Reklama

Rozmowy z bratem Stanisławem

„Difficillis in otio quies”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Red. Lidia Dudkiewicz: - Otium - bezczynność nie oznacza bynajmniej bezrobocia. Obowiązek pracy harmonizuje z powinnością respektowania Dnia Pańskiego, dnia świętego, dnia odpoczynku, o którym mówi trzecie przykazanie Dekalogu.

Br. Stanisław Rybicki FSC: - Encyklika Ojca Świętego o pracy ludzkiej Laborem exercens wyraźnie akcentuje, że człowiek „powołany jest do pracy, która wyróżnia go wśród reszty stworzeń i nosi na sobie znamię człowieka i człowieczeństwa” (LE wstęp, passim). Ta Encyklika, tak bardzo wychowawcza i wciąż aktualna, głosi, że „przez pracę człowiek uczestniczy w dziele samego Boga, swego Stwórcy”, że każda praca łączy się z trudem, tym samym mając udział „w tajemnicy paschalnej Jezusa Chrystusa. Pot i trud (...) daje chrześcijaninowi możliwość uczestniczenia z miłością w dziele, które Chrystus przyszedł wypełnić” (LE 27). Dzięki pracy mają się krzewić na ziemi „nie tylko owoce naszej zapobiegliwości, ale także godność ludzka, wspólnota braterska i wolność” (LE 27).
Z punktu widzenia pedagogii szczególną wagę ma dla nas rozdział tej Encykliki, zatytułowany Praca a społeczeństwo, rodzina, naród. Zacytujmy z niego interesujące nas treści: „Praca stanowi podstawę kształtowania życia rodzinnego, które jest naturalnym prawem i powołaniem człowieka. (...) Rodzina jest bowiem równocześnie wspólnotą, która może istnieć dzięki pracy i jest zarazem pierwszą wewnętrzną szkołą pracy dla każdego człowieka” (LE 10).

- Niech do nas przemówi również drugi człon naszej refleksji: „quies - spokój”.

- Trzecie przykazanie Dekalogu przypomina o świętości Dnia Pańskiego. Ten dzień „należy do Pana, jest poświęcony uwielbieniu Boga, Jego dzieł stworzenia i Jego zbawczych czynów. (...) Działanie Boga, który w siódmym dniu odpoczął (Wj 20, 11), jest wzorem działania ludzkiego. Człowiek również powinien «zaprzestać pracy» i pozwolić innym - zwłaszcza ubogim - «odetchnąć» (Wj 23, 12)” (KKK 2168-2172).
Powszechne profanowanie Dnia Pańskiego - to zobowiązanie dla nas, dzieci Kościoła, do przywrócenia doniosłości trzeciego przykazania: „Przez Paschę Chrystusa niedziela wypełnia duchową prawdę szabatu żydowskiego i zapowiada wieczny odpoczynek człowieka w Bogu” (KKK 2175). W dzień Zmartwychwstania Chrystusa śpiewamy - „oto dzień, który Pan uczynił: radujmy się nim i weselmy!” (Ps 118, 24).

- Dziękuję za rozmowę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ojciec Pio ze wschodu. Św. Leopold Mandić

[ TEMATY ]

święci

en.wikipedia.org

Leopold Mandić

Leopold Mandić

W jednej epoce żyło dwóch spowiedników, a obaj należeli do tego samego zakonu – byli kapucynami. Klasztory, w których mieszkali, znajdowały się w tym samym kraju. Jeden zakonnik był ostry jak skalpel przecinający wrzody, drugi – łagodny jak balsam wylewany na rany. Ten ostatni odprawiał ciężkie pokuty za swych penitentów i skarżył się, że nie jest tak miłosierny, jak powinien być uczeń Jezusa.

Gdy pierwszy umiał odprawić od konfesjonału i odmówić rozgrzeszenia, a nawet krzyczeć na penitentów, drugi był zdolny tylko do jednego – do okazywania miłosierdzia. Jednym z nich jest Ojciec Pio, drugim – Leopold Mandić. Obaj mieli ten sam charyzmat rozpoznawania dusz, to samo powołanie do wprowadzania ludzi na ścieżkę nawrócenia, ale ich metody były zupełnie inne. Jakby Jezus, w imieniu którego obaj udzielali rozgrzeszenia, był różny. Zbawiciel bez cienia litości traktował faryzeuszów i potrafił biczem uczynionym ze sznurów bić handlarzy rozstawiających stragany w świątyni jerozolimskiej. Jednocześnie bezwarunkowo przebaczył celnikowi Mateuszowi, zapomniał też grzechy Marii Magdalenie, wprowadził do nieba łotra, który razem z Nim konał w męczarniach na krzyżu. Dwie Jezusowe drogi. Bywało, że pierwszą szedł znany nam Francesco Forgione z San Giovanni Rotondo. Drugi – Leopold Mandić z Padwy – nigdy nie postawił na niej swej stopy.

CZYTAJ DALEJ

Bp Andrzej Przybylski: Wniebowstąpienie wyraźnie pokazuje, że nasza Ojczyzna jest w Niebie

2024-05-10 20:51

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

John Singleton Copley, "Wniebowstąpienie Chrystusa"/commons.wikimedia.org

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

12 maja 2024, Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, rok B

CZYTAJ DALEJ

Ogólnopolskie Nocne Czuwanie Apostolatu Margaretka na Jasnej Górze

W czwartek 23 maja, w święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, zapraszamy do wspólnej modlitwy w intencji kapłanów oraz o nowe i święte powołania kapłańskie i zakonne.

Jasna Góra jest duchową stolicą Polski, w której od wieków trwa modlitwa, za Kościół, za Ojczyznę, za kapłanów. Szczególną moc ma modlitwa w nocy, wymaga większej ofiary, ponieważ łączy się z umartwieniem pozbawienia snu. Sam Jezus daj nam przykład.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję