W tej podniosłej uroczystości uczestniczyli m.in. Andrzej Nowakowski – podlaski wojewódzki konserwator zabytków, Lucyna Stalończyk – starszy inspektor ochrony zabytków, Joanna Polaska – konserwator dzieł sztuki z Warszawy, Krzysztof Grygowicz – wykonawca prac konserwatorskich przy organach, Andrzej Charyton – sekretarz Urzędu Gminy Boćki, ks. prał. Ludwik Olszewski – emerytowany dziekan bielski. Obecni byli także przedstawiciele Urzędu Gminy Grodzisk na czele z wójtem Antonim Tyminskim, dyrekcja Zespołu Szkół w Grodzisku w osobach Teresy Kosińskiej i Barbary Beaty Goławskiej, dyrektor Banku Spółdzielczego w Grodzisku Mikołaj Szerejko. O swoim wieloletnim duszpasterzu pamiętali także przedstawiciele parafii Miłkowice, którzy przybyli z wyrazami wdzięczności za wieloletnią pracę w ich parafii. Zamiłowanie do zabytków i wielka potrzeba ich ratowania rozpoczęła się w 1993 r., kiedy ks. Kosz został mianowany na stanowisko proboszcza parafii w Miłkowicach Maćkach, gdzie przeprowadził szereg prac remontowych zabytkowego, drewnianego kościoła.

Kolejne prace rozpoczął ks. Kosz w 2007 r. w parafii w Grodzisk, gdzie został proboszczem parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jego starania zmierzały do uporządkowania terenu przykościelnego, wokół obu świątyń, tj. drewnianego pounickiego kościoła i współczesnego, murowanego. Spowodował opracowanie projektu zagospodarowania tego terenu, a potem jego realizację. Ks. Kosz podjął się misji odrestaurowania zabytkowych organów, przez co nie dopuścił do ich całkowitego zniszczenia. Przy pomocy wojewódzkiego konserwatora zabytków, a także Urzędu Marszałkowskiego wykonane zostały kompleksowa konserwacja i rekonstrukcja instrumentu muzycznego wraz z jego obudową, zwaną szafą organową. Ks. Henryk jest osobą szanującą zabytki i nie może przejść obojętnie obok niszczejącego obiektu, czego kolejnym przykładem jest rzeźba św. Jana Nepomucena, której konserwację od strony finansowej zapewnił wójt gminy Grodzisk. Rzeźba po konserwacji okazała się wybitnym dziełem sztuki rzeźbiarskiej i nie mogła pozostać w kapliczce, dlatego w chwili obecnej oryginał znajduje się w kościele parafialnym.

Wszelkie działania wykonywane z pasją dają wspaniałe efekty. Każdy uratowany od zniszczenia i zapomnienia zabytek jest świadectwem bogatej historii Kościoła. Łączy pokolenia i sprawia, że Kościół ma wartość ponadczasową. Zabytki sakralne zachwycają swym pięknem jak przed wielu laty i tworzą swoisty pomost między pokoleniami.