Reklama

Między nami

Czy to jest moja Europa?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Słuchając informacji prasowych, mam czasami wrażenie, iż należy wręcz dojść do wniosku, że patent Europy kończy się na naszych oczach. Pozostaje jedynie czekać na bardziej lub mniej rychły finał. Albo czym prędzej zbierać grosz na niewielką amerykańską daczę na Księżycu, choć przy naszych zarobkach lepiej wybrać tańszą drogę ucieczki. Pytanie tylko - jaką i gdzie?

Europejczyk nadziei

Fakt, że nie jest kolorowo. Lecz jaki sens ma codzienne rozpalanie syndromu przewrażliwionego czytelnika ulotek dołączanych do leków? Hojne dzielenie się pesymistycznymi wizjami przyszłości nijak nie wpisuje się w Bożą opinię o stworzeniu świata - „Bóg widział, że wszystko, co stworzył, było dobre” (Rdz 1, 31), nie mówiąc już o szeroko pojętej chrześcijańskiej nadziei. Pewnie trzeba nam również sięgnąć do historii Europy, aby przypomnieć sobie i innym te wszystkie cudowne działania Bożej Opatrzności, kiedy dobro zwyciężało panoszące się zło, także pomimo niepowodzeń wielkich planów i perfekcyjnie przygotowanych działań. Interesujące są także mniej odległe dzieje, bo postawa sprawiedliwych zawsze owocuje pokojem, jednością oraz tworzeniem dobrego prawodawstwa, opartego na poszanowaniu prawa naturalnego, zapisanego w człowieku od zarania dziejów (patrz np. Rezolucja Rady Europy nr 1763 w sprawie klauzuli sumienia z 7 października 2010 r., pomimo że raport przygotowany przez angielską deputowaną Christine McCafferty dla Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy miał być asumptem do zasadniczych zmian w zakresie ograniczenia faktycznego funkcjonowania instytucji klauzuli sumienia w służbie zdrowia).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zacznij od siebie

Zamiast strachu przed eurodziałaniami, skupmy się na tym, co sami możemy zrobić dla lepszego stanu naszego życia w Europie, a w konsekwencji dla Europy. Parafrazując słowa bł. Matki Teresy z Kalkuty, można powiedzieć, że aby Europa stała się lepsza, ty i ja musimy się zmienić. Idąc tym tropem, nie sposób nie skupić się na naszych zadaniach, związanych z misją stanu, powołaniem, które przecież realizujemy tu i teraz, pracą, którą wykonujemy lub moglibyśmy wykonywać etc. Spójrzmy też na dzieci; co możemy im zaoferować? Widząc tylko zabieganych, niedostępnych rodziców, nie wyrosną na mądrych, silnych ludzi, prawdziwie żyjących wartościami chrześcijańskimi, co jest przecież marzeniem większości z nas. Zwykliśmy mówić, że młodzież jest coraz gorsza. Moim zdaniem brakuje tu jednak refleksji o przyczynach i sprawcach takiego status quo. Chodzi przecież o nas, dorosłych, którzy zamiast dawać młodym ludziom dobry przykład, świadczymy często odwrotnie. Bo bez kasy nic nie da się zrobić, znajomości to klucz do dobrej pracy, źli to nie my, to tamci… przy władzy, a szczególnie zarządzający Eurolandem, choć przecież to my ich wybieramy. Choć demokracja nie jest najlepszym systemem, wszyscy wiemy, że przynajmniej na dzień dzisiejszy nie mamy do dyspozycji lepszej opcji. Zatem w pierwszej kolejności trzeba przyłożyć się do uporządkowania własnego podwórka, aby nie dodawać problemów, ale świadczyć o wartościach i cieszyć się, że Polacy mieli i wciąż mają tak wielki wkład w europejską rzeczywistość.

Reklama

Cudze chwalicie, swego nie znacie...

Mamy wspaniałe tradycje, ciekawą historię, jesteśmy stąd, jesteśmy od pokoleń Europejczykami. Nasze korzenie są (a w naszej świadomości mogą być!) mocne, a i ze skrzydłami coraz lepiej. Jesteśmy coraz bardziej otwarci na ludzi, coraz lepiej mówimy obcymi językami, swobodnie podróżujemy po Europie, nasze dzieci studiują w różnych zakątkach starego kontynentu, a nade wszystko - wciąż jeszcze jesteśmy bardzo gościnnym narodem, co doceniają inne nacje.

