W tygodniu, w którym Kościół modli się o uświęcenie kapłanów, rozmawiamy z kilkoma księżmi, głównie proboszczami z wieloletnim doświadczeniem. O to, jak wygląda dziś ich duszpasterstwo, z jakimi przeciwnościami muszą się mierzyć, co ich najbardziej niepokoi – pyta Katarzyna Woynarowska.
„Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus” (1 Kor 3, 11)
Postulat „powrotu do źródeł” pojawia się bardzo często nie tylko w kontekście poszukiwań historycznych, ale również w odniesieniu do życia społecznego i oznacza oczyszczenie z różnych naleciałości, które chociażby niszczą poprawny obraz małżeństwa i rodziny. Kościół ma także swoje motywacje, przywołując dzisiaj wizerunek świątyni, którą słusznie nazywa się „Matką i Głową wszystkich kościołów miasta i świata”. Na Lateranie od IV do XIV wieku mieli swoją siedzibę kolejni papieże. Stąd płynęła na wszystkie strony świata nauka Boża. Dzisiaj zanurzamy się nie tylko w piękną opowieść o minionych czasach, ale dotykamy rzeczywistości ciągle żywej i kwitnącej!
Wizja Ezechiela prowadzi nas do świątyni jerozolimskiej. Woda wypływająca spod jej progu, nawadniająca suchy step i „lecząca” martwą wodę, cieszy oczy proroka widokiem nieustannie owocujących drzew, przynoszących tym samym pokarm i lekarstwo ludziom. Woda pochodząca z przybytku jest niewątpliwie znakiem łaski Bożej rozlewającej się po świecie i niosącej życie człowiekowi. Dociera ona wszędzie i nie znajduje żadnej realnej przeszkody dla spełnienia swego zadania. „Żywą wodą” stał się Chrystus, którego widzimy w Janowej Ewangelii jako gorliwca oczyszczającego świątynię z przekupniów, a przez to przywracającego jej pierwotny blask i sens jako „domu Ojca”. Co więcej: Jezus nie zawahał się wskazać na samego siebie jako na jedyną i prawdziwą świątynię. Ta zaś – w odróżnieniu od zbudowanej z kamienia – nie podda się zniszczeniu i upadkowi, lecz będzie „wzniesiona na nowo w ciągu trzech dni”. Tylko w Chrystusie wierni będą mogli zawsze spotykać Ojca Niebieskiego, przebywać z Nim i cieszyć się Jego miłością. Owocem tego szczególnego spotkania jest budowa niezliczonych świątyń, którymi są chrześcijanie, mocno oparci na jedynym fundamencie – Jezusie Chrystusie. Św. Paweł z wielką mocą apeluje o świętość życia wyróżnionych Bożą obecnością, ponieważ tylko wtedy rodzi się skuteczne świadectwo, nieodzowne zagubionemu światu.
Reklama
Podniosłe biblijne nauki staramy się konkretyzować, odnosząc je do Piotrowej posługi Ojca Świętego. Jak kiedyś z Lateranu, tak obecnie z watykańskiego wzgórza płynie w świat jasne przesłanie o nieskończonej Miłości, dzięki której zranione grzechem dusze odzyskują zdrowie. Otrzymują życie łaski, czyli radość z jedności z Bogiem i zdolność do wyrastania ponad przeciętność i doczesność – aż ku wieczności.
Starałem się spojrzeć na drogę krzyżową przez pryzmat swojego serca
2019-04-19 16:30
dg / Warszawa (KAI)
"Zrozumiałem, że wystarczy spojrzeć na drogę krzyżową przez pryzmat swojego serca, wrażliwości i doświadczeń. To starałem się zrobić" - powiedział KAI Maciej Musiał, który w tym roku napisał i odczyta rozważania podczas wielkopiątkowej warszawskiej Drogi Krzyżowej. Uczestnicy nabożeństwa wyruszą o 20:00 spod kościoła św. Anny na Krakowskim Przedmieściu i przejdą ulicami miasta.
Graziako/Niedziela
W rozmowie z KAI 24-letni aktor, znany m.in. z serialu "Rodzinka.pl" przyznał, że jeszcze nie miał okazji pisać podobnych tekstów.
– Rozważania drogi krzyżowej kojarzyły mi się wręcz traktatem filozoficznym. Trudno było mi uwierzyć, że Maciek, student z Krakowa, może je napisać. Potem zrozumiałem, że wystarczy spojrzeć na drogę krzyżową przez pryzmat swojego serca, wrażliwości i doświadczeń. To starałem się zrobić – mówi Maciej Musiał.
Zapytany o treść rozważań, wyznaje: "Odczuwam ogromną potrzebę ciszy. Świat cały czas do mnie krzyczy. Jest miliard komunikatów, informacji... Dlatego w wydarzeniach z drogi krzyżowej szukałem właśnie ciszy. I nad gwarem ludzi skazujących Jezusa na śmierć usłyszałem niemy krzyk Boga. Krzyk zwycięstwa i światła".
