Reklama

Jak czytać Pismo Święte?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Po omówieniu opisów cudów, z którymi spotykamy się w Nowym Testamencie, kilka kolejnych części naszego biblijnego cyklu dotyczyć będzie tzw. wyznań wiary i hymnów chrystologicznych. Te pierwsze przybierały zazwyczaj krótkie i treściwe zarazem formy literackie. Dzięki nim kościelne wspólnoty pierwszego stulecia naszej ery werbalizowały swoje religijne przekonania. Drugie zaś zwykle stosowane były w liturgii na cześć Bożego Pomazańca.
Najczęściej z wyznaniami wiary spotykamy się przy lekturze Listów Apostolskich. Niemniej występują one również w Ewangeliach. Osoby zajmujące się Biblią w sposób naukowy często uważają, że sporo tzw. chrystologicznych wypowiedzi może wywodzić się właśnie z owych pierwotnych wyznań wiary. Wydaje się, że należą do nich np. następujące zdania zaczerpnięte z najstarszej Ewangelii według św. Marka: „Wiem, kto jesteś: Święty Boży” (1,24), „Ty jesteś Syn Boży” (3, 11) i „... Jezusie, Synu Boga Najwyższego...” (5, 7). Zacytowane powyżej wyrażenia mają swoje paralele w innych Ewangeliach oraz w niektórych tekstach Dziejów Apostolskich.
Najłatwiej jednak odnaleźć literackie formuły wyznań wiary w Listach. Najkrótszymi z nich są te zaczerpnięte z tekstu 1 Kor 12, 3 („Panem jest Jezus”) i Rz 10, 9 („Jezus jest Panem”). Kontekst tych wypowiedzi nawiązuje do sytuacji uroczystego wyznania wiary przez neofitę bądź też uroczystej deklaracji.
Warto zauważyć, że nazwanie Jezusa Panem wskazuje na środowisko, w którym pojawiała się taka konfesyjna formuła. Otóż słowo „pan” (po grecku kyrios) było zazwyczaj łączone z tytułem odnoszącym się do konkretnego władcy, w szczególności zaś do rzymskiego imperatora. Jest zatem prawdopodobne, że za pomocą tego typu deklaracji pierwsi chrześcijanie przeciwstawiali autorytet władcy nie tylko Wiecznego Miasta autorytetowi Jezusa z Nazaretu, który dla nich od chwili nawrócenia i chrztu stawał się jedynym Panem oraz Zbawcą. Za dwa tygodnie jeszcze bliżej przyjrzymy się owym lapidarnym wyznaniom wiary, aby lepiej i bardziej dojrzale odczytywać zamysły biblijnych autorów, których inspirował Duch Święty.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Wszyscy mamy coś z kapłaństwa

Kiedy w Wielki Czwartek otrzymuję życzenia z racji święceń kapłańskich, lubię na nie odpowiadać słowem: „wzajemnie”. Widzę czasem zdziwienie świeckich przyjaciół. W naszej ogólnej świadomości kapłaństwo dotyczy przecież wyświęconych mężczyzn, sprawujących sakramenty, głoszących Słowo Boże i zaliczonych do specjalnego stanu zwanego duchowieństwem. A przecież udział w kapłaństwie Chrystusa nie zaczyna się od sakramentu święceń, ale od chrztu świętego. To przez chrzest przyjmujemy na siebie udział w prorockiej, królewskiej i kapłańskiej misji Jezusa.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas w Sosnowcu przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża

2024-03-28 23:35

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

flickr.com/episkopatnews

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

- Kościelne postępowanie w bulwersującej sprawie sprzed miesięcy dobiega końca - powiedział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej sede vacante. W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, którą odprawił w sosnowieckiej bazylice katedralnej, przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża.

- Po podjęciu ostatecznych decyzji, zostanie o nich poinformowana opinia publiczna. Także w sprawie, która w ostatnich dniach spowodowała, że diecezja sosnowiecka znalazła się na czołówkach gazet, jestem zdeterminowany, by wszystko wyjaśnić i adekwatnie zareagować. Proszę przyjąć moje zapewnienie, że nic w tej, jak i w żadnej innej gorszącej sprawie, nie jest i nie będzie zbagatelizowane - powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję