Reklama

Przegląd prasy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Antypolonizm w Rosji

Tym razem chciałbym szczególnie polecić znakomity numer miesięcznika „Nasz Głos”, wydawanego przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” (nr z lutego 2009). Główną część numeru zajmuje problematyka zatytułowana: „Rosja - cień i ciężar imperium”. Część tę wypełniają teksty: „Nie taki bliski sąsiad” Katarzyny Kasjanowicz, „Mesjanizm rosyjski” Katarzyny Kakiet, „Euroazjatyzm - dzieje jednej idei” Łukasza Kobeszko, „Geopolityka przeciw suwerenności” prof. Tadeusza Kisielewskiego, „Zbrodnie wielkoruskiego szowinizmu i bolszewizmu” Stefana Melaka, „Antypolska propaganda historyczna w Federacji Rosyjskiej” Stanisława Gregorowicza, „Pomniki imperialnej architektury” Jana Szymkowskiego, Andrzeja Melaka i „Patriarcha jedności prawosławia” Artura Stelmasiaka. Szokujące wręcz są fakty, podane przez Gregorowicza na temat rozmiarów współczesnego antypolonizmu w Rosji, wyraźnie wspieranego przez tamtejsze władze. Jak wytłumaczyć na przykład, przytoczony w tekście fakt skrajnie antypolskich wypowiedzi tak wysokiej rosyjskiej szychy jak Wiktor Iliuchin, zastępca przewodniczącego Komitetu Dumy Państwowej FR ds. bezpieczeństwa i jednocześnie szef Ruchu Poparcia dla Armii i Przemysłu Obronnego. W wywiadzie dla pisma służb specjalnych „Dosie” w styczniu 2006 r. Iliuchin zanegował prawdę o stalinowskiej zbrodni katyńskiej, twierdząc, że ciężkie oskarżenia pod adresem ZSRR o rozstrzelanie Polaków w Katyniu są tylko przekonaniami „określonych antyradzieckich i antyrosyjskich kręgów”. Inny przykład propagandy antypolskiej, zamieszczonej w oficjalnym organie „Zgromadzenia Federalnego Parlamentu Federacji Rosyjskiej” - „Rosijskaja Fiederacija Siegodnia” (nr 11 z czerwca 2006 r.). Ukazał się tam artykuł Anatolija Szapowałowa: „Czetwiortaja Riecz Pospolitaja naczynajestsia” na temat sytuacji politycznej w Polsce i różnych aspektach stosunków polsko-rosyjskich. Jak pisze na ten temat Gregorowicz: „Z artykułu (Szapowałowa - J.R.N.) wyłania się obraz Polski wichrzącej w Europie, megalomańskiej, żyjącej przeszłością i marzeniami o minionej wielkości. A przy tym nieprzyjaźnie nastawionej do sąsiadów - szczególnie do Rosji, przepełnionej antyrosyjską fobią, niewdzięcznej i nieczułej na przejawy rosyjskiej życzliwości wobec Polaków. Autor pisze, że jeśli się obejrzeć wstecz, to „Polska zawsze była swojego rodzaju heretykiem (sic!) (wyrzutkiem?) Europy, przynoszącym dyskomfort i kłopoty, przede wszystkim swoim sąsiadom (…)”.

Reklama

Banki działające na szkodę Polski

Kryzys narasta, a tymczasem bardzo wiele banków (w ogromnej części w rękach zagranicznych) działa na szkodę Polski, potęgując kryzys. Pisze o tym Grzegorz Wierzchołowski w tekście: „Banki wywożą z Polski miliardy złotych. Płacimy gigantyczny haracz międzynarodowej finansjerze” („Gazeta Polska” z 18 lutego). Zdaniem autora: „W wyniku handlu opcjami walutowymi i ataku na kurs złotówki, a także pokaźnym dywidendom, wypłacanym przez banki, z Polski mogło wypłynąć w ciągu ostatniego roku nawet 20 - 30 mld zł. (…) Mamy pewność, że jesienią 2008 r., gdy złotówka zaczęła nagle lecieć w dół, spadkom tym pomagały właśnie … JP Morgan i UniCredit. Pierwsza z tych instytucji, sprzedająca w Polsce opcje głównie za pośrednictwem lokalnych banków, pod koniec października opublikowała wyjątkowo nierzetelny raport na temat sytuacji polskich finansów. Zawarto w nim m.in. sugestię, że nasz kraj czekać będzie znacznie gorszy kryzys niż na Węgrzech. Nie trzeba dodawać, że każde osłabienie złotówki oznaczało (i oznacza) dla JP Morgan milionowe wpływy - oczywiście z zysków, wypracowanych przez polskie firmy (…)”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bugaj atakuje Agorę i Michnika

