„Panno, na Jasnej Górze co kasztelu Tarcz polska jesteś ulubionym z wielu,
A z świątnice bogatej Poglądasz na przychylne chwale Twej Sarmaty (…).
I co się w nurtach bystrych Dniepru myją,
I którzy białej Wisły wody piją
Tu ich droga nie strudzi.
Idą z Litwy, Inflantów,
Kurlandii i Żmudzi”.
Wespazjan Kochowski (+1700), „Hymn Jasnogórski albo wiersz wotywny do Najświętszej Matki Boskiej”.
Bez wątpienia jasnogórskie sanktuarium jest najważniejszym miejscem kultu maryjnego w Polsce. Do Częstochowy co roku pielgrzymują miliony wiernych. Samo wspomnienie Matki Bożej Częstochowskiej ustanowił papież Pius X w 1906 r. właśnie na dzień 26 sierpnia (obowiązywało ono tylko w ówczesnej diecezji kujawsko-kaliskiej). Potem Pius XI (zm. 1939 r.) zatwierdził je dla całej Polski, a następnie Pius XII (zm. 1958 r.) uczynił z tego wspomnienia święto pierwszej klasy, które dziś, po soborowej reformie liturgicznej, nazywamy uroczystością. Przyciąga ona co roku tłumy wiernych czcicieli Pani Częstochowskiej. Pragną oni wypraszać przez Jej wstawiennictwo wszelkie potrzebne łaski u Jej Syna. „Tak więc (…) obraz jasnogórski bije popularnością i sławą wszystkie inne cudowne obrazy Matki Bożej w Polsce. Należy on do najbardziej znanych wizerunków Matki Bożej w świecie, stawiając Częstochowę w czołówce sanktuariów maryjnych świata obok Lourdes, Fatimy, Rzymu (Matki Bożej Większej) i Guadalupe” (W. Zaleski SDB, „Rok kościelny”, t. 2, Warszawa).
Pomóż w rozwoju naszego portalu