Czechy: Sąd zrehabilitował księdza zamordowanego przez komunistyczną policję polityczną
Sąd w Hradec Kralove zrehabilitował w czwartek księdza Josefa Toufara, który zmarł w 1950 roku po torturach czeskiej komunistycznej Służby Bezpieczeństwa (StB). Duchowny poniósł śmierć przed procesem sądowym, a rehabilitacja dotyczyła aresztowania, wykorzystanego przez komunistów do dyskredytacji Kościoła.
Sąd zdecydował, że duchowny, który zmarł przed rozpoczęciem procesu sądowego, został aresztowany niezgodnie z prawem i orzekł o jego rehabilitacji. Z wnioskiem występowała prokuratura rejonowa, ponieważ ksiądz Toufar nie miał rodziny i bliskich. Inicjatorem procedury zrehabilitowania duchownego był twórca Muzeum Czeskiej i Słowackiej Emigracji XX wieku w Brnie Jan Kratochvil.
Ksiądz Toufar to jedna z najbardziej znanych ofiarą komunistycznej kampanii przeciwko Kościołowi. Zmarł w lutym 1950 roku po okrutnych torturach w areszcie. Proboszcz z wioski Czihoszt' w pobliżu Hawliczkowego Brodu został zatrzymany przez StB po tym, gdy krzyż na głównym ołtarzu miał poruszyć się kilka razy podczas mszy w jego kościele w grudniu 1949 roku. To wciąż niewyjaśnione zjawisko podobno powtórzyło się później. Komuniści postanowili wykorzystać tzw. cud w Czihoszti do zdyskredytowania Kościoła, ponieważ dostrzegli w tym zdarzeniu możliwą przeszkodę w kolektywizacji wsi.
W styczniu 1950 roku StB aresztowała Toufara, a następnie próbowała zmusić go do przyznania się, że sam zainscenizował ruch krzyża. Reżim zlecił też nakręcenie filmu propagandowego o rzekomym spisku. StB wykorzystała również sprawę do aresztowania i osądzenia hierarchów kościelnych.
W 2013 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny księdza Toufara.
"Był waleczny dla Kościoła, i w czasach komunizmu i po przewrocie. Ta odpowiedzialność go męczyła" - powiedział bp Franciszek Radkovsky podczas dzisiejszych uroczystości pogrzebowych kard. Miloslav Vlka w katedrze świętych Wita, Wacława i Wojciecha na Hradczanach w Pradze. Prymas senior Czech zmarł 18 marca.
W kazaniu bp Radkovsky podkreślił, że kard. Vlkowi bardzo pomagało zaangażowanie w Ruch Focolare, które było dla niego "światłem". "Jedyny kierunek Kościoła u nas to Droga Krzyżowa, która jednak prowadzi do Zmartwychwstania. Krzyż jest znakiem miłości Boga. Także Jego krzyż prowadził do przyjmowania i okazywania miłości. Kiedy odebrano mu prawo do posługi duszpasterskiej rozumiał, że nadszedł czas nie słów, ale świadectwa. W każdej sytuacji widzieć twarz ukrzyżowanego Chrystusa. Krzyż dawał w końcu pokój serca. Kiedy mył witryny sklepowe jedyną siłą jak rozumiał była wiara w miłość Boga" - powiedział bp Radkovsky. Na zakończenie stwierdził: To ,co powiedziałem to w większości to cytaty z autobiografii kardynała pt. "Pomywacz witryn" dodał na koniec kaznodzieja. Na początku Eucharystii odczytano fragment testamentu zmarłego: „W Boże ręce Boga powierzam całe moje życie, wszystkie moje prace, wszystko, co uczyniłem. Decyzję co do miejsca złożenia mego ciała pozostawiam innym” - napisał kard. Miloslav Vlk i podziękował wszystkim swoim współpracownikom. Poprosił wszystkich o wybaczenie swoich błędów i grzechów, którymi ich zgorszył i negatywnych działań, którymi może nieumyślnie ich zranił.
Kierował się Pawłowym „szaleństwem krzyża”. Jego zawołaniem było: „Biegnijmy jak szaleni nie tylko ku Bogu, ale i ku bliźniemu”.
Antoni bardzo wcześnie stracił ojca. W Padwie odbył studia medyczne, które uwieńczył doktoratem. Studiował tam także filozofię. Po powrocie do rodzinnej Cremony zajął się katechizacją ubogiej młodzieży przy kościele św. Witalisa. Podjął też studia teologiczne, interesował się biblistyką, patrologią i zgłębiał pisma doktorów Kościoła, szczególnie św. Tomasza z Akwinu. W 1528 r. (lub w styczniu 1529 r.) przyjął święcenia kapłańskie. W 1531 r. udał się do Mediolanu i dołączył do oratorium „Wiecznej Mądrości”. Pod jego kierunkiem oratorium przerodziło się w trzy rodziny zakonne poświęcone św. Pawłowi Apostołowi. Są to: Synowie św. Pawła, zatwierdzeni przez Rzym pn. Kleryków Regularnych św. Pawła Ściętego, zakon żeński Aniołów św. Pawła Nawróconego i Zakon ludzi świeckich – Mężów Pobożnych św. Pawła. Największą sławą okrył Antoniego zakon męski, który od kościoła św. Barnaby, przy którym się zawiązał, wziął popularną nazwę barnabitów.
Jedyna kobieta i jedyna chrześcijanka w syryjskim rządzie tymczasowym podkreśla różnicę między religijnością a radykalizmem. W rozmowie z niemieckim magazynem „Der Spiegel” Hind Kabawat powiedziała, że ufa rządowi kierowanemu przez islamistów, że kraj po wojnie poprowadzi on w dobrą przyszłość. 51-letnia polityk przyznała, że kocha swoją religię i chodzi do kościoła, „ale to nie znaczy, że nienawidzę wszystkich niechrześcijan”. Przeciwnie, chrześcijaństwo pomogło jej rozumieć i kochać inne religie.
Dotyczy to również innych religii. Prawdziwy muzułmanin musi kochać innych - ponieważ taka jest po prostu religia” - , powiedziała Kabawat. Jej zdaniem, aby odbudować kraj, ważne jest zachowanie umiarkowania. „Mamy wspólną wizję lepszej przyszłości, więc odłóżmy ideologię na bok. Przy stole negocjacyjnym bierzmy pod uwagę pozytywne strony naszych różnych przekonań i dajmy priorytet Syrii”, wyjaśniła Kabawat.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