Rozważania zatytułowane zostały "Krzyk ciszy". Aktor zdradził, że w zakończeniu medytacji znajdzie się fragment z pouczeń polskiej mistyczki Alicji Lenczewskiej. We wstępie do rozważań aktor wykorzystał fragment "Kwiatu Eucharystycznego", a w zakończeniu - modlitwy końcowej ze "Słowa pouczenia" autorstwa Lenczewskiej.
Metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, pod koniec nabożeństwa na Placu Zamkowym skieruje do uczestników słowo pasterskie.
Bożena Sztajner Miejsce narodzenia św. Jana Chrzciciela w Ain Karem
Św. Jan Chrzciciel to jeden z najbardziej znanych świętych. Nowy Testament poświęca mu niemal tyle miejsca, co samej Najświętszej Maryi Pannie. Wspomnienie jego narodzin obchodzimy w liturgii w randze
uroczystości 24 czerwca, a oprócz tego 29 sierpnia wspominamy jego śmierć męczeńską.
Imię Jan znaczy „Bóg jest łaskawy”. Narodzenie Jana, syna kapłana Zachariasza i Elżbiety, archanioł Gabriel zwiastował Zachariaszowi; powołał się również na nie podczas zwiastowania Najświętszej
Maryi Pannie. W istocie poprzez swoją matkę Elżbietę Jan był krewnym Pana Jezusa. To jego Bóg powołał, by przygotował drogę na przyjście Mesjasza.
Św. Jan Chrzciciel czczony jest m.in. w Łagowie Lubuskim, który bierze swój początek od rycerskiego Zakonu św. Jana Chrzciciela, czyli joannitów. Oni to wznieśli zamek, stojący tam po dziś dzień,
wokół niego zaś rozwinęła się osada. Obecnie stojący tam kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela został wzniesiony na miejscu kaplicy przyzamkowej w 1726 r., a przebudowany i rozbudowany o wieżę
i transept w 1867 r. Ponieważ przez wieki świątynia była użytkowana przez ewangelików, została poświęcona po wojnie, po osiedleniu się ludności polskiej 28 października 1945 r. Od 1951 r.
jest to kościół parafialny. Św. Jana Chrzciciela zobaczymy w nim na witrażu po prawej stronie prezbiterium. Natomiast stary ołtarz z tego kościoła obecnie znajduje się w osiemnastowiecznym kościele filialnym
pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Jemiołowie. Na obrazie w centrum ołtarza widzimy młodego Jana z barankiem. Jest to ilustracja ewangelicznego zdania św. Łukasza: „Dziecię rosło i umacniało się
w duchu i przebywało na miejscach pustynnych aż do czasu ukazania się swego w Izraelu” (por. Łk 1, 80).
Wczoraj po południu w Nowym Sączu o. Piotr Matejski, jezuita, odebrał sobie życie. Miał 51 lat. W 1987 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, gdzie w 2000 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był cenionym historykiem i duszpasterzem. "Wiemy, że jeśli ktokolwiek decyduje się na taki krok, robi to w rozpaczy, nie mogąc poradzić sobie z wewnętrznym bólem lub lękiem. Tymczasem nikt z nas, którzy znaliśmy o. Piotra i którzy z Nim się przyjaźniliśmy, nie podejrzewał, że przeżywa tego typu dramat wewnętrzny" - napisał w oświadczeniu prowincjał jezuitów, o. Jakub Kołacz SJ.
nowysacz.jezuici.pl
Publikujemy oświadczenie prowincjała Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego:
Drodzy Współbracia,
Współpracownicy w Misji i Przyjaciele Towarzystwa Jezusowego.
Wczoraj wczesnym popołudniem odebrał sobie życie o. Piotr Matejski SJ, na stałe pracujący w szkole i parafii w Nowym Sączu przy ul. Ks. Skargi. Ta tragiczna wiadomość jest dla nas wszystkich zaskoczeniem. Przyjęliśmy ją z niedowierzaniem, a nawet z przerażeniem. Wiemy, że jeśli ktokolwiek decyduje się na taki krok, robi to w rozpaczy, nie mogąc poradzić sobie z wewnętrznym bólem lub lękiem. Tymczasem nikt z nas, którzy znaliśmy o. Piotra i którzy z Nim się przyjaźniliśmy, nie podejrzewał, że przeżywa tego typu dramat wewnętrzny.
Na dzień dzisiejszy nie jesteśmy w stanie powiedzieć nic na temat powodów i motywów Jego czynu. Trwa postępowanie wyjaśniające prowadzone przez policję, a my musimy poczekać na jego rezultaty.
Ten dramat jest udziałem nas wszystkich, dlatego proszę, wspierajmy się nawzajem życzliwością i modlitwą, oddając Bogu wszystko to, co dla nas jest niezrozumiałe i co nas zasmuca. Prośmy też, aby miłosierny Pan, który zna ludzkie serca, przyjął do siebie o. Piotra.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Redaktor Naczelna Tygodnika Katolickiego „Niedziela” wyznaczyła w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
