W duchu lekarskiej powinności towarzyszył cierpiącym także wtedy, gdy ówczesny stan medycyny nie dawał już możliwości skutecznej pomocy. A potem on sam doświadczył śmiertelnej choroby. Jego przedwczesne odejście zapisało się głęboko w moim sercu, ale nie tylko w moim, skoro pamięć o jego samarytańskiej postawie zachowała się aż dotąd.
Jan Paweł II
Rodzina Wojtyłów - pochodzi z Czańca, wsi leżącej między Wadowicami a Bielskiem. Franciszek Wojtyła - pradziadek Karola i Edmunda - był rolnikiem, dziadek Maciej - najpierw rolnikiem, a potem krawcem. Przeniósł się on z rodzinnego Czańca do Lipnika, wsi leżącej wówczas na obrzeżach Białej Krakowskiej (dzisiaj Bielsko-Biała). Tu ożenił się z córką miejscowego piekarza - Anną. Z tego związku urodził się w 1879 r. syn Karol, przyszły ojciec braci Edmunda i Karola. Po kilku latach rodzina Wojtyłów przeniosła się do Krakowa.
W 1900 r. Karol Wojtyła został powołany do wojska i po odbyciu wyszkolenia rekruckiego związał się z wojskiem na stałe. W 1905 r. poznał o pięć lat młodszą Emilię Kaczorowską.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
27 sierpnia 1906 r. urodził się pierwszy syn - Edmund. Kilka lat później, w 1912 r., przyszła na świat córka Olga. Niestety, umarła wkrótce po urodzeniu.
W 1913 r. cała rodzina przeniosła się z Krakowa do Wadowic. Edmund zaczął chodzić do szkoły i przystąpił do Pierwszej Komunii św., tuż przed wybuchem I wojny światowej.
W 1918 r. Edmund Wojtyła rozpoczął naukę w wadowickim gimnazjum. Należał do grona uczniów wyróżniających się, co uwidocznione zostało w rocznym sprawozdaniu.
18 maja 1920 r. Karolowi i Emilii Wojtyłom urodził się drugi syn. Na chrzcie św. po urodzeniu otrzymał po ojcu imię Karol.
12 czerwca 1924 r. Edmund Wojtyła złożył w wadowickim gimnazjum - z wyróżnieniem - egzamin dojrzałości.
Jesienią 1924 r. rozpoczął 6-letnie studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Profesorowie wspominali potem Edmunda Wojtyłę jako „wyjątkowo zdolnego studenta, oddanego nauce, skromnego, lubianego, szanowanego i uczynnego”.
W 1929 r. po długiej chorobie umarła w wieku 45 lat matka Edmunda i Karola.
Edmund kontynuował studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego i po sześciu latach ukończył je z wyróżnieniem „Magna cum laude”.
Reklama
Następnie odbywał kilkumiesięczną praktykę w szpitalu św. Ludwika w Krakowie, na oddziale pediatrycznym. Chciał bowiem poświęcić się leczeniu dzieci.
Pierwszą pracę zawodową rozpoczął 1 kwietnia 1931 r. w Bielsku - głównym mieście Podbeskidzia (dzisiaj Bielsko-Biała). Edmund Wojtyła objął stanowisko zastępcy ordynatora Oddziału Zakaźnego w Powszechnym Szpitalu Miejskim w Bielsku.
Od wczesnej jesieni 1932 r. panowała w Bielsku-Białej i okolicy epidemia płonicy - szkarlatyny. Edmund zaraził się od pacjentów. Umarł po czterodniowej agonii 4 grudnia 1932 r. w wieku 26 lat.
Po latach ciało Edmunda zostało przeniesione z Bielska-Białej na Cmentarz Rakowicki w Krakowie do grobowca Wojtyłów i Kaczorowskich.
W 2002 r. dawnemu Powszechnemu Szpitalowi Miejskiemu, a po wojnie Szpitalowi Ogólnemu w Bielsku-Białej, nadane zostało imię doktora Edmunda Wojtyły.
(AM)
Śmierć mojej matki utkwiła mi głęboko w pamięci, ale chyba jeszcze bardziej śmierć brata z powodu tragicznych okoliczności, w jakich nastąpiła i dlatego, że byłem bardziej dojrzały.
Jan Paweł II