Ryszard Bugaj - jak sam wyznaje - należał niegdyś do „familii”, nieformalnego środowiska, którego „Gazeta” [Wyborcza] była kluczowym orężem”. Tym bardziej godna uwagi jest jego niezwykle ostra krytyka Michnika, „Wyborczej” i Agory w tekście: „Dawnym przyjaciołom z «Gazety Wyborczej» do sztambucha” („Dziennik” z 18 lutego). Bugaj przypomina: „Napisałem kiedyś, że uwłaszczeniowa operacja «Gazety» (formalnie biorąc, przekształcenie Agory w spółkę akcyjną) jest moralnie naganna ze względu na gigantyczne korzyści, jakie z tego uzyskali jej główni animatorzy (często w przeszłości czynni w demokratycznej opozycji). Zadzwonił wtedy do mnie mój przyjaciel i powiedział: Oni ci tego nie darują. I rzeczywiście, po około dwóch miesiącach (20-21.03.2004) w wydaniu weekendowym (na dwóch stronach rozkładówki!) ukazał się poświęcony demaskacji mojej skromnej osoby artykuł autorstwa wypróbowanych autorów od trudnych spraw: Skoczylasa i Beresia. (…) Nagle stałem się politycznym łajdakiem. Gazeta nie zapomniała o mnie, choć gdy ten tekst się ukazał, byłem już ewidentnie na politycznym aucie. Tylko jeszcze raz w przeszłości duży dziennik poświęcił mi personalnie tak wiele miejsca. To była w 1982 roku «Trybuna Ludu». Autor «Trybuny» napisał swój tekst w podobnym stylu, co Bereś i Skoczylas (…)”.
Bugaj wskazuje na jaskrawą tendencyjność poglądów, wyrażanych w „Gazecie Wyborczej” i oskarża ją o sięganie po „chuligańskie” metody działania, tak jak to miało miejsce w zastosowaniu do niego. Szczególnie krytycznie pisze o swoistym „uwłaszczeniu” Agory, nazywając je „chyba największym uwłaszczeniem III RP”. Przytacza szokującą informację: „Na starcie około 100 wiodących postaci Agory otrzymało majątek w akcjach wart około 1 mld zł (największy pakiet był wart około 20 mld dol. - wg ówczesnego kursu). Jednocześnie brak jest informacji, że jakaś część tego bogactwa przekazana została na przedsięwzięcia społeczne, charytatywne, itp.
Odrzucam pogląd ludzi «Gazety», że oni po prostu wypłacili sobie nagrodę za rynkowy sukces. Upieram się, że ludzie «Gazety» wypłacili sobie w istocie najbardziej sowitą nagrodę za wcześniejsze - niewątpliwe zresztą - zasługi dla obalenia komunizmu. Ale to nagroda wielokrotnie zbyt wysoka, znamionująca pazerność. Oskarżam ich też o skrajną obłudę (…)”.

Przeciw oszczerstwom wobec Jana Kobylańskiego

Na łamach „Przeglądu” z 22 lutego szczególnie godny polecenia tekst: „Kobylański czeka na sprawiedliwość”. W tekście czytamy: „Sprawiedliwość w naszym kraju jest niezwykle nierychliwa. I to od góry do dołu. Bo i gdzie się mają spieszyć sędziwie, zajęci czytaniem sensacji o swoich ministerialnych szefach? Samopoczucie mają przy tym wyśmienite i często mówią, że prawdziwe problemy to mają inni. Choćby takie republiki bananowe. Jest więc okazja, by powiedzieć, że realnie to my jesteśmy wiele lat za tymi krajami. Np. w takim Urugwaju, gdzie jest siedziba Unii Stowarzyszeń i Organizacji Polskich Ameryki Łacińskiej, nikt nie chce wierzyć, że sprawa sądowa o pomówienie i zniesławienie nie może się nawet zacząć przez całe cztery lata. I to zawsze z jakiegoś ważnego powodu. I jak prezes USOPAŁ Jan Kobylański może przekonać kogoś w Urugwaju czy Argentynie, że w Polsce obowiązują jakieś standardy? Już się wydawało, że proces, który wytoczył paru politykom i niektórym mediom, rozpocznie się 30 stycznia w Sądzie Rejonowym w Warszawie. Ale gdzież tam! Nowy termin wyznaczono na 27 marca. Zobaczymy! Dziwi tylko, że tak łatwo przyszło oskarżanie Kobylańskiego o najcięższe grzechy, a tak trudno przychodzi oskarżycielom dowieść tego przed sądem. Grając w ciuciubabkę, ośmieszają niezawisłe sądy, które to, niestety, tolerują”.

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę, silny moralny kręgosłup i niezależność myśli

2024-03-24 08:43

[ TEMATY ]

Ulmowie

Zbiory krewnych rodziny Ulmów

Wiktoria i Józef Ulmowie

Wiktoria i Józef Ulmowie

Bratanek błogosławionego Józefa Ulmy, Jerzy Ulma, opisał swojego wujka jako mężczyznę głębokiej wiary, którego cechował mocny kręgosłup moralny i niezależność myśli. O ciotce, Wiktorii Ulmie powiedział, że była kobietą niezwykle energiczną i pełną pasji.

W niedzielę przypada 80. rocznica śmierci Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich dzieci. Zostali oni zamordowani przez Niemców 24 marca 1944 r. za ratowanie Żydów, których Niemcy zabili jako pierwszych.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek podczas Mszy Krzyżma do kapłanów: musimy być wolni od surowości i oskarżeń, od egoizmu i ambicji!

2024-03-28 10:38

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

Do postrzegania życia i powołania w perspektywie całej przeszłości i przyszłości oraz odkrycia na nowo potrzeby adoracji i bezinteresownej, spokojnej i przedłużonej modlitwy serca - zachęcił Franciszek w Wielki Czwartek podczas Mszy Krzyżma w watykańskiej Bazylice św. Piotra. Papież wskazał na potrzebę skruchy, która jest nie tyle owocem naszej sprawności, lecz łaską i jako taka musi być wyproszona na modlitwie.

HOMILIA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję