W drugiej turze wyborów prezydenckich w dniu 10 listopada mieszkańcy Częstochowy postanowili oddać władzę w mieście w ręce kandydata prawicy Tadeusza Wrony. Uzyskał on 33571 głosów (57,74 %), podczas gdy jego kontrkandydat Zdzisław Wolski z SLD - 23908 głosów (41,12 %), 1,14 % głosów było nieważnych. W pierwszej turze Tadeusz Wrona dostał 20354 głosy, Zdzisław Wolski 14810, a pozostali kandydaci w sumie 22498 głosów. Spośród osób, które głosowały w pierwszej turze na innych kandydatów - ok. 13 tys. oddało głos na Wronę, a ok. 9 tys. na Wolskiego. Frekwencja wyniosła 29,76 %. Spośród uprawnionych do głosowania w wyborach wzięło udział około 59 tys. osób, a nie głosowało ok. 140 tys. osób. Nad tym faktem obojętności znacznej części mieszkańców Częstochowy na to, komu oddają rządy w mieście, warto się zastanowić.
Wydaje się, że na taki a nie inny wynik głosowania złożyło się kilka przyczyn. Na pewno najważniejszą z nich była dobra ocena prezydentury Tadeusza Wrony w latach 1990-1995 i jego duża popularność. Istotny wpływ mogło mieć także zniechęcenie złymi rządami SLD w kraju oraz rządami SLD w mieście w ostatnich kilku latach, za które odpowiedzialność ponosi także Zdzisław Wolski jako szef klubu radnych SLD. Mieszkańcy Częstochowy na szczęście nie uwierzyli głośnej propagandzie przedstawiającej Tadeusza Wronę w złym świetle, a nawet zniesławiającej go. Nie ma dziś sensu wracać do tego, co było. Krytyka ze strony opozycyjnej "Wspólnoty " złego sprawowania władzy przez SLD była konieczna. W czasie kadencji w pewnym stopniu uchroniła miasto przed jeszcze większą ilością złych decyzji, a także otwierała mieszkańcom oczy na błędy i styl sprawowania władzy przez lewicę, co ostatecznie pomogło prawicowemu kandydatowi wygrać wybory prezydenckie oraz umożliwiło uzyskanie przez prawicowe ugrupowania lepszego sumarycznego wyniku od SLD. Przypomnijmy, że w wyborach do Rady Miasta na SLD zagłosowało 31,2% częstochowian, na ugrupowania prawicowe 42,4% ("Wspólnota" - 23,2%, PiS - 13,2%, Liga Polskich Rodzin - 6%). Jedynie niepotrzebnemu rozbiciu głosów na prawicy należy przypisać fakt, że SLD uzyskując poparcie tylko 1/3 wyborców, ma połowę mandatów w Radzie (w skład Rady wchodzi 14 radnych z SLD, 9 ze "Wspólnoty" i 5 z PiS). Równowaga sił w Radzie może mieć negatywne skutki. Niektórzy komentatorzy polityczni twierdzą, że może dojść do mocnego uzależnienia władzy wykonawczej prezydenta od decyzji Rady w wielu sprawach, w tym tak ważnych, jak uchwalanie budżetu. Ustawodawcy zapomnieli o stosownych zabezpieczeniach prawnych, których brak może uczynić władzę prezydencką pozorną. Najlepsze pomysły prezydenta i najlepsze rozwiązania mogą zostać zniweczone przy złej woli mającego połowę głosów w Radzie Miasta Częstochowy SLD. Prezydent Wrona zdaje sobie z tego sprawę. Widać to z jego pierwszych wypowiedzi, które są zdecydowanie pojednawcze. Prosi wszystkich radnych o współpracę przy rozwiązywaniu najważniejszych spraw miasta, o patrzenie na miejskie sprawy merytorycznie, nie politycznie. Deklaruje, że będzie podejmował decyzje po konsultacjach ze środowiskami, których będą dotyczyły: z radą gospodarczą przy prezydencie, którą zamierza powołać, samorządami zawodowymi, organizacjami pozarządowymi. Twierdzi, że chce współpracować ze wszystkimi, którzy są kompetentni i uczciwi, bo jeśli te dwa kryteria są spełnione, to poglądy polityczne nie mają znaczenia.
Dla mieszkańców Częstochowy najważniejsze jest to, aby wybrana przez nich władza - zarówno ustawodawcza (Rada Miasta), jak i wykonawcza (Prezydent) dbała o ich interesy, bo przecież wyłącznie po to została wybrana. Powinna troszczyć się zwłaszcza o tych, którzy wymagają szczególnej pomocy: bezrobotnych, rodziny wielodzietne, bezdomnych, tych, którzy żyją w nędzy i nie mogą związać końca z końcem. Mieszkańcy Częstochowy, co wielokrotnie sygnalizowali, nie chcą kłótni w Radzie, chcą współpracy dla dobra wspólnego, a wybrani przez nich radni powinni w ten głos się wsłuchiwać.
Wierzę, że Tadeusz Wrona będzie dobrym prezydentem, że spełni nadzieje mieszkańców, że potrafi tak ułożyć współpracę z Radą, aby mimo różnic w poglądach na różne sprawy miasta, a nawet mimo nieuniknionych sporów wynikających z różnic poglądów, miasto mogło się harmonijnie rozwijać.
Chciałbym również, aby nowa Rada, zachowując konieczny krytycyzm i duże wymagania wobec działań prezydenta, jednocześnie akceptowała jego dobre działania i nie odrzucała ich ze względów pozamerytorycznych. Tego wymaga interes naszego miasta, na to wszyscy oczekujemy.