Reklama

Gadu-gadu z księdzem

Czy całowanie jest grzechem?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Proszę Księdza, czy całowanie jest grzechem? W tym roku rozpoczęłam naukę w gimnazjum i czuję się bardzo dorosła. Chciałabym wiedzieć, czy można się całować z chłopakiem i kiedy takie całowanie jest grzechem?
Julita

Wiedziałem, że nie ucieknę od tego pytania. To standard, że po każdych rekolekcjach, kiedy jest czas na pytania od młodych, zawsze ktoś poruszy kwestię całowania - aby więc mieć już to pytanie z głowy, postaram się trochę pogadać o całowaniu.
Ks. Jan Twardowski w swoim Niecodzienniku opisał historię niezbyt zdecydowanego przełożonego z seminarium, który na każde pytanie odpowiadał bez jasnych odpowiedzi. Również na pytanie kleryka, czy całowanie jest grzechem, odpowiedział w swoim stylu: „Z jednej strony tak, z drugiej - nie”. Choć lubię ludzi zdecydowanych, to jednak ta odpowiedź nie jest taka głupia. Są bowiem pocałunki, które są przepięknym wyrazem miłości, a są i takie, które wynikają z chęci fizycznego zbliżenia. Oczywiście, najprostsze przykłady przyjacielskich pocałunków to całowanie dawno niewidzianej ukochanej cioci, to całus przekazany babci za to, że jest taka kochana. Przepiękne są pocałunki, którymi obdarowujemy rodziców w dowód wdzięczności za dar życia i wychowania. Całujemy się z przyjaciółmi na powitanie i pożegnanie. W dowód olbrzymiego szacunku i wiary całuję też pierścień papieża czy biskupa. W naszej wspólnocie czasem na powitanie wymieniamy tzw. „miśka”, czyli taki dziwny markowany pocałunek. Pocałunek jest więc przepięknym znakiem miłości. Myślę, że z tymi pocałunkami nie masz kłopotów i nie o takie całowanie ci chodzi. Kiedy się dorasta, to bardziej człowieka interesuje całowanie damsko-męskie. Również i w tej relacji ocena moralna pocałunku zależy od intencji, a myślę też, że i od okoliczności. Najważniejsza jest intencja. Jeśli chcesz całować chłopaka z czystej potrzeby erotycznej, to jest to grzech. Jeśli chcesz go pocałować na tzw. przynętę, czyli wtedy, gdy kompletnie nic do niego nie czujesz, ale chcesz go sprowokować i zachęcić do siebie - to jest to grzech. Nie radzę Ci zaczynać znajomości z chłopakiem od całowania. Pewnie sprawa nieco się skomplikuje, kiedy dorośniesz (myślę, że w gimnazjum to trochę za wcześnie) i będziesz mieć swojego chłopaka czy narzeczonego. Wtedy czasem te intencje się mieszają i w pocałunku jest zarówno wyznanie czystej miłości, jak i trochę fizycznego pragnienia. Dobrze jest wtedy zachować trochę powściągliwości i obdarzyć się pocałunkiem tak, aby nie dać pożywki samej tylko stronie fizycznej.
Wspomniałem też, że o grzeszności pocałunku mogą decydować okoliczności. Chciałbym bardzo zaapelować do wszystkich młodych, by nie całowali się byle gdzie i byle jak, bo takie pocałunki nie mają nic z piękna. Wracałem kiedyś nocnym tramwajem. W pojedynczym wagoniku pełno było młodych ludzi wracających z dyskoteki. Niemal w każdym miejscu jakaś para całowała się i obmacywała. To nie było ładne i komuś, kto patrzył na to z boku (myślę, że nie tylko księdzu!), nie kojarzyło się to z prawdziwą miłością. Pocałunki mogą być przecież takie piękne. Niedawno widziałem najpiękniejszy pocałunek w życiu. Zostałem wezwany z sakramentem chorych do umierającej kobiety. Miałem ze sobą Najświętszy Sakrament. Okazało się, że ta kobieta nie może już nic połykać. Rak zaatakował cały przewód pokarmowy. „Cóż, odniosę Pana Jezusa do kaplicy” - powiedziałem do jej męża. Ten podjął szybką decyzję. Poprosił o spowiedź, przyjął Komunię św. i trzymając ją w buzi, zapytał, czy może teraz pocałować żonę, aby w ten sposób i ona przyjęła Jezusa. I pocałował ją z Jezusem w ustach i ze łzami w oczach. Zaraz potem ta kobieta umarła. To był dopiero piękny pocałunek! Życzę Ci wielu wspaniałych przyjaciół w nowej szkole i jeszcze bardziej życzę Ci, żebyś doświadczyła w życiu samych pięknych pocałunków. Tylko nie myśl za dużo o całowaniu, na to pewnie przyjdzie jeszcze czas. Duża buźka!

