Kolczaste drzewko lub niewysoki krzew głogu spotykamy dość często przy naszych drogach, w zagajnikach leśnych. Głóg kwitnie w maju lub czerwcu, owocuje od sierpnia do października. Czerwone, pomarańczowe lub żółte owoce są kuliste lub jajowate, o długości 10-11 mm. Rozróżniamy głóg jednoszyjkowy (owoc z jedną pestką) oraz głóg dwuszyjkowy (owoc z dwiema pestkami). Obie odmiany zawierają te same substancje czynne i mają takie samo zastosowanie w lecznictwie. Kwiatostany głogu zawierają do 2 proc. flawonoidów, na które składa się ok. 25 substancji czynnych, m.in. witeksyna, kwercetyna, kemferol, procyjanidy, fenolokwasy, aminy, garbniki i inne. W medycynie ludowej głóg był stosowany jako środek uspokajający, pomocny w bólach piersiowych i w kłuciu lub ucisku w okolicach serca. Współczesne badania potwierdziły, że działa regulująco na serce i układ krążenia.
Głóg jest jednym z najlepszych leków nasercowych, w zalecanych dawkach nieszkodliwy dla organizmu i niewykazujący skutków ubocznych. Przetwory z głogu obniżają ciśnienie krwi i zwalniają akcję serca, poprawiają jego ukrwienie i obniżają pobudliwość układu nerwowego.
Głóg jest znakomitym lekiem dla nadmiernie obciążonego, przemęczonego serca człowieka starszego. Stosuje się go również w dolegliwościach reumatycznych, bólach stawowych i mięśniowych. Ma także działanie rozkurczające - znosi stany skurczowe jelit, naczyń krwionośnych itp.
Owoce głogu zbiera się nieprzejrzałe i suszy początkowo w podwyższonej temperaturze, później dosusza się je w temperaturze ok. 50ºC, po ususzeniu powinny mieć barwę ciemnoczerwoną lub pomarańczową.
Łyżkę owoców zalewamy szklanką zimnej wody i trzymamy na wolnym ogniu do momentu wrzenia. Gotujemy 2 min, następnie odstawiamy na 10 min do naciągnięcia. Przygotowany odwar pijemy w ciągu dnia w 2-3 porcjach.
Pomóż w rozwoju naszego portalu