Odkryj swoje mocne strony

Niech nie brakuje przekonania, że to, kim jesteśmy i co reprezentujemy, jest faktycznie wartościowe i nie musimy bezkrytycznie powielać cudzych poglądów czy stanowisk. Nawet świętych nie da się kopiować, zdecydowanie lepiej ich naśladować, przepuszczając wzór przez sito własnego niepowtarzalnego jestestwa. Życie nasze zawdzięczamy jedynie Bożej Opatrzności i nikt z nas nie może go samowolnie wydłużyć nawet o jotę. Śmiało korzystajmy z Bożych łask, roztropnie używając rozumu, pamiętając, że nie o wiedzę tu chodzi, a o mądrość, bo to ona jest fundamentem Europy marzeń.

2013-09-16 13:45

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gdzie narodzi się Jezus?

Jest taki piękny zwyczaj w Polsce, że na Wigilię przyjeżdżamy do swojego rodzinnego domu. Nasz dom – to ten pierwszy, ten, w którym się urodziliśmy. W nim zastaliśmy swoich rodziców; oni z miłością patrzyli na nas, a my radośnie spoglądaliśmy na nich. Potem był czas dorastania; każdy zdobywał swoje nowe miejsce. Niektórzy z wiosek i miasteczek wyjeżdżali do dalekich miast, inni zostawali w miejscu urodzenia, ale gdy przychodziła Wigilia, ten święty wieczór, to zawsze byli razem ze swoimi najbliższymi. I tak bywa do dzisiejszego dnia. Wracają do swoich miast i wsi, do swoich siedzib – ludzie z Warszawy, Łodzi, Krakowa. Tego wieczoru wszyscy czują się dziećmi, czują pełnię radości i serdeczności. Nigdy nie przychodzi taki moment, gdy przestajemy być dziećmi, kiedy nie chcemy więcej przytulić się do swojego ojca czy matki. Człowiek zawsze pozostaje dzieckiem i pozostaje w rodzinie, a rodzina to coś najpiękniejszego, co Bóg wymyślił dla człowieka. Warto więc błogosławić ten polski zwyczaj, to, że właśnie w Wigilię, w tę Noc Bożego Narodzenia, nasi rodacy chcą być razem. Jeżeli nie mogą fizycznie być ze sobą, to chcą choćby duchowo, telefonicznie docierać do siebie i składać sobie wyrazy pamięci i wzajemnej miłości. Wtedy jedno jest bardzo ważne: bierzemy biały opłatek i nim się dzielimy, a w oczach naszych są łzy radości i ciepła. Cieszymy się, że znów. I że jeszcze jesteśmy razem… Czasem w oczach pojawia się lęk; czy doczekamy następnej Wigilii... Czasem podczas Wigilii jest smutno, bo kogoś brakuje, jest to ciężki czas. Właśnie dlatego nieraz wolimy uciec dokądś z tego miejsca, bo ból rozstania nas przygniata. Gdy dorastamy, szukamy nowych rozwiązań, własnych dróg, miejsc, w których próbujemy odnaleźć nową rodzinność… Ale czy na pewno w tym rodzinnym czasie wolno nam uciekać z rodzinnego domu? Niech to pytanie zostanie dla każdego z nas aktualne… Zawsze jednak, kiedy pojawią się wątpliwości, pomyśl: gdziekolwiek jesteś, dokądkolwiek pójdziesz, to w Boże Narodzenie powinieneś spytać: „Gdzie się narodził Jezus?”. I najlepiej będzie, jeśli stwierdzisz, że Jezus narodził się w Twoim sercu.

CZYTAJ DALEJ

Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego

2024-04-25 11:34

[ TEMATY ]

Lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego

Karol Porwich/Niedziela

Zabawkarstwo drewniane ośrodka Łączna-Ostojów, oklejanka kurpiowska z Puszczy Białej, tradycja wykonywania palm wielkanocnych Kurpiów Puszczy Zielonej, Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę oraz pokłony feretronów podczas pielgrzymek na Kalwarię Wejherowską to nowe wpisy na Krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Tworzona od 2013 roku lista liczy już 93 pozycje. Kolejnym wpisem do Krajowego rejestru dobrych praktyk w ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego został natomiast konkurs „Palma Kurpiowska” w Łysych.

Na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego zostały wpisane:

CZYTAJ DALEJ

Nie tylko duchowa przestrzeń

2024-04-25 11:15

[ TEMATY ]

Kurs Alpha

Parafia Czerwieńsk

Archiwum parafii

24 kwietnia odbyło się czwarte spotkanie. Uczestniczyło w nim ponad 40 osób.

24 kwietnia odbyło się czwarte spotkanie. Uczestniczyło w nim ponad 40 osób.

W parafii pw. św. Wojciecha w Czerwieńsku trwa Kurs Alpha.

To cykl 11 spotkań prowadzący do poznania i przypomnienia podstawowych prawd wiary chrześcijańskiej podanych w ciekawej i dynamicznej formie. Na każde ze spotkań składają się wspólny posiłek, katecheza i rozmowa w małej grupie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję