1. Słowo wstępu
W Niedzielę Zesłania Ducha Świętego jest czytany jeden z najpiękniejszych fragmentów Ewangelii, który daje każdemu z nas nadzieję. Jezus ustanawia sakrament uwalniania człowieka od grzechu.
2. Słowa klucze
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Tymi słowami Jezus ustanowił sakrament pojednania, który do dziś jest sprawowany. Każdy z nas z niego korzysta. Zwróćmy uwagę na dwa wyrażenia, które w języku oryginalnym ukazują głębię tych słów.
Po pierwsze, Jezus „tchnął na nich”. Jest to symboliczne nawiązanie do opisu stworzenia człowieka, „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą”. Sakrament spowiedzi jest jak nowe stworzenie.
Po drugie „zatrzymanie grzechów” jest wyrażone w Ewangelii słowem „krateo”. Dosłownie oznacza ono „trzymanie nad kimś władzy”, de facto zatrzymanie w więzieniu lub trzymanie w relacji zależności. Tak więc sakrament pojednania daje wolność. Wyzwala z zależności od zła, wyzwala z więzienia grzechu.
3. Dziś
Święta Matka Teresa z Kalkuty mawiała: „W naszej drodze do pełni szczęścia jedna rzecz jest absolutnie konieczna: spowiedź. Spowiedź jest aktem pokory, sakramentem miłości i przebaczenia, w którym pozwalam Jezusowi uwolnić mnie od wszystkiego, co dzieli i niszczy. […] Pamiętajcie, że Bóg jest miłosiernym Ojcem wszystkich ludzi. Jesteśmy Jego dziećmi i zawsze nam przebaczy, uwolni, uzdrowi, jeżeli tylko się do Niego zwrócimy”.
Każdy z nas może z takiego cudu Bożego Miłosierdzia skorzystać.
