15 czerwca w częstochowskim kościele seminaryjnym Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana pod przewodnictwem abp. Wacława Depo, przy trumnie z doczesnymi szczątkami zmarłego 11 czerwca ks. prof. dr. hab. Zbigniewa Wita, prezbitera archidiecezji częstochowskiej, profesora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, wybitnego historyka liturgii oraz członka Zarządu Towarzystwa Przyjaciół KUL, została odprawiona Msza św. pogrzebowa.

Homilia

Na wstępie homilii abp Depo wyraził wdzięczność pracownikom służby zdrowia, którzy w ostatnich latach troszczyli się o życie i zdrowie ks. prof. Wita.

Marian Florek

Następnie celebrans podkreślił, że od czasu śmierci św. Jana Pawła II zaczęto częściej określać tajemnicę śmierci jako przejście z życia do życia w Chrystusie, ukrzyżowanym i zmartwychwstałym. – Wierzymy, że jeśliśmy umarli razem z Chrystusem, z Nim również żyć będziemy, bo śmierć nad Nim nie ma już władzy. Przezywamy tę Eucharystię jako dziękczynienie Bogu za dar życia, powołania i pracy duszpasterskiej nie odłączonej od aktywnego życia akademickiego śp. ks. prof. Zbigniewa, prosząc o pełnię życia w Bogu na wieczność – mówił metropolita częstochowski.

W dalszej kolejności przypomniał nauczanie Benedykta XVI o Ewangelii, która jest źródłem i fundamentem spotkania człowieka z Chrystusem tu i teraz. Z kolei nawiązując do mowy eucharystycznej Jezusa, zapisanej w Ewangelii według św. Jana, abp Depo przytoczył słowa Zbawiciela, który nazywa siebie Chlebem Żywym tzn., że jest samym życiem. – Przez spożywanie Ciała i Krwi Chrystusa powstaje wspólnota życia człowieka z Bogiem żyjącym. U podstaw Eucharystii znajduje się tajemnica męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Dlatego kto spożywa Ciało Pańskie, żyć będzie, choćby i umarł. Śmierć nie niweczy egzystencji człowieka, ale jest paschą, przejściem z Chrystusem na zawsze do domu Ojca – zaznaczył arcybiskup. I dodał – W tej Eucharystii ofiarowanej jako największy dar naszej modlitwy, w której łącząc się z Chrystusem, modlącym się w nas za naszego zmarłego współbrata, wierzymy, że miłość Chrystusa, która daje nam życie, jest już jego udziałem.

Marian Florek

W drugiej części homilii metropolita częstochowski przytoczył biogram zmarłego kapłana dotyczący pracy, życia kapłańskiego i uniwersyteckiej posługi.

Na zakończenie abp Depo przypomniał swoje ostatnie spotkanie z księdzem profesorem, które miało miejsce w hospicjum i zaapelował: – Niech ta Eucharystia będzie pochwałą Chrystusowego kapłaństwa, w którym śp. ksiądz profesor miał swoje współuczestnictwo przez życie, posługę, cierpienie i śmierć. Niech krew, która pulsowała w jego sercu dla Chrystusa i dla drugich, będzie owocnym nasieniem dla nowych powołań kapłańskich i zakonnych. Niech nowi kapłani zastąpią Księdza Profesora za ołtarzem, w konfesjonale, na drogach pracy naukowej i poszukiwań człowieka dla Chrystusa.

Marian Florek

Marian Florek

Wyrazy pamięci

Przed wyjściem na miejsce pochówku bp Andrzej Przybylski odczytał list bp. Piotr Gregera, przewodniczącego Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP.

Następnie w imieniu rektora KUL ks. prof. dr. hab. Mirosława Kalinowskiego głos zabrał ks. dr Damian Chrzanowski, dyrektor Konwiktu Księży Studentów KUL.

Potem wystąpił ks. prof. dr hab. Bogusław Migut, kierownik Sekcji Liturgiki i Homiletyki KUL.

Jako przedostatni głos zabrał ks. prof. dr hab. Waldemar Pałęcki, kierownik Katedry Historii Liturgii (następca śp prof. dr hab. Zbigniewa Wita).

Na koniec kilka słów wygłosił ks. dr hab. Zenon Uchnast z Instytutu Psychologii Wydziału Filozoficznego Akademii Ignatianum w Krakowie.

Ostatnia droga

Marian Florek

Po Mszy św. doczesne szczątki śp. ks. Zbigniewa Wita zostały odprowadzone na cmentarz św. Rocha w Częstochowie. W ostatniej drodze zmarłemu towarzyszyli rodzina i przyjaciele, kapłani archidiecezji częstochowskiej, przedstawiciele macierzystej uczelni oraz częstochowscy seminarzyści. Trumna z ciałem ks. Zbigniewa Wita spoczęła w miejscu przeznaczonym dla kapłanów archidiecezji częstochowskiej.