7 grudnia po południu zaplanowano nabożeństwo, w którym udział wezmą prezydent Republiki Francuskiej, a także zaproszeni szefowie państw i rządów, urzędnicy, mecenasi, zaproszeni wspólnie przez państwo i diecezję paryską, przedstawiciele wszystkich parafii Paryża, członkowie kapituły katedralnej i duchowieństwo stolicy Francji. Przewidziano przemówienie prezydenta Emmanuela Macrona.

Podczas obrzędu otwarcia drzwi, arcybiskup uderzy pastorałem w zamknięte drzwi Notre Dame. Katedra odpowie trzykrotnym odśpiewaniem Psalmu 121. Świątynia będzie rozbrzmiewała pieśnią chwały i za trzecim razem drzwi zostaną otwarte.

Po wstępnym obrzędzie otwarcia drzwi, nabożeństwo składać się będzie z trzech części:

Przebudzenie wielkich organów: po rozpoczęciu nabożeństwa znakiem krzyża, arcybiskup Laurent Urlich przystąpi do pobłogosławienia instrumentu. Osiem razy zwróci się do wielkich organów, które odpowiadają.

Oficjum składać się z hymnu, psalmu, śpiewu Magnificat, intencji modlitewnych za cały świat i Modlitwy Pańskiej. Po niej nastąpi błogosławieństwo końcowe arcybiskupa i śpiew Te Deum.

W niedzielę 8 grudnia o godz. 10.30 zaplanowano Mszę św., na której obecny będzie również prezydent Macron.

Na zaproszenie abpa Laurenta Ulricha, arcybiskupa Paryża, w uroczystości weźmie udział blisko 170 biskupów z Francji i całego świata, a także kapłani (po jednym) z każdej ze 106 parafii diecezji paryskiej oraz kapłan z każdego z siedmiu katolickich kościołów obrządku wschodniego, w towarzystwie wiernych z każdej z tych wspólnot.

Msza św. rozpocznie się pokropieniem wodą święconą: po pozdrowieniu zgromadzonych, arcybiskup pobłogosławi wodę i pokropi nią całe zgromadzenie. Następnie arcybiskup pokropi ołtarz i ambonę, na znak oczyszczenia, który ukazuje, że są one przeznaczone do użytku sakralnego.

Czytania liturgii Słowa będą z drugiej niedzieli Adwentu.

Następnie homilię wygłosi arcybiskup Paryża Laurent Ulrich. Przed rozpoczęciem Liturgii Eucharystycznej hierarcha dokona konsekracji ołtarza.

Znajdą się na nim relikwie pięciorga świętych, trzech kobiet i dwóch mężczyzn, których historia związana jest z Kościołem paryskim: świętej Marii Eugenii Milleret (1817-1898), w której życiu wydarzeniem przełomowym były rekolekcje wielkopostne w katedrze Notre Dame głoszone przez dominikanina, o. Henri-Dominique Lacordaire’a; świętej Magdaleny Zofii Barat (1779-1865), założycielki Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa (Sacre Coeur); świętej Katarzyny Labouré (1806-1876), z którą związane są Objawienia Cudownego Medalika; świętego Karola de Foucauld (1858-1916), który w Paryżu doświadczył nawrócenia i błogosławionego Włodzimierza Ghiki (1873-1954), rumuńskiego arystokraty, który w Paryżu przeszedł na katolicyzm, męczennika doby komunizmu.

Wieczorem 15 kwietnia 2019 r. świat stanął w miejscu, gdy płomienie ogarnęły Notre-Dame. 96-metrowa iglica i unikalny drewniany dach wykonany z 1300 średniowiecznych dębowych belek - znany jako „las” - zostały całkowicie zniszczone. Pomimo poważnych uszkodzeń, fundamenty, główna fasada i wiele skarbów sztuki zostało zachowanych.

Dokładna przyczyna pożaru nie została jeszcze ostatecznie ustalona. W czasie pożaru trwały prace renowacyjne, zatem pewną rolę odegrać mógł błąd lub zaniedbanie ze strony robotników.

Wkrótce po katastrofie prezydent Francji Emmanuel Macron ogłosił, że katedra zostanie odbudowana w ciągu pięciu lat. Dzięki ogólnoświatowej fali solidarności zebrano ponad 850 milionów euro w darowiznach, oraz niestrudzonej pracy ekspertów od renowacji, inżynierów i rzemieślników, cel ten został osiągnięty.

Historia katedry Notre-Dame de Paris

Katedra Notre-Dame de Paris to znacznie więcej niż francuski zabytek - to symbol europejskiej historii i kultury. Katedra, której budowa rozpoczęła się w 1163 roku i trwała ponad sto lat, jest arcydziełem architektury gotyckiej. Jej słynne przypory, wspaniałe rozety i imponujące dzwonnice są znane na całym świecie.

W przeszłości katedra była sceną ważnych wydarzeń, w tym koronacji Napoleona I w 1804 r. i literackiego hołdu złożonego jej przez Victora Hugo w powieści „Katedra Marii Panny w Paryżu” (w Polsce znana również pod tytułem „Dzwonnik z Notre-Dame”) w 1831 r., która odegrała kluczową rolę w uratowaniu budynku przed zniszczeniem.

Jednak jeszcze przed pożarem katedra przeżywała ciężkie chwile. Podczas rewolucji francuskiej Notre-Dame została przekształcona w „Świątynię Rozumu” i oficjalnie przemianowana na „Notre-Dame de la Raison” 10 listopada 1793 r. z okazji Święta Rozumu.

Wnętrze katedry zostało wówczas przeprojektowane na potrzeby ceremonii. Wzniesiono zaimprowizowaną górę z grecką świątynią filozofii, u stóp której stanął ołtarz rozumu z płonącą przed nim pochodnią prawdy. Punktem kulminacyjnym obchodów było złożenie hołdu śpiewaczce operowej przebranej za boginię wolności i noszącej barwy Republiki - niebieski, biały i czerwony.

Przekształcenie Notre-Dame w świątynię rozumu symbolizowało konflikt między wiarą katolicką a ideami Rewolucji Francuskiej. Podczas gdy Kościół przez wieki odgrywał ważną rolę w życiu społecznym i duchowym Francji, rewolucjoniści postrzegali go jako symbol starego porządku i ucisku. Wraz z wprowadzeniem „kultu rozumu” i dechrystianizacji, chrześcijaństwo miało zostać stłumione i ustanowione nowe, świeckie społeczeństwo.

Podczas rekonstrukcji dyskutowano również o możliwych nowoczesnych elementach. Wielu architektów sugerowało współczesne dodatki, takie jak szklane dachy i nowoczesne iglice. Ostatecznie jednak osoby odpowiedzialne zdecydowały się na rekonstrukcję, która była jak najbardziej wierna oryginałowi, aby zachować historyczny charakter.

Już od 8 grudnia wierni będą mogli brać udział w Mszach św. w niedziele, a także 9 grudnia w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Dziewicy o 18.30. W niedziele o 17. 45 sprawowane będą nieszpory otwarte dla publiczności.