Zachęcamy naszych Czytelników do dzielenia się swoimi wątpliwościami i pytaniami dotyczącymi wiary. Na niektóre z nich postaramy się znaleźć odpowiedź. Na naszych stronach internetowych www.niedziela.pl jest też specjalny adres, pod który można napisać w każdej sprawie: pytania@niedziela.pl

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Ocena: +11 -9

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zwykła uczciwość

2024-04-23 12:03

Niedziela Ogólnopolska 17/2024, str. 3

[ TEMATY ]

Ks. Jarosław Grabowski

Piotr Dłubak

Ks. Jarosław Grabowski

Ks. Jarosław Grabowski

Duchowni są dziś światu w dwójnasób potrzebni. Bo ludzie stają się coraz bardziej obojętni na sprawy Boże.

Przyznam się, że coraz częściej w mojej refleksji dotyczącej kapłaństwa pojawia się gniewna irytacja. Pytam siebie: jak długo jeszcze mamy czuć się winni, bo jakaś niewielka liczba księży dopuściła się przestępstwa? Większość z nas nie tylko absolutnie nie akceptuje ich zachowań, ale też zwyczajnie cierpi na widok współbraci, którzy prowadzą podwójne życie i tym samym zdradzają swoje powołanie. Tylko czy z powodu grzechów jednostek wolno nakazywać reszcie milczenie? Mamy zaprzestać nazywania rzeczy w ewangelicznym stylu: tak, tak; nie, nie, z obawy, że komuś może się to nie spodobać? Przestać działać, by się nie narazić? Wiem, że wielu z nas, księży, stawia sobie dziś podobne pytania. To stanie pod pręgierzem za nie swoje winy jest na dłuższą metę nie do wytrzymania. Dobrze ujął to bp Edward Dajczak, który w rozmowie z red. Katarzyną Woynarowską mówi o przyczynach zmasowanej krytyki duchowieństwa, ale i o konieczności zmian w formacji przyszłych kapłanów, w relacjach między biskupami a księżmi i między księżmi a wiernymi świeckimi. „Wiele rzeczy wymaga teraz korekty” – przyznaje bp Dajczak (s. 10-13).

CZYTAJ DALEJ

Droga nawrócenia św. Augustyna

Benedykt XVI w jednym ze swoich rozważań przytoczył wiernym niezwykłą historię nawrócenia św. Augustyna, którego wspomnienie w Kościele obchodzimy 28 sierpnia.

CZYTAJ DALEJ

Niemcy: podział w episkopacie w związku z projektami „drogi synodalnej”

2024-04-25 10:26

[ TEMATY ]

episkopat

Niemcy

Anna Wiśnicka

Czterech członków Rady Stałej Niemieckiej Konferencji Biskupów postanowiło nie uczestniczyć w głosowaniu na temat ustanowienia Komitetu Synodalnego, który ma z kolei doprowadzić do powstania rady synodalnej- stałego gremium składającego się z biskupów i świeckich, które ma zarządzać Kościołem w Niemczech. Przed utworzeniem rady synodalnej, jako niezgodnej z sakramentalną konstytucją Kościoła przestrzegała stanowczo Stolica Apostolska.

Czterej biskupi, Gregor Maria Hanke OSB z Eichstätt, Stefan Oster SDB z Pasawy, kardynał Rainer Maria Woelki z Kolonii i Rudolf Voderholzer z Ratyzbony ogłosili we wspólnym oświadczeniu 24 kwietnia, że chcą kontynuować drogę w kierunku Kościoła bardziej synodalnego w harmonii z Kościołem powszechnym. Chcą poczekać na zakończenie Zgromadzenia Plenarnego Synodu Biskupów, którego druga sesja odbędzie się w październiku w Rzymie. W watykańskich sprzeciwach wobec drogi synodalnej w Niemczech wielokrotnie wskazywano, że „rada synodalna”, przewidziana i sformułowana w uchwale niemieckiej drogi synodalnej nie jest zgodna z sakramentalną konstytucją Kościoła.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję