Sobota, 1 kwietnia 2023. Wielki Post

• Ez 37, 21-28 Jr 31, 10.11-12b.13 • J 11, 45-57

Wielu spośród Żydów przybyłych do Marii, ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w N iego. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił. Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Najwyższą Radę i rzekli: «Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków? Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w N iego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsca święte i nasz naród». Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: «Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród». Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. Tego więc dnia postanowili Go zabić. Odtąd Jezus już nie występował wśród Żydów publicznie, tylko odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasteczka, zwanego Efraim, i tam przebywał ze swymi uczniami. A była blisko Pascha żydowska. Wielu przed Paschą udawało się z tej okolicy do Jerozolimy, aby się oczyścić. Oni więc szukali Jezusa i gdy stanęli w świątyni, mówili jeden do drugiego: «Cóż wam się zdaje? Czyżby nie miał przyjść na święto?» Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali polecenie, aby każdy, ktokolwiek będzie wiedział o miejscu Jego pobytu, doniósł o tym, aby Go można było pojmać.

Śmierć Jezusa została zaplanowana z dużym wyprzedzeniem przez ludzi religijnych, którzy teraz chcą Go zabić, aby powiadomić Rzym, że są po stronie cezara. Jednak Jezus został zabity przez ludzi religijnych swoich czasów za to, że ogłosił, że jest Bogiem. Podpisał wyrok śmierci w dniu, w którym powiedział człowiekowi, który miał sparaliżowaną rękę: Twoje grzechy są przebaczone. Dołączmy do Niego w tych dniach, gdy zbliżają się dni Jego męki i śmierci. Modląc się dzisiejszym tekstem zobaczmy, jak nasz Mistrz spędzał czas w milczeniu, był ze swoimi uczniami, przyjaciółmi i wybierał czasy mówienia i czasy milczenia. Projekt Boga jest niesamowity: zgromadzić w jedno rozproszone dzieci Boże. Jestem tylko małym uczniem Jezusa. Ale mam do odegrania szczególną rolę w Bożym projekcie. Prośmy Jezusa o łaskę towarzyszenia Mu w tych dniach zdrady, niesłusznych oskarżeń, męki i cierpienia i abyśmy rozpoznali, do czego nas zaprasza.

D.S.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!