Rozpoczynając Mszę św., na której licznie zgromadzili się członkowie rodzin i przyjaciele alumnów, bp Ryszard Karpiński serdecznie witał „bohaterów uroczystości, którzy po raz pierwszy założą strój duchowny oraz zostaną dopuszczeni do posługi lektorów”. Wszystkich prosił o modlitwę w ich intencji, aby „wytrwali na drodze powołania kapłańskiego i aby kiedyś mogli przyjąć święcenia diakonatu i kapłańskie”. Alumni, gotowi do służby Chrystusowi, odpowiadali „jestem”, dając wobec wspólnoty Kościoła wyraz pragnienia podążania drogą powołania.

Sutanna i Pismo Święte

Od dnia obłóczyn poświęcona sutanna staje się dla wspólnoty ludu Bożego znakiem obecności Kościoła w świecie. Strój duchowny jest symbolem nie tyle zewnętrznej, co wewnętrznej przemiany, dlatego podczas uroczystości zgromadzeni modlili się, by „z chwilą założenia szat duchownych, serca alumnów zapłonęły gorliwością w służbie Kościołowi, by czynili postępy na drodze powołania kapłańskiego i zachowywali się jak dzieci światłości”.
W naszej archidiecezji obrzędowi założenia sutanny towarzyszy przyjęcie posługi lektora. Chociaż wielu alumnów już wcześniej pełniło funkcje lektorów np. w swoich parafiach, przyjmując księgę Pisma Świętego z rąk Księdza Biskupa zadeklarowali, że od tej pory sami będą starali się jeszcze mocniej żyć słowem Bożym i troszczyć się o to, by działało w sercach ludzkich. Zadaniem lektora jest m.in. odczytywanie słowa Bożego w zgromadzeniu liturgicznym (z wyjątkiem Ewangelii), wykonywanie psalmu responsoryjnego jeśli nie ma kantora, a także przygotowywanie wiernych wyznaczonych do czytania Pisma Świętego, aby mogli właściwie spełniać swoją funkcję. Lektorzy mogą również błogosławić pokarmy na stół wielkanocny. Posługa lektora jest jednym z licznych owoców Soboru Watykańskiego II, który otworzył skarbiec słowa Bożego w Kościele i wezwał wiernych, „aby przez częste czytanie pism Bożych osiągali najwyższą wartość poznania Jezusa Chrystusa”.

Znak sprzeciwu

Bp Ryszard Karpiński wezwał kleryków do dawania świadectwa przynależności do Chrystusa, a w razie potrzeby - bronienia wiary. Przypomniał, że nosząc sutannę, alumni biorą na siebie jeszcze większą odpowiedzialność. - Nie jest to sakrament, ale poważny krok na drodze do kapłaństwa - mówił Ksiądz Biskup. - Sutanna, koloratka, a czasem krzyżyk są znakiem, który odróżnia od innych ludzi; są znakiem obecności królestwa Chrystusa także w XXI wieku. A z ostatnich wydarzeń w Europie wiemy, że jest to znak, któremu sprzeciwiać się będą. Krzyż to także zachęta do wyzbycia się wszystkiego, byle zdobyć to, co najważniejsze: miłość Chrystusa.
Ksiądz Biskup zauważył, że w naszym społeczeństwie istnieje bardzo silny głód słowa Bożego. Obowiązkiem lektora jest najpierw „bycie słuchaczem głosu Boga zawartego w Piśmie Świętym”, a poprzez dawanie świadectwa - odpowiadanie na to wołanie ludzi o słowo. - Przyjmujecie sutannę i zostajecie powołani do posługi lektora w Roku Kapłańskim - przypomniał Ksiądz Biskup - Benedykt XVI postawił nam wzór św. Jana Marii Vianney`a, który nie załamał się, pomimo tego, że spotykało go wiele sprzeciwów”. Bp Karpiński życzył alumnom, by „nigdy nie utracili zapału, wiary w potęgę słowa Bożego i zaufania do Chrystusa; by potrafili wzniecić płomień wiary u tych, którzy ten płomień zagasili, albo jeszcze go nie rozpalili.