Adama Bujaka „Arcybractwo Męki Pańskiej”

Niedziela Ogólnopolska 15/2007, str. 22-23

Bądź na bieżąco!

Nietypowo rozpoczęła się w dniach Wielkiego Postu promocja albumu Adama Bujaka „Arcybractwo Męki Pańskiej”. 22 marca z krużganków klasztoru krakowskich Franciszkanów do kaplicy Włoskiej przeszła procesja postaci ubranych na czarno, w wysokich kapturach z otworami na oczy, z laskami zakończonymi insygniami Męki Pańskiej, trupią czaszką lub z gromnicami. Procesji towarzyszyło wykonanie pieśni „Stabat Mater dolorosa” przez chór kleryków Wyższego Seminarium Duchownego Ojców Franciszkanów w Krakowie. Tak członkowie najstarszego w Polsce bractwa uhonorowali brata starszego Adama Bujaka. Po 40 latach obecności w Arcybractwie, w tym roku Artysta postanowił w sobie właściwy sposób odsłonić jego tajemnice.
Album ukazuje Arcybractwo, zwane też Arcybractwem Dobrej Śmierci, jego historię, stroje, insygnia, które mają przypominać o rzeczach ostatecznych człowieka i pomagać w ich rozważaniu. A że Arcybractwo związane jest od początku z bazyliką św. Franciszka w Krakowie, postacie i ich niezwykła, jakby żywcem przeniesiona z zamierzchłych czasów, obrzędowość ukazane są we wspaniałym wnętrzu gotyckiej bazyliki.
W promocji albumu udział wzięli: kard. Franciszek Macharski, długoletni opiekun Arcybractwa, oraz dostojni goście, ojcowie franciszkanie, wydawca Leszek Sosnowski wraz z ekipą Białego Kruka i licznie przybyli krakowianie.

(AK)

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Uroczystość Matki Bożej Łaskawej, głównej patronki stolicy - 11 maja

2024-05-05 08:38

PAP

[ TEMATY ]

Matka Boża Łaskawa

Magdalena Wojtak

Kult wizerunku Matki Bożej Łaskawej, głównej patronki stolicy, sięga 1652 r. Wiąże się z uratowaniem miasta przed zarazą. Po raz pierwszy nazwano wówczas Maryję "Strażniczką Polski". Centralne uroczystości odbędą się 11 maja w prowadzonym przez jezuitów sanktuarium Matki Bożej Łaskawej.

Papież Innocenty X ustanowił święto Mater Gratiarum Varsaviensis na drugą niedzielę maja.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

O. Waldemar Pastusiak, paulin

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

KUL. Przez litanię do serca Maryi

2024-05-06 06:05

Monika Stojowska
/KUL

KUL

Maj w polskiej tradycji nierozerwalnie wiąże się z nabożeństwami majowymi odprawianymi nie tylko w kościołach, ale też pod kapliczkami z figurą Matki Bożej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama