Dz 2, 1-11; Ps 104; 1 Kor 12, 3b-7.
12-13; Sekwencja; J 20, 19-23.
20 V Poniedziałek. Święto Najświętszej Maryi Panny Matki
Kościoła
Rdz 3, 9-15. 20; Ps 87; Dz 1, 12-14;
Łk 1, 28; J 2, 1-11 albo: J 19, 25-27.
21 V Wtorek. Dzień powszedni
Jk 4, 1-10; Ps 55; Ga 6, 14;
Mk 9, 30-37a.
22 V Środa. Dzień powszedni
Jk 4, 13-17; Ps 49; J 14, 6;
Mk 9, 38-40.
23 V Czwartek. Dzień powszedni
Jk 5, 1-6; Ps 49; 1 Tes 2, 13;
Mk 9, 41-50.
24 V Piątek. Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki
Wiernych
Jk 5, 9-12; Ps 103; J 17, 17ba;
Mk 10, 1-12.
25 V Sobota. Dzień powszedni
Jk 5, 13-20; Ps 141; Mt 11, 25;
Mk 10, 13-16
albo: wspomnienie św. Bedy Czcigodnego, kapłana i doktora
Kościoła
albo: wspomnienie św. Grzegorza VII, papieża
albo: wspomnienie św. Marii Magdaleny de Pazzi, dziewicy
albo: wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę.
CZYTANIE Z DZIEJÓW APOSTOLSKICH (Dz 2, 1-11)
Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy
razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie
gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały
się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym
z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym,
i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich
narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie
i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku.
Pełni zdumienia i podziwu mówili: "Czyż ci wszyscy, którzy
przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy
swój własny język ojczysty? - Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy
Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii,
Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze
z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy
ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże".
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Błogosław, duszo moja, Pana,
o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki.
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie,
ziemia jest pełna Twych stworzeń.
Refren:Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Gdy odbierasz im oddech, marnieją
i w proch się obracają.
Stwarzasz je napełniając swym duchem
i odnawiasz oblicze ziemi.
Refren:Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Niech chwała Pana trwa na wieki,
niech Pan się raduje z dzieł swoich.
Niech miła Mu będzie pieśń moja,
będę radował się w Panu.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
CZYTANIE Z PIERWSZEGO LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO KORYNTIAN ( 1 Kor 12, 3b-7. 12-13)
Bracia:
Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: "
Panem jest Jezus".
Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są
rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania,
lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś
objawia się Duch dla wspólnego dobra.
Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu
członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią
jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem w jednym
Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno ciało: czy to Żydzi,
czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni
jednym Duchem.
Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdź, Duchu Święty,
napełnij serca swoich wiernych
i zapal w nich ogień swojej miłości.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
SEKWENCJA
Przybądź, Duchu Święty,
Ześlij z nieba wzięty
Światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, Światłości sumień.
O, najmilszy z gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.
Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.
Bez Twojego tchnienia,
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.
Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary.
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.
SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO JANA (J 20, 19-23)
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie,
drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął
pośrodku, i rzekł do nich: "Pokój wam!" A to powiedziawszy, pokazał
im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: "Pokój wam! Jak Ojciec Mnie
posłał, tak i Ja was posyłam". Po tych słowach tchnął na nich i powiedział
im: "Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone,
a którym zatrzymacie, są im zatrzymane".