Czwartek, 23 marca 2023. Wielki Post
• Wj 32, 7-14 • Ps 106, 19-20.21-22.23 • J 5, 31-47
Jezus powiedział do Zydów: «Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, sąd mój nie byłby prawdziwy. Jest przecież ktoś inny, kto wydaje sąd o M niej a wiem, że sąd, który o Mnie wydaje jest prawdziwy. Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem. Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także słowa Jego, trwającego w was, bo wyście nie uwierzyli w Tego, którego On posłał. Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o M nie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Nie odbieram chwały od ludzi, ale wiem o was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? Nie mniemajcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał. Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakże moim słowom będziecie wierzyli?»
Życie chrześcijańskie powinno być wzorowane na Jezusie Chrystusie. Jego życie było świadectwem miłości Ojca, której naród wybrany nie przyjął, ale odrzucił. Także my na chrzcie zostaliśmy powołani do bycia świadkami miłości, która nas odkupiła od grzechu i śmierci. Bycie świadkiem i dawanie świadectwa Chrystusowej miłości jest stałym powołaniem skierowanym do wszystkich ochrzczonych, chociaż nie jest łatwo być jej świadkiem w społeczeństwie, w którym cechy miłości chrześcijańskiej nie są cenione i często wyśmiewane. Dlatego potrzebujemy autentycznych świadków, którzy doświadczyli miłości Boga. Takich, przez których ta miłość się przelewa na wszystkich ludzi, z którymi się spotykają. Takiemu świadectwu nie oprą się nawet najzatwardzialsze serca. Widzimy to na przykładach świętych, którzy tak dawali świadectwo swojego życia, żeby wszyscy przez nich napotkani byli tym poruszeni i przemienieni. Niech to będzie także nasza misja, aby dawać świadectwo w ten sposób. Do tego konieczne jest codzienne przebywanie w Bożej bliskości, bycie z Nim w jedności. Moje wnętrze, charakter, serce, dusza i wszystko, czym jestem, musi być zmienione wedle myśli Boga. Moja przemiana przez Słowo i przebywanie blisko Boga będzie świadectwem dla tych, którzy pragną zmiany.
Reklama
K.M.P.
WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!
