„Semiliada”

SAI

Bądź na bieżąco!

W Centrum Dialogu im. bł. Jana Pawła II odbył się 5 grudnia ub.r. pierwszy w historii Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu teleturniej mikołajkowy, który zastąpił wieloletnią tradycję satyrycznych występów andrzejkowych dotyczących szeroko pojętego życia seminaryjnego. Teleturniej o nazwie „Semiliada” przygotowali klerycy z roku IV. Był on wzorowany na popularnej „Familiadzie” emitowanej na antenie TVP 2.

O główną nagrodę, którą był zestaw zakreślaczy, walczyły dwie drużyny – Belfrów i Studentów. W pierwszej zagrali: ks. kan. Dariusz Zagórski, rektor WSD w Toruniu, ks. Leszek Stefański, wicerektor i ks. Andrzej Kowalski, ojciec duchowny, a pomagali im dwaj klerycy z IV roku, którzy odgrywali role znanych klerykom osób związanych z toruńskim seminarium. W drużynie Studentów w grze wzięli udział: dk. Maciej Kępczyński (rok VI), kl. Andrzej Dembiński (rok V), kl. Marek Stacherski (rok IV), kl. Janusz Grosanc (rok III) i kl. Paweł Cieczko (rok II). Do finału przeszła drużyna Belfrów, której niestety nie udało się zdobyć 200 punktów wymaganych do wygranej. Mimo to otrzymali nagrodę główną.

Teleturniej mikołajkowy był okazją do radosnego spędzenia wieczoru w wigilię liturgicznego wspomnienia św. Mikołaja, biskupa Miry. Mamy nadzieję, że przeżyty wspólnie czas zabawy przyczyni się do zacieśnienia więzi wspólnoty seminaryjnej i powstania nowej mikołajkowej tradycji.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2014-01-16 15:08

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wiara pod lupą

Niedziela wrocławska 43/2012, str. 5

Marta Wilczyńska

[ TEMATY ]

Rok Wiary

seminarium

Wraz z rozpoczęciem w całym Kościele Roku Wiary we Wrocławiu rusza druga edycja spotkań organizowanych w ramach Inicjatywy Akademickiej „Fides et ratio”. Organizatorzy nazwali ten cykl wykładów „Wiara pod lupą”. Poprzednia edycja, w pewnym sensie pionierska, pokazała dobitnie, że tego typu spotkania, dyskusje między wiarą i rozumem, są w stolicy Dolnego Śląska potrzebne. Aula Papieskiego Wydziału Teologicznego, gdzie odbywała się większość spotkań, pękała w szwach. Co przyciągało słuchaczy? Z pewnością rzetelnie przygotowane wystąpienia, możliwość dyskusji i poszerzenia horyzontów. Do tematów poprzedniej edycji „Fides et ratio” można wrócić, zaglądając na stronę internetową www.fides-ratio.pl. Tam także będą się pojawiać relacje po każdym z wykładów, a na specjalnie do tego celu utworzonym forum każdy ma szansę zadać pytanie bądź podzielić się swoimi refleksjami na dany temat. Inspiracji do przemyśleń i dyskusji będzie w tym roku akademickim wiele. Organizatorzy - Katolicka Wspólnota „Droga”, Centrum Kultury Jana Pawła II, Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” i Ruch „Communione e liberazione” - zaproponowali bowiem bardzo ciekawe tematy wykładów oraz zaprosili wybitnych prelegentów. W każdą trzecią środę miesiąca, o godz. 19.00 w auli PWT (pl. Katedralny 1) podejmowane będą m.in. tematy: „Dlaczego wierzę?”, „Dogmat - prawda czy gwałt zadawany rozumowi?”, „Czy nauka pozbawia wiarę sensu?”. Te i inne pytania stawiać będą wykładowcy z Wrocławia, Lublina i Poznania, a odpowiedzi na nie wcale nie muszą być jednoznaczne. W tym tkwi właśnie fenomen tych spotkań: pozostawiają pole do indywidualnej refleksji, dają impuls do tego, by powracać do danego zagadnienia w rozmowach ze znajomymi, rozwijają postrzeganie rzeczywistości. Inicjatywa Akademicka przez ostatni rok rozwinęła się i wciąż zamierza się rozwijać na trzech płaszczyznach. Jedną z nich są wspomniane wyżej spotkania, zwane też „Areopagiem na Wyspie”. Ponadto 18 kwietnia br. rozpoczęło działalność Towarzystwo Studiów Interdyscyplinarnych przy PWT we Wrocławiu, a niebawem ma także ruszyć cykl „Fides et ratio Junior” - skierowany do uczniów szkół ponadgimnazjalnych.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio, dziecko z Pietrelciny

Niedziela Ogólnopolska 38/2014, str. 28-29

Agnieszka Bugała

[ TEMATY ]

O. Pio

Commons.wikimedia.org

– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!

Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.

CZYTAJ DALEJ

Mjanma: biskup zaniepokojony nasilającą się przemocą wobec ludności cywilnej

2025-09-23 16:53

tom
/KAI

Adobe Stock

Wojsko

Biskup diecezji Pyay w stanie Rakhine w zachodniej części Mjanmy, Peter Tin Wai, wyraził głębokie zaniepokojenie liczbą ofiar konfliktu między Armią Arakan (AA) a juntą wojskową. „Niewinni cywile są uwięzieni między dwiema walczącymi armiami” - poinformowała watykańska agencja misyjna Fides, powołując się na bp Wai.

Mjanma poważnie cierpi z powodu trwających konfliktów między różnymi grupami - głównie lokalnymi milicjami, które powstały w celu obrony społeczności wiejskich lub dzielnic miejskich przed przemocą wojskową w następstwie zamachu stanu z 1 lutego 2021 r. Ostatnio junta wojskowa zintensyfikowała ataki na Armię Etniczną Arakan, która kontroluje większość stanu Rakhine na zachodzie kraju - w tym 14 z 17 gmin.

CZYTAJ DALEJ

Reklama