięstwa Chrystusa nad nienawiścią, zemstą i strukturami grzechu! Wielu z Was, Bracia i Siostry - poza modlitwą - przyczynia się do pokoju świadectwem braterstwa i jedności, szerząc w świecie, niczym zaczyn, ducha ewangelicznego, który pozwala wzrastać ludzkości ku Królestwu niebieskiemu. Dziękuję i za to!".
Papież wspomniał też o zakonnicach i zakonnikach zaangażowanych na rzecz sprawiedliwości, pracujących wśród ludzi zepchniętych na margines, którzy "docierając do źródeł konfliktów, przyczyniają się tym samym do budowy prawdziwego i trwałego pokoju". Po odśpiewaniu Credo Jan Paweł II poprowadził modlitwę dziękczynną za dar życia konsekrowanego.

Wezwanie do dialogu kultur

31 stycznia br. Ojciec Święty zwrócił się z apelem o dialog kultur. Apel ten zawierało przemówienie-wykład wygłoszone na III Uniwersytecie Rzymskim, gdzie Jan Paweł II wziął udział w inauguracji roku akademickiego. Najmłodsza uczelnia Wiecznego Miasta, założona zaledwie 10 lat temu, ofiarowała Papieżowi pięć rocznych stypendiów dla studentów z krajów rozwijających się. Uroczystość odbyła się w Audytorium Maximum Wydziału Literatury i Filozofii.
W przemówieniu Jan Paweł II podkreślił, że "ludzkość potrzebuje ´katedr prawdy´ i jeśli uniwersytet jest kuźnią wiedzy, to ci, którzy na nim pracują, nie mogą nie kierować się w swym działaniu uczciwością intelektualną, dzięki której można odróżnić kłamstwo od prawdy, część od całości, narzędzie od celu. (...) Na tym polega znamienny wkład w budowę przyszłości opartej na trwałych i uniwersalnych wartościach wolności, sprawiedliwości, pokoju".
Papież przypomniał swoje stwierdzenie, że "dzięki kulturze życie człowieka jest prawdziwie ludzkie", po czym dodał: "Kultury nie mogą przeciwstawiać się sobie, lecz powinny utrzymywać dialog, który wzbogaciłby jedność i rozmaitość ludzkiej egzystencji. (...) Stoimy w obliczu owocnego pluralizmu, który pozwala osobie rozwijać się bez utraty własnych korzeni, albowiem pomaga jej zachować podstawowy wymiar swego integralnego istnienia. Proces ten jest nie do pomyślenia bez lojalnej konfrontacji z wartościami etycznymi i moralnymi związanymi z duchowym wymiarem człowieka".
Następnie Papież zauważył: "Dlaczego należałoby się lękać otwarcia wiedzy i kultury na wiarę? Zamiłowanie i dyscyplina badawcza nie mają nic do stracenia w mądrościowym dialogu z wartościami zawartymi w religii. Czyż z tego przenikania nie narodził się humanizm, z którego tak słusznie dumna jest nasza Europa, zmierzająca dzisiaj do nowych celów kulturalnych i ekonomicznych?" - zastanawiał się Ojciec Święty.
Jan Paweł II przypomniał wyrażone przez Sobór Watykański II pragnienie Kościoła, by nawiązać dialog z wszystkimi, nie wyłączając nawet tych, którzy "przeciwstawiają mu się i prześladują go w różny sposób" (Gaudium et spes, 92). Na zakończenie Ojciec Święty oświadczył, że "spotkanie ukazało, jak autentyczny duch religii prowadzi do szczerego dialogu, który otwiera serca na wzajemne zrozumienie i porozumienie w służeniu sprawie człowieka".

Proces beatyfikacyjny ks. Popiełuszki o krok dalej

Watykańska Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała dekret ważności akt procesu beatyfikacyjnego ks. Jerzego Popiełuszki. W maju ubiegłego roku zostały one złożone w Rzymie. Orzeczenie watykańskiej kongregacji to punkt wyjścia do przygotowania tzw. "Pozycji o męczeństwie" - dokumentu, na podstawie którego kongregacja zbada, czy kandydat na ołtarze poniósł śmierć w obronie wartości religijnych.
Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych orzekła, że akta procesowe ks. Popiełuszki, liczące w sumie 900 stron, nie zawierają żadnych błędów formalnych i można rozpocząć prace nad przygotowywaniem ww. dokumentu. Dokument ten opracują na podstawie akt zgromadzonych na etapie diecezjalnym procesu dwaj duchowni: ks. Zbigniew Kiernikowski - watykański postulator oraz ks. Tomasz Kaczmarek - niedawny postulator procesu beatyfikacyjnego 108. Męczenników II wojny światowej.
Watykańska dykasteria mianuje też swojego przedstawiciela, tzw. relatora, który w jej imieniu będzie zajmował się procesem beatyfikacyjnym ks. Jerzego Popiełuszki. Natomiast do obowiązków postulatora na tym etapie procesu będzie należało czuwanie nad poprawnością przebiegu prac oraz oficjalne występowanie do watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.