Pięć lat temu pożegnaliśmy Matkę Teresę z Kalkuty, założycielkę i przełożoną Zgromadzenia Misjonarek Miłości, laureatkę Pokojowej Nagrody Nobla. Matka Teresa mówiła o sobie, że jest ołówkiem w ręku Boga, ołówkiem, którym Bóg pisze jej dzieło. Bezgraniczne zaufanie Bogu pozwoliło jej na radykalizm w pójściu za Jezusem, w bezkompromisowym wcielaniu w życie Ewangelii Miłości. Pamiętając słowa Chrystusa: " Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" (Mt 25, 40), nie zważając na uwikłania społeczne, polityczne czy kulturowe, swoje życie poświęciła potrzebującym pomocy, bez względu na przynależność światopoglądową tych, którym niosła ulgę. Głosiła potrzebę szacunku dla wartości i godności ludzkiego życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci.
Przychodziła z pomocą najbiedniejszym z biednych: umierającym, żebrakom, trędowatym, ofiarom AIDS, osobom upośledzonym. Opiekowała się sierotami, podrzutkami, kobietami upadłymi i prześladowanymi, ludźmi niepełnosprawnymi. Występowała w obronie nienarodzonych. Szczególną uwagę poświęcała tzw. niedotykalnym, osobom pozostającym poza hinduskim systemem kastowym, a więc traktowanym jak nieludzie. Posiadała moc uwydatniania w bliźnich tego, co najlepsze.
Misjonarki Miłości służą na całym świecie, także tam, gdzie głód i trąd są pojęciami całkowicie abstrakcyjnymi. Matka Teresa mawiała: "Największą nędzą jest poczucie bycia niechcianym i niekochanym, a tę biedę można znaleźć wszędzie, nawet w bogatych krajach. (...) Odkryłam tam biedę dotkliwszą niż u nas: ubóstwo ducha, brak miłości" .
Dla Hindusów nie uznających kultu świętych Matka Teresa była mahatmą ­ osobą wielką duchem, która, pojawiając się co jakiś czas na ziemi, swą niezwykłą mocą i postawą odmienia świat. Żegnano ją jak męża stanu. I rzeczywiście była niejako ambasadorem Pana Boga na ziemi. Niosła miłość pośród nienawiści i rozłamów. Przekraczała granice różnic religijnych, kulturowych i etnicznych. Stąd przy katafalku z trumną Matki Teresy, po Mszy św., będącej swego rodzaju nabożeństwem ekumenicznym, hołd składali jej ­ obok monarchów, prezydentów i wysokich dostojników z niemal całego świata ­ także przedstawiciele wszystkich indyjskich religii i wszystkich ugrupowań społeczno-politycznych.
Matka Teresa z Kalkuty pozostawiła, nie tylko założonemu przez siebie Zgromadzeniu, ale każdemu z nas, duchowy testament miłości Boga w drugim człowieku.