Zarówno nowi lektorzy, jak i akolici, przygotowywali się do tej posługi przez ostatnie dwa lata pod kierunkiem ks. dr. Tomasza Sałatki. Studium liturgiczno-pastoralne wprowadzające w tematykę ich posługi odbywało się w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym im. Edyty Stein w Zielonej Górze.
Błogosławieństwo do posługi otrzymali z rąk bp. Lityńskiego w kościele pw. Ducha Świętego w Zielonej Górze. W tej ważnej chwili towarzyszyli im najbliżsi oraz ich proboszczowie.
Lektor podczas liturgii czyta lekcje z Pisma Świętego; może przy braku diakona czy kantora zapowiadać wezwania modlitwy powszechnej oraz wykonać psalm responsoryjny. Podczas procesji na wejście, gdy nie ma diakona, może wnieść księgę Ewangelii. Poza Mszą św. może: przewodniczyć nabożeństwom, takim jak: Różaniec, Gorzkie żale, majowe, czerwcowe, a także błogosławić pokarmy w Wielką Sobotę, urządzenia rolnicze. Może także, jeśli taką decyzję podejmie biskup, przewodniczyć obrzędom chrześcijańskiego pogrzebu (stacja w domu zmarłego i na cmentarzu). Strojem liturgicznym ustanowionego lektora jest alba.
Reklama
Akolita, z racji swojej posługi, jest pierwszy w szeregu funkcji spełnianych podczas Mszy św.. Do jego zadań należy:
niesienie krzyża i świec w procesji wejścia;
podawanie ksiąg, w tym także Mszału;
pomoc w przyjmowaniu darów;
przygotowanie ołtarza,
asystowanie celebransowi podczas okadzenia darów, krzyża i ołtarza, rozdzielanie Komunii Świętej (jako jej Szafarz Nadzwyczajny);
puryfikowanie i porządkowanie naczyń liturgicznych po rozdzieleniu Komunii, albo też po zakończeniu Mszy.
