Tarnobrzeska parafia przy działkach zrodziła się z inicjatywy ówczesnego biskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka. Minęło 20 lat od kanonicznego erygowania nowej placówki duszpasterskiej. Jubileusz może nie za wielki, ale jakże ważny dla tych, którzy tę wspólnotę tworzą.

Nieco przeszłości

Z całej Polski ludzie tutaj ściągali, bo o pracę łatwo było i mieszkania szybko się dostawało. Siarką słynął Tarnobrzeg. A ludzie Boga potrzebowali na swoją codzienność. Bogiem chcieli też to miasto rozsławiać. Dlatego powstał pomysł stworzenia nowego ośrodka duszpasterskiego: wyboru jego miejsca dokonał ks. prał. Michał Józefczyk, proboszcz parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Serbinowie - pod jego kierunkiem postawiono drewnianą kaplicę, dokonano adaptacji budynku gospodarczego na potrzeby salki katechetycznej, doprowadzono do stanu surowego budowę domu parafialnego. W tych pionierskich warunkach, przy braku przychylności ówczesnych władz, kapłani z parafii prawie przez 2 lata pełnili posługę duszpasterską.

Ważne karty historii parafii

21 czerwca1989 r. bp Ignacy Tokarczuk erygował przy istniejącym ośrodku duszpasterskim nową parafię pod wezwaniem św. Barbary, patronki górniczej braci, ustalając jej granice oraz zobowiązując wiernych do wybudowania w przyszłości kościoła. Parafia została wydzielona z dotychczasowego terytorium parafii Ojców Dominikanów. Mocą wydanego w tym dniu dekretu proboszczem nowej parafii został ks. Stanisław Bar. Pod kierunkiem nowego proboszcza została dokończona budowa domu parafialnego, który do czasu zakończenia budowy kościoła spełniał funkcję plebanii oraz domu katechetycznego. Równocześnie z pracami zmierzającymi do stworzenia wystarczającego dla tego typu parafii zaplecza duszpasterskiego, podjęte zostały zadania właściwe duchowemu wymiarowi parafii. Ten trudny proces integracji, tworzenia tradycji i struktur tej młodej parafii trwa nadal.
Budowę nowego kościoła rozpoczęto w miesiąc po tym jak 3 maja 1990 r. bp Edward Białogłowski poświęcił plac pod budowę. W uroczystość św. Barbary, 4 grudnia 1991 r., abp Ignacy Tokarczuk wmurował poświęcony przez Ojca Świętego kamień węgielny. Rozpoczęcie budowy, a następnie jej kontynuowanie było możliwe dzięki finansowej i sprzętowej pomocy KiZPS „Siarkopol”. Inne zakłady pracy, w tym budowlane TPB, kierownictwa i młodzież warsztatów Zespołu Szkół Budowlanych i Górniczych, wielu mieszkańców Tarnobrzega i okolicy, a przede wszystkim mieszkańcy parafii swoimi modlitwami, swą pracą oraz odkładanymi często ze swego niedostatku ofiarami, wspierali od początku dzieło budowy. Dzięki temu zaangażowaniu 4 grudnia1995 bp Wacław Świerzawski mógł odprawić w niewykończonym jeszcze kościele pierwszą Mszę św., a 26 października 1996 r. można było dokonać poświęcenia i konsekracji nowej świątyni. Do tego wydarzenia parafia duchowo przygotowała się poprzez misje św. Doniosłego aktu poświęcenia i konsekracji dokonał bp Edward Frankowski. Drewniany budynek dotychczasowego kościoła przekazano nowo tworzącej się parafii św. Jadwigi Królowej w Janowie Lubelskim.
W parafii, od początku jej ustanowienia, posługę proboszcza pełni ks. Stanisław Bar, obecnie również dziekan dekanatu Tarnobrzeg Płn, wybrany w nowych wyborach na kolejną kadencję. W nowym budynku kościoła i złączonego z nim zaplecza swoje lokum znalazły parafialne grupy duszpasterskie dzieci, młodzieży i dorosłych. Mieści się w nim również Ośrodek Formacyjny Ruchu Światło-Życie, z którego korzysta młodzież z całej diecezji oraz świetlica, z której korzystają młodzież i dzieci z terenu parafii i miasta.

Z troski o człowieka

Parafialna codzienność to nie tylko duszpasterskie obowiązki, nabożeństwa, modlitwa. Parafialna codzinność to także różnorodność działań i przedsięwzięć. Przy parafii św. Barbary funkcjonuje od lutego 1998 r. świetlica. Powstała oba z inicjatywy ks. prob. Stanisława Bara i działa w przygotowanej do tego celu sali na zapleczu duszpasterskim kościoła. Jej zadaniem jest stworzenia dzieciom i młodzieży miejsca, gdzie kulturalnie mogą spędzić wolny czas, zagrać w ping-ponga i inne gry świetlicowe, napić się herbaty, zjeść ciastko. Świetlica daje także dzieciom i młodzieży z domów mniej zasobnych finansowo możliwość skorzystania z korepetycji, dostępu do nauki przy komputerze (programy językowe i nie tylko), odrobienia lekcji. Finansowo projekt otwarcia świetlicy poparł Zarząd Miasta z ówczesnym prezydentem Stanisławem Żwirukiem na czele, a wspiera obecny Zarząd Miasta na czele z Janem Dziubińskim - prezydentem miasta. W ramach zajęć świetlicowych odbywały się w ubiegłym roku szkolnym korepetycje dla dzieci i młodzieży. Obecnie przy świetlicy działa kółko modelarskie, które prowadzą: pp. L. Błach i E. Markiewicz oraz kółko teatralne prowadzone przez Katarzynę Tarkowską.
Przy parafii działa także siłownia, integracyjna świetlica dla dzieci dysfunkcyjnych, nad którą patronat objęła Akcja Katolicka. Duże zaangażowanie w sprawy parafii wyrażają poszczególne grupy duszpasterskie: Wspólnota Królowej Pokoju, Bractwo św. Józefa, Grupy dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa, Akcja Katolicka, Katolickie Stowarzyszenie Rodzin, Domowy Kościół, grupy młodzieżowe. Gościnna parafia, przyjmująca młodzież z całej diecezji, udzieliła także miejsc na działalność sandomierskiej edycji tygodnika „Niedziela”, za co Księdzu Proboszczowi należy się wielkie uznanie i wdzięczność. W czasie wakacji parafia organizuje kolonie dla dzieci z biednych rodzin w należącym do parafii ośrodku w Mędrowie.
„Tamy dobru nie stawiam” - powtarza często Ksiądz Proboszcz i dobra przez parafie św. Barbary rozlewa się sporo. Każdy, na miarę swoich możliwości, dobra tutaj wnosi wiele, a nad wszystkim czuwa, spoglądająca znad ołtarza św. Barbara, od której dobroci, mądrości i odważnej wiary uczą się tutaj od dwudziestu lat.