Do wszystkich stowarzyszeń, szkół i grup nazwanych imieniem Piera Giorgia Frassatiego, do wszystkich przyjaciół Błogosławionego. Zbliża się 6 kwietnia, dzień 103. urodzin bł. Piera Giorgia i - jak co roku - nie chcemy, by ten dzień minął bez przygotowania podarunku, który wręczymy mu wszyscy razem. Będzie to nocna adoracja...”.
Takimi słowami rozpoczyna się odezwa Stowarzyszenia bł. Piera Giorgia Frassatiego, zachęcająca do nocnej adoracji Najświętszego Sakramentu - do uczczenia szczególnego daru, jaki nam pozostawił Chrystus. Bł. Pier Giorgio na co dzień żył głęboko Eucharystią, odczuwał naglącą potrzebę przebywania przed Najświętszym Sakramentem. Chodził za Nim w procesjach, z entuzjazmem uczestniczył w kongresach eucharystycznych, lecz nade wszystko lubił spędzać długie godziny na adoracji nocnej. A jego radość niewspółmiernie rosła, gdy udawało mu się pociągnąć za sobą, do stóp Jezusa Eucharystycznego, przyjaciół, rówieśników oraz osoby, którym służył pomocą. „Dlatego wraz z nim, w nocy z 5 na 6 kwietnia, podejmijmy wspólnie adorację, w miarę możliwości - nocną, i razem, z czterech stron świata prośmy: Chcemy ujrzeć Jezusa (...).
Jak wielka radość napełni serce Piera Giorgia, jakże promienny będzie jego uśmiech w tym dniu, gdy jego przyjaciele, rozproszeni po całej ziemi, lecz zjednoczeni więzią wiary, będą adorować z nim, oglądać Jezusa w Najświętszym Sakramencie i wiele młodych dusz przekroczy z radością bramy raju - oto nasz prezent dla niego, w dniu jego urodzin (...).
Podobnie jak na stulecie jego urodzin «zapaliliśmy» sto świeczek na naszej stronie internetowej, a w ubiegłym roku utworzyliśmy koronkę z dwustu paciorków różańca z nazwami grup, które uczestniczyły w modlitwie, również i dziś prosimy, byście jak najwcześniej poinformowali nas o Waszym przyłączeniu się do modlitwy, abyśmy mogli na naszej stronie internetowej podać dane grup łączących się z Pierem Giorgiem na adoracji Najświętszego Sakramentu”.

* * *

Beatyfikowany przez Papieża Jana Pawła II Pier Giorgio Frassati - zmarły w wieku zaledwie 24 lat Włoch - ukazywany jest jako wzór dla współczesnej młodzieży. Młodzi ludzie mogą odnaleźć w nim przykład życia świeckiego chrześcijanina, oddanego do końca Bogu i własnemu powołaniu.
Urodził się w Turynie w Wielką Sobotę 6 kwietnia 1901 r. w zamożnej rodzinie. Ojciec Alfredo Frassati był założycielem i właścicielem dziennika La Stampa, później został senatorem Królestwa Włoch i ambasadorem Italii w Berlinie. Matka Adelaide, z domu Ametis, była malarką. Jej obrazy prezentowane były na wielu wystawach. Pier Giorgio miał młodszą o półtora roku siostrę Lucianę, która była jego najlepszą przyjaciółką. W 1925 r. Luciana poślubiła polskiego dyplomatę Jana Gawrońskiego.
Mały Dodo - jak mówił o sobie w dzieciństwie Pier - i jego siostra byli zabierani często na wycieczki w góry. Maszerowali przez kilka godzin szlakami, które były trudne nawet dla dorosłych. Giorgio uwielbiał góry. Nauka przychodziła mu z trudem, dlatego został przeniesiony ze szkoły państwowej do szkoły prowadzonej przez Ojców Jezuitów. Tam nauczył się codziennej adoracji Najświętszego Sakramentu.
Od młodzieńczych lat Giorgio należał do różnych stowarzyszeń. Był członkiem Apostolstwa Modlitwy, a mając 17 lat zapisał się do Konferencji św. Wincentego á Paulo. Praca w niej polegała na systematycznej pomocy najuboższym. Oddawał biedakom swoje oszczędności, co tydzień obładowany paczkami z żywnością i lekarstwami wędrował do najbiedniejszych dzielnic Turynu, by nieść pomoc ich mieszkańcom. Wiele osób dziwiło się, że ten młody, przystojny chłopiec z bogatej rodziny zajmuje się taką działalnością, on zaś odpowiadał im: „Jezus przychodzi do mnie w Komunii św. każdego dnia, a ja odwdzięczam Mu się za to w dostępny mi, skromny sposób - odwiedzając Jego biedaków”.
Jako student Politechniki Królewskiej w Turynie wstąpił do Włoskiej Partii Ludowej. Należał również do Uniwersyteckiej Federacji Katolików Włoskich (FUCI) oraz Włoskiej Młodzieży Katolickiej (GCI). Brał udział w wielu manifestacjach religijnych, co narażało go na zniewagi ze strony komunistów, później zaś faszystów.
Przez cały ten czas Pier Giorgio pogłębiał swoją wiarę przez czytanie pism Ojców Kościoła. Szczególnie ukochał Listy św. Pawła. Jego Hymn o miłości nosił zawsze przy sobie. Pragnął zostać misjonarzem.
Tuż przed ostatnim egzaminem, który dzielił Giorgia od dyplomu inżyniera, wystąpiły u niego pierwsze objawy dziecięcej choroby Heinego-Medina. Zaraził się nią najprawdopodobniej od jednego ze swoich ubogich podopiecznych. Ostatnie dni życia upłynęły mu w zupełnej samotności, gdyż cała rodzina zajęta była wtedy umierającą babcią. Wszyscy uznali jego chorobę za zwykłą grypę, a lekarz stwierdził u niego bóle reumatyczne. Kiedy rozpoznano chorobę, na uratowanie młodego życia było już za późno.
Pier Giorgio Frassati odszedł do Pana w sobotę 4 lipca 1925 r.
Jego pogrzeb był wielką manifestacją. Dopiero tego dnia jego rodzice dowiedzieli się, kim naprawdę był ich syn.

Schemat nabożeństwa można znaleźć na stronie internetowej www.piergiorgiofrassati.org. Zgłoszenia do nocnego czuwania można przesyłać pod adresem: Associazione Pier Giorgio Frassati, Via Anicia 12, 00153 Roma, tel. 06 5895954, fax: 06 5816275, e-mail: info@piergiorgiofrassati.org, www.piergiorgiofrassati